september/oktober 2011: Vaison la Romaine
17 september t/m 8 oktober
Omdat we 2 jaar achtereen met de Hyundai Santa Fé waren gerepatrieerd vanuit het buitenland, vertrouwde ik die auto helemaal niet meer, zeker niet om mee naar het buitenland te gaan. Nadat we in april een lang weekend op camping Wylerberg in Groesbeek hadden gestaan en in juni voor ruim 2 weken naar Limburg in Epen naar camping Hoeve Helberg waren geweest en niet het vakantiegevoel hadden gehad, wilden we nu toch weer naar het buitenland.
We hebben die auto dus verkocht en mogen nu gebruik maken van de auto/bus, een Renault Trafic, van Don en Marije.
19 september t/m 7 oktober 2011
We zouden dit keer maar naar 2 campings te gaan; “Domaine Carpe Diem” in Vaison la Romaine en “La Baie” in Cavalaire sur Mer. De laatste camping hebben we uiteindelijk niet meer bezocht, maar daarover verder in dit korte verslag.
De eerste dag besluiten we in Frankrijk geen autoroute te nemen en pakken de N-routes ten oosten van de Route du Soleil via Besançon naar beneden. Na bijna 700km hadden we een campingcard camping uitgezocht voor de 1e nacht. Het navigatiesysteem wilde alleen niet zoals wij wilden (eigenwijs als we zijn) en we reden er ruim voorbij. Het was de 1e keer voor ons met een andere navi dan we gewend waren en er kunnen geen poi’s en/of graden ingevoerd worden. Een plaatsje verderop stond een campingbordje en op goed geluk kwamen we op camping la Tuilerie in Boult, Haute Saône. De eigenaar was niet aanwezig en we werden geholpen door vermoedelijk de schoonmaakster die €11,- van ons in ontvangst nam. We mochten zelf een plaatsje uitzoeken. Dat werd dus midden in een weiland met prachtig weids uitzicht over the middle of nowhere. De stroom moest ik pakken via een eenvoudige verdeelstekkerdoos die verborgen lag onder omgekeerde teil, die op zijn beurt weer ter bescherming onder een boom lag. Simpel maar doeltreffend. Volgens recensies moest je bij het douchen wachten op warm water totdat het hout in de oven lekker brandde. Ik kon me er in deze setting alles bij voorstellen. Aan het eind van de middag was het al een beetje gaan regenen en gedurende de nacht hield het niet meer op. Ik werd de volgende ochtend toch wel vroeg wakker een beetje ongerust dat ik boel niet uit de blub kon trekken, maar dat viel gelukkig mee, totaal geen probleem.
Omdat het langere tijd niet meer geregend had waren de wegen toch wel een beetje glibberig geworden door een oliefilmlaag en om het hele eind naar het zuiden op dat soort wegen te moeten rijden zag ik niet zo zitten. Ik wilde geen risico nemen en we besloten zo snel mogelijk toch de Autoroutes te nemen. Uiteindelijk werd het pas ver na Lyon droog en kwamen we pas tegen het eind van de middag aan op onze eerste plaats van bestemming: Vaison la Romaine.
We kregen een plekje toegewezen en ik reed de camping op. Omdat de combinatie toch behoorlijk lang is en ik niet helemaal gewend was aan de neus van de auto nam ik direct de bocht veel te ruim waardoor de auto (gelukkig met zijn bullbar) op een rotsblok terecht kwam die daar ter afscheiding van een bloemenperk lagen. Nadat we eerst al de caravan hadden losgekoppeld en diverse mensen hadden geprobeerd de auto eraf te tillen moest uiteindelijk de krik er aan te pas komen om de auto omhoog te krijgen en het rotsblok eronder vandaan te halen. Het was maar een centimeter of 5 dat de bus er op stond maar zo vast als een huis door het gewicht. De 2e dag eindigde lekker en dan kom je ook nog eens op een plek die door de regen een kleiplaats voor kinderen is geworden. De overburen stelden ons gerust “morgen als de zon schijnt is het zo weer keihard” en dat bleek de rest van de vakantie te kloppen en hadden we een heerlijk ruime en zonnige plek.
De volgende morgen was het tegen de verwachting nog een beetje somber, maar de temperatuur was goed. We besloten Vaison te verkennen. We zijn met de auto eerst om en door het stadje gereden om de makkelijkste plek voor de grote bus te vinden. Dat bleek een grote parkeerplaats tegenover de VVV te zijn. We zijn over de Romeinse brug via de “oude stad” naar boven gelopen naar de kasteelruïne. Het was een behoorlijke klim en terug in Vaison “nieuwe stad” hebben we op een terras genoten van een lunch. Daarna wilden we boodschappen gaan doen want er moest toch wat gegeten worden de komende dagen. Terug bij de auto kreeg ik met geen mogelijkheid de auto aan de praat. In eerste instantie dacht ik aan de startblokkering, maar ook het foefje van de Santa Fé (deur open deur dicht, deur op slot van het slot af en opnieuw starten) hielp niet. Ook de hulplijn (Don) kon ons geen soelaas geven. We besloten iemand van de VVV te vragen een garage voor ons te bellen. Binnen een kwartier kwam er een monteur die met ons mee ging naar de auto. Nadat hij het e.e.a. had uitgeprobeerd kreeg hij de auto ook niet aan de praat; de auto moest worden afgesleept naar de garage, maar hij dacht dat het waarschijnlijk wat simpels was. Gelukkig was de monteur zo vriendelijk ons terug te brengen naar de camping. Uiteraard heb ik die nacht bijna niet geslapen en zag de afgelopen 2 jaar weer aan me voorbijkomen. (een vervelende karaktereigenschap die ik heb, dat ik altijd maar beren op de weg zie)
Tegen mijn zin in zijn we de volgende dag lopend naar de markt in Vaison gegaan, maar ik kon mijn gedachten er niet bijhouden en had er dus totaal geen plezier in. C. stelde voor dat we naar de garage zouden lopen omdat we dan face en face konden horen wat er aan de hand was (we hadden tenslotte slechte vertaalervaringen via de telefoon van het vorige jaar) Dit bleek een goed idee te zijn, want toen we bij de garage aankwamen aan de andere kant van het stadje, lag de rekening al klaar, alleen moest het onderdeel er ’s middags nog ingezet worden. De spanning op mijn maag/darmen/hart viel gelijk weg. Het bleek een elektronische sensor te zijn (bovenste dode punt sensor) We kregen een leen autootje mee om terug te kunnen naar de camping. Aan het eind van de middag konden we de Trafic weer ophalen. Schade: € 197,-- + € 19,95 voor het afslepen.
Vol vertrouwen (maar niet heus) hebben we de volgende dag gelijk een prachtige dagtocht gemaakt. Het was fantastisch weer en super helder toen we via Malaucène over de Mont Ventoux reden. Daarna via Sault en de Gorge de Nesque met een tussenstop voor een late lunch in Bédoin om daarna terug naar de camping te gaan. (zie kaartje)
Na een dagje lekker van het zonnetje genoten te hebben op de camping en een broodje te hebben gebakken op de Cobb wilden we toch weer even de omgeving te verkennen (zie kaartje) Dirk had ons op 2 prachtige plaatsjes in de directe omgeving van Vaison geattendeerd nl. Crestet le Village en Séguret. In beide plaatsjes hebben we wat rond gelopen en uiteraard veel foto’s gemaakt en in Séguret hebben we van een heerlijke lunch genoten. We zagen op de borden het plaatsje Beaumes-de-Venise staan en beiden hadden zoiets van dat klinkt toch wel heel bekend in de oren, maar we konden er in eerste instantie niet opkomen, totdat we er vlakbij waren. Ja natuurlijk; zeer bekend van één van de heerlijkste dessertwijnen (behalve de d’Asti uit Italië) die wij kennen. Bij de eerste de beste Cave zijn we gestopt en hebben een doosje gekocht. Via Suzette met uitzicht op de prachtige Dentelles de Montmirail reden we langzaam op huis aan toen de auto opeens heftig begon te schokken. In een bocht heuvelopwaarts stonden we ineens stil en een Fransman die te dicht op ons reed kon ons nog maar ternauwernood ontwijken. Het lampje ‘stop’ en van het `motormanagement’ gingen branden, terwijl ik de auto weer aan de gang kreeg. Met de billen samengeknepen ben ik weer naar de garage in Vaison gereden. Vrijdagmiddag om een uur of 4 werden we weer direct geholpen en een andere monteur dan eerst sloot de auto aan op de computer. Hij kon niets vinden en na 2 proefritten, 2x wederom aansluiten en een uur uitproberen had hij nog niets gevonden. Het enige wat ie kon vertellen was dat het niets ernstig was en mogelijk een los contactje moest zijn. Maandagochtend zou hij verder kijken. We kregen weer een autootje mee en nadat we de Trafic van de nodige kratten met onze spullen hadden ontdaan (waren we de vorige keer vergeten) gingen we weer terug naar de camping. Enigszins gerustgesteld door de mededeling van de monteur dat het niets ernstig zou kunnen zijn ben ik het weekend met slechts lichte hartkloppingen doorgekomen.
Gezien de autoperikelen besluiten we om als we de auto terug hebben niet verder naar de Middellandse Zee te gaan,maar in de omgeving te blijven. Omdat we Apt ook nog willen bekijken zouden we naar een camping in de buurt daarvan kunnen verkassen. De camping is in Mazan en met het leenautootje gaan we via een omweg die kant op om die camping te bekijken. (zie kaartje)
Allereerst gaan we via Entrechaux langs Memory Lane. Het was namelijk 33 jaar gelden dat we voor het eerst samen in Frankrijk waren in Entrechaux op camping Les 3 Rivières, samen met Harmien en Piet, haar toenmalig vriendje. Ik kon me de camping nog wel herinneren, maar niet dat het zo ver van alles weg was. Je moest wel een kwartier rijden voor het eerste winkeltje denk ik.
Helaas was het, tegen de weersverwachting in, een beetje mistroostig weer die ochtend, maar dat weerhield ons er niet van om de mooie Gorge Le Toulourenc te rijden. Prachtige stadjes kwamen we onderweg tegen in een evenzo mooie omgeving.
De camping in Mazan was niet veel bijzonders, kleine plekken en bovendien "complet", maar goed dat we daar van te voren even zijn wezen kijken. We blijven dus lekker waar we zijn. Op huis aan kwamen door Villes sur Auzon waar een fête du raisin was, een marktje waar de eerste druiven en olijfoliën van het seizoen werden verkocht. We hadden de olijfolie uit Griekenland al een tijdje op, dus dit kwam goed uit. We hebben bij diverse stalletjes geproefd voordat we 5 liter heerlijk fruitige olie gekocht hebben. Niet goedkoop, maar dan heb je ook wel hele lekkere olie.
Maandagmorgen worden we door de garage gebeld. Ik rijd er direct heen en de monteur legt me uit dat het euvel inderdaad een contact was, namelijk de motormassakabel die door roestvorming slecht massa maakte. Schade: € 65,-. Gelukkig dat dit alles was. Achteraf gezien was ik ook blij, hoewel erg vervelend en weer tijdens onze vakantie, dat dit ons was overkomen i.p.v. Don en Marije met 2 kleine kindertjes tijdens hun vakantie.
De volgende dagen nemen we het er lekker van en het is fantastisch weer, hiervoor waren we tenslotte naar Zuid-Frankrijk gereden. Beetje jammer dat het in Nederland ook eindelijk nog zomer werd…. :>))
Aan het eind van de week maken we nog een tochtje via de Drôme de Provence ten noorden van ons. Via Nyons, waar we na gewandeld hebben een lunch nemen, rijden we verder via de prachtige Gorge St. May en Remuzat, pakken we een paar bergpasjes van 1000m, om via Buis-le-Baronnies weer naar de camping te rijden. (zie kaartje)
Zondag is er een grote gecombineerde markt in L’Isle-sur-la-Sorgue, een normale en een antiekmarkt. We vragen aan onze overburen Ton en Laura, waar we de afgelopen dagen gezellig contact mee hebben, of zij zin hebben om een dagje mee op stap te gaan. Daar hadden zij wel oren naar en gevieren gaan we onderweg. In Carpentras stuurt de Navi ons de verkeerde route op zodat we even helemaal de kluts kwijt zijn, maar gelukkig hebben ook nog de gewone kaart en komen we na dik een uur rijden op de plaats van bestemming aan. Ook hier is de hele stad volgebouwd met stalletjes en is het enorm druk, maar wel gezellig. Bij één van de stalletjes kopen we kaas bij een Fransman die vloeiend Nederlands spreekt (geleerd op de markt en een van een vriend die in Nederland woont) en dan is het tijd voor een heerlijke lunch, die we genieten op de schaduwrijke binnenplaats achter een restaurant langs de Sorgue.
Na de lunch rijden we richting Gordes en besluiten we gezien de tijd om Fontaine-de-Vaucluse over te slaan. In het schitterend gelegen Gordes lopen we wat rond voordat we weer verder rijden. We komen langs het beroemde klooster "Abbaye Notre Dame de Sénanque" in Venasque en maken daar verschillenden foto’s. Bijna iedereen kent dit klooster wel van dé ansichtkaart van de Provence met de prachtige bloeiende lavendelrijen op de voorgrond. Aan het eind van de middag komen we weer op de camping en nemen een simpele pasta als ‘diner’. (zie kaartje)
De volgende dag is Ton zo aardig en spontaan om de Jaegerstekkerdoos van de auto te voorzien van een goede massa. Ik had nl. geen 12V stroom binnen in de caravan, dus ook de koelkast bleef uit tijdens het rijden, wat toch wel heel lastig is. Na een uurtje onderste boven (vanwege de dubbelfocusbrillen) pielen en zweten in de pikkende zon hadden we 12V stroom in de caravan. Met de hartelijke dank aan Ton. ’s Avonds hebben we gezamenlijk zeer gezellig gepimpeld en gegeten.
De dagen erna hebben we alleen maar genoten van de heerlijke zon. Vrijdagochtend braken we op met het akelige vooruitzicht dat het er weer op zat en dat we weer naar de herfst toe gingen. We hadden besloten nog via Axel te rijden om daar Lenie en Eduard te bezoeken. Lenie had 2 weken ervoor haar 3e chemo gehad en we waren door allerlei afspraken er niet toe gekomen om haar te bezoeken. Dat zouden we nu goedmaken. We worden tot ver voorbij de poort uitgezwaaid door Laura en Ton.
Vrijdags komen we na een dag flinke wind tegen en een temperatuurdaling van maar liefst 15 graden aan op camping Le Brabois onder Nancy. De TT had ons vlakbij tussendoor gestuurd waardoor we 3x hebben moeten afkoppelen omdat we ons met die lange combi klem reden in te smalle straatjes. Een uur later dan gepland kwamen we alsnog aan. Het plan om Nancy nog in te gaan werd in de kiem gesmoord doordat het ging regenen. Bij de afwasbakken van de camping kwam ik heel toevallig de beste vriendin van onze buren uit Cothen tegen. Zij waren op de terugweg van een vakantie aan de Middellandse Zee. Na een praatje met haar gemaakt te hebben schuilend onder een afdakje ben ik gauw de caravan ingedoken om er pas de volgende ochtend weer uit te komen. De hele nacht heeft het geregend en als we moeten aankoppelen is het er niet droger op geworden en stappen we behoorlijk nat in de auto. De resterende 450km is het blijven regenen en als we in Axel aankomen en ik achteruit naar de garage van Lenie en Eduard moet rijden en C. me daarbij loodst komt het met bakken de hemel uit. We zijn weer in Nederland. De caravan staat voor de nacht dus achter de garage van Lenie en Eduard en na een zeer gezellige avond duiken we over 12en voor de laatste keer dit jaar ons caravanbed in.
De volgende ochtend na het ontbijt vertrekken we richting Cothen. Als we bij Houten zijn krijgen we een belletje van Marije. Zij zijn net bij de afrit Bunnik. Maarten heeft ze opgehaald van Schiphol nadat ze 10 dagen vakantie hebben gehad op Mallorca. We komen bij hen aan als ze net de koffers uit de auto in hun woonkamer hebben neergezet. We zijn weer blij dat we elkaar weer zien en bovenal onze kleindochters Evy en Fenne.
Omdat we 2 jaar achtereen met de Hyundai Santa Fé waren gerepatrieerd vanuit het buitenland, vertrouwde ik die auto helemaal niet meer, zeker niet om mee naar het buitenland te gaan. Nadat we in april een lang weekend op camping Wylerberg in Groesbeek hadden gestaan en in juni voor ruim 2 weken naar Limburg in Epen naar camping Hoeve Helberg waren geweest en niet het vakantiegevoel hadden gehad, wilden we nu toch weer naar het buitenland.
We hebben die auto dus verkocht en mogen nu gebruik maken van de auto/bus, een Renault Trafic, van Don en Marije.
19 september t/m 7 oktober 2011
We zouden dit keer maar naar 2 campings te gaan; “Domaine Carpe Diem” in Vaison la Romaine en “La Baie” in Cavalaire sur Mer. De laatste camping hebben we uiteindelijk niet meer bezocht, maar daarover verder in dit korte verslag.
De eerste dag besluiten we in Frankrijk geen autoroute te nemen en pakken de N-routes ten oosten van de Route du Soleil via Besançon naar beneden. Na bijna 700km hadden we een campingcard camping uitgezocht voor de 1e nacht. Het navigatiesysteem wilde alleen niet zoals wij wilden (eigenwijs als we zijn) en we reden er ruim voorbij. Het was de 1e keer voor ons met een andere navi dan we gewend waren en er kunnen geen poi’s en/of graden ingevoerd worden. Een plaatsje verderop stond een campingbordje en op goed geluk kwamen we op camping la Tuilerie in Boult, Haute Saône. De eigenaar was niet aanwezig en we werden geholpen door vermoedelijk de schoonmaakster die €11,- van ons in ontvangst nam. We mochten zelf een plaatsje uitzoeken. Dat werd dus midden in een weiland met prachtig weids uitzicht over the middle of nowhere. De stroom moest ik pakken via een eenvoudige verdeelstekkerdoos die verborgen lag onder omgekeerde teil, die op zijn beurt weer ter bescherming onder een boom lag. Simpel maar doeltreffend. Volgens recensies moest je bij het douchen wachten op warm water totdat het hout in de oven lekker brandde. Ik kon me er in deze setting alles bij voorstellen. Aan het eind van de middag was het al een beetje gaan regenen en gedurende de nacht hield het niet meer op. Ik werd de volgende ochtend toch wel vroeg wakker een beetje ongerust dat ik boel niet uit de blub kon trekken, maar dat viel gelukkig mee, totaal geen probleem.
Omdat het langere tijd niet meer geregend had waren de wegen toch wel een beetje glibberig geworden door een oliefilmlaag en om het hele eind naar het zuiden op dat soort wegen te moeten rijden zag ik niet zo zitten. Ik wilde geen risico nemen en we besloten zo snel mogelijk toch de Autoroutes te nemen. Uiteindelijk werd het pas ver na Lyon droog en kwamen we pas tegen het eind van de middag aan op onze eerste plaats van bestemming: Vaison la Romaine.
We kregen een plekje toegewezen en ik reed de camping op. Omdat de combinatie toch behoorlijk lang is en ik niet helemaal gewend was aan de neus van de auto nam ik direct de bocht veel te ruim waardoor de auto (gelukkig met zijn bullbar) op een rotsblok terecht kwam die daar ter afscheiding van een bloemenperk lagen. Nadat we eerst al de caravan hadden losgekoppeld en diverse mensen hadden geprobeerd de auto eraf te tillen moest uiteindelijk de krik er aan te pas komen om de auto omhoog te krijgen en het rotsblok eronder vandaan te halen. Het was maar een centimeter of 5 dat de bus er op stond maar zo vast als een huis door het gewicht. De 2e dag eindigde lekker en dan kom je ook nog eens op een plek die door de regen een kleiplaats voor kinderen is geworden. De overburen stelden ons gerust “morgen als de zon schijnt is het zo weer keihard” en dat bleek de rest van de vakantie te kloppen en hadden we een heerlijk ruime en zonnige plek.
De volgende morgen was het tegen de verwachting nog een beetje somber, maar de temperatuur was goed. We besloten Vaison te verkennen. We zijn met de auto eerst om en door het stadje gereden om de makkelijkste plek voor de grote bus te vinden. Dat bleek een grote parkeerplaats tegenover de VVV te zijn. We zijn over de Romeinse brug via de “oude stad” naar boven gelopen naar de kasteelruïne. Het was een behoorlijke klim en terug in Vaison “nieuwe stad” hebben we op een terras genoten van een lunch. Daarna wilden we boodschappen gaan doen want er moest toch wat gegeten worden de komende dagen. Terug bij de auto kreeg ik met geen mogelijkheid de auto aan de praat. In eerste instantie dacht ik aan de startblokkering, maar ook het foefje van de Santa Fé (deur open deur dicht, deur op slot van het slot af en opnieuw starten) hielp niet. Ook de hulplijn (Don) kon ons geen soelaas geven. We besloten iemand van de VVV te vragen een garage voor ons te bellen. Binnen een kwartier kwam er een monteur die met ons mee ging naar de auto. Nadat hij het e.e.a. had uitgeprobeerd kreeg hij de auto ook niet aan de praat; de auto moest worden afgesleept naar de garage, maar hij dacht dat het waarschijnlijk wat simpels was. Gelukkig was de monteur zo vriendelijk ons terug te brengen naar de camping. Uiteraard heb ik die nacht bijna niet geslapen en zag de afgelopen 2 jaar weer aan me voorbijkomen. (een vervelende karaktereigenschap die ik heb, dat ik altijd maar beren op de weg zie)
Tegen mijn zin in zijn we de volgende dag lopend naar de markt in Vaison gegaan, maar ik kon mijn gedachten er niet bijhouden en had er dus totaal geen plezier in. C. stelde voor dat we naar de garage zouden lopen omdat we dan face en face konden horen wat er aan de hand was (we hadden tenslotte slechte vertaalervaringen via de telefoon van het vorige jaar) Dit bleek een goed idee te zijn, want toen we bij de garage aankwamen aan de andere kant van het stadje, lag de rekening al klaar, alleen moest het onderdeel er ’s middags nog ingezet worden. De spanning op mijn maag/darmen/hart viel gelijk weg. Het bleek een elektronische sensor te zijn (bovenste dode punt sensor) We kregen een leen autootje mee om terug te kunnen naar de camping. Aan het eind van de middag konden we de Trafic weer ophalen. Schade: € 197,-- + € 19,95 voor het afslepen.
Vol vertrouwen (maar niet heus) hebben we de volgende dag gelijk een prachtige dagtocht gemaakt. Het was fantastisch weer en super helder toen we via Malaucène over de Mont Ventoux reden. Daarna via Sault en de Gorge de Nesque met een tussenstop voor een late lunch in Bédoin om daarna terug naar de camping te gaan. (zie kaartje)
Na een dagje lekker van het zonnetje genoten te hebben op de camping en een broodje te hebben gebakken op de Cobb wilden we toch weer even de omgeving te verkennen (zie kaartje) Dirk had ons op 2 prachtige plaatsjes in de directe omgeving van Vaison geattendeerd nl. Crestet le Village en Séguret. In beide plaatsjes hebben we wat rond gelopen en uiteraard veel foto’s gemaakt en in Séguret hebben we van een heerlijke lunch genoten. We zagen op de borden het plaatsje Beaumes-de-Venise staan en beiden hadden zoiets van dat klinkt toch wel heel bekend in de oren, maar we konden er in eerste instantie niet opkomen, totdat we er vlakbij waren. Ja natuurlijk; zeer bekend van één van de heerlijkste dessertwijnen (behalve de d’Asti uit Italië) die wij kennen. Bij de eerste de beste Cave zijn we gestopt en hebben een doosje gekocht. Via Suzette met uitzicht op de prachtige Dentelles de Montmirail reden we langzaam op huis aan toen de auto opeens heftig begon te schokken. In een bocht heuvelopwaarts stonden we ineens stil en een Fransman die te dicht op ons reed kon ons nog maar ternauwernood ontwijken. Het lampje ‘stop’ en van het `motormanagement’ gingen branden, terwijl ik de auto weer aan de gang kreeg. Met de billen samengeknepen ben ik weer naar de garage in Vaison gereden. Vrijdagmiddag om een uur of 4 werden we weer direct geholpen en een andere monteur dan eerst sloot de auto aan op de computer. Hij kon niets vinden en na 2 proefritten, 2x wederom aansluiten en een uur uitproberen had hij nog niets gevonden. Het enige wat ie kon vertellen was dat het niets ernstig was en mogelijk een los contactje moest zijn. Maandagochtend zou hij verder kijken. We kregen weer een autootje mee en nadat we de Trafic van de nodige kratten met onze spullen hadden ontdaan (waren we de vorige keer vergeten) gingen we weer terug naar de camping. Enigszins gerustgesteld door de mededeling van de monteur dat het niets ernstig zou kunnen zijn ben ik het weekend met slechts lichte hartkloppingen doorgekomen.
Gezien de autoperikelen besluiten we om als we de auto terug hebben niet verder naar de Middellandse Zee te gaan,maar in de omgeving te blijven. Omdat we Apt ook nog willen bekijken zouden we naar een camping in de buurt daarvan kunnen verkassen. De camping is in Mazan en met het leenautootje gaan we via een omweg die kant op om die camping te bekijken. (zie kaartje)
Allereerst gaan we via Entrechaux langs Memory Lane. Het was namelijk 33 jaar gelden dat we voor het eerst samen in Frankrijk waren in Entrechaux op camping Les 3 Rivières, samen met Harmien en Piet, haar toenmalig vriendje. Ik kon me de camping nog wel herinneren, maar niet dat het zo ver van alles weg was. Je moest wel een kwartier rijden voor het eerste winkeltje denk ik.
Helaas was het, tegen de weersverwachting in, een beetje mistroostig weer die ochtend, maar dat weerhield ons er niet van om de mooie Gorge Le Toulourenc te rijden. Prachtige stadjes kwamen we onderweg tegen in een evenzo mooie omgeving.
De camping in Mazan was niet veel bijzonders, kleine plekken en bovendien "complet", maar goed dat we daar van te voren even zijn wezen kijken. We blijven dus lekker waar we zijn. Op huis aan kwamen door Villes sur Auzon waar een fête du raisin was, een marktje waar de eerste druiven en olijfoliën van het seizoen werden verkocht. We hadden de olijfolie uit Griekenland al een tijdje op, dus dit kwam goed uit. We hebben bij diverse stalletjes geproefd voordat we 5 liter heerlijk fruitige olie gekocht hebben. Niet goedkoop, maar dan heb je ook wel hele lekkere olie.
Maandagmorgen worden we door de garage gebeld. Ik rijd er direct heen en de monteur legt me uit dat het euvel inderdaad een contact was, namelijk de motormassakabel die door roestvorming slecht massa maakte. Schade: € 65,-. Gelukkig dat dit alles was. Achteraf gezien was ik ook blij, hoewel erg vervelend en weer tijdens onze vakantie, dat dit ons was overkomen i.p.v. Don en Marije met 2 kleine kindertjes tijdens hun vakantie.
De volgende dagen nemen we het er lekker van en het is fantastisch weer, hiervoor waren we tenslotte naar Zuid-Frankrijk gereden. Beetje jammer dat het in Nederland ook eindelijk nog zomer werd…. :>))
Aan het eind van de week maken we nog een tochtje via de Drôme de Provence ten noorden van ons. Via Nyons, waar we na gewandeld hebben een lunch nemen, rijden we verder via de prachtige Gorge St. May en Remuzat, pakken we een paar bergpasjes van 1000m, om via Buis-le-Baronnies weer naar de camping te rijden. (zie kaartje)
Zondag is er een grote gecombineerde markt in L’Isle-sur-la-Sorgue, een normale en een antiekmarkt. We vragen aan onze overburen Ton en Laura, waar we de afgelopen dagen gezellig contact mee hebben, of zij zin hebben om een dagje mee op stap te gaan. Daar hadden zij wel oren naar en gevieren gaan we onderweg. In Carpentras stuurt de Navi ons de verkeerde route op zodat we even helemaal de kluts kwijt zijn, maar gelukkig hebben ook nog de gewone kaart en komen we na dik een uur rijden op de plaats van bestemming aan. Ook hier is de hele stad volgebouwd met stalletjes en is het enorm druk, maar wel gezellig. Bij één van de stalletjes kopen we kaas bij een Fransman die vloeiend Nederlands spreekt (geleerd op de markt en een van een vriend die in Nederland woont) en dan is het tijd voor een heerlijke lunch, die we genieten op de schaduwrijke binnenplaats achter een restaurant langs de Sorgue.
Na de lunch rijden we richting Gordes en besluiten we gezien de tijd om Fontaine-de-Vaucluse over te slaan. In het schitterend gelegen Gordes lopen we wat rond voordat we weer verder rijden. We komen langs het beroemde klooster "Abbaye Notre Dame de Sénanque" in Venasque en maken daar verschillenden foto’s. Bijna iedereen kent dit klooster wel van dé ansichtkaart van de Provence met de prachtige bloeiende lavendelrijen op de voorgrond. Aan het eind van de middag komen we weer op de camping en nemen een simpele pasta als ‘diner’. (zie kaartje)
De volgende dag is Ton zo aardig en spontaan om de Jaegerstekkerdoos van de auto te voorzien van een goede massa. Ik had nl. geen 12V stroom binnen in de caravan, dus ook de koelkast bleef uit tijdens het rijden, wat toch wel heel lastig is. Na een uurtje onderste boven (vanwege de dubbelfocusbrillen) pielen en zweten in de pikkende zon hadden we 12V stroom in de caravan. Met de hartelijke dank aan Ton. ’s Avonds hebben we gezamenlijk zeer gezellig gepimpeld en gegeten.
De dagen erna hebben we alleen maar genoten van de heerlijke zon. Vrijdagochtend braken we op met het akelige vooruitzicht dat het er weer op zat en dat we weer naar de herfst toe gingen. We hadden besloten nog via Axel te rijden om daar Lenie en Eduard te bezoeken. Lenie had 2 weken ervoor haar 3e chemo gehad en we waren door allerlei afspraken er niet toe gekomen om haar te bezoeken. Dat zouden we nu goedmaken. We worden tot ver voorbij de poort uitgezwaaid door Laura en Ton.
Vrijdags komen we na een dag flinke wind tegen en een temperatuurdaling van maar liefst 15 graden aan op camping Le Brabois onder Nancy. De TT had ons vlakbij tussendoor gestuurd waardoor we 3x hebben moeten afkoppelen omdat we ons met die lange combi klem reden in te smalle straatjes. Een uur later dan gepland kwamen we alsnog aan. Het plan om Nancy nog in te gaan werd in de kiem gesmoord doordat het ging regenen. Bij de afwasbakken van de camping kwam ik heel toevallig de beste vriendin van onze buren uit Cothen tegen. Zij waren op de terugweg van een vakantie aan de Middellandse Zee. Na een praatje met haar gemaakt te hebben schuilend onder een afdakje ben ik gauw de caravan ingedoken om er pas de volgende ochtend weer uit te komen. De hele nacht heeft het geregend en als we moeten aankoppelen is het er niet droger op geworden en stappen we behoorlijk nat in de auto. De resterende 450km is het blijven regenen en als we in Axel aankomen en ik achteruit naar de garage van Lenie en Eduard moet rijden en C. me daarbij loodst komt het met bakken de hemel uit. We zijn weer in Nederland. De caravan staat voor de nacht dus achter de garage van Lenie en Eduard en na een zeer gezellige avond duiken we over 12en voor de laatste keer dit jaar ons caravanbed in.
De volgende ochtend na het ontbijt vertrekken we richting Cothen. Als we bij Houten zijn krijgen we een belletje van Marije. Zij zijn net bij de afrit Bunnik. Maarten heeft ze opgehaald van Schiphol nadat ze 10 dagen vakantie hebben gehad op Mallorca. We komen bij hen aan als ze net de koffers uit de auto in hun woonkamer hebben neergezet. We zijn weer blij dat we elkaar weer zien en bovenal onze kleindochters Evy en Fenne.
camping la Tuilerie in Boult geen website. 47,38753, 5,99068
Zeer simpele boerderijachtige camping. Vrije plaatsen, zowel beschaduwd als in open veld. Klein zwembad aanwezig. Ver van alles af, dus auto onontbeerlijk voor de grote boodschappen. Dichtsbijzijnde dorpje Boult op 5 minuutjes fietsen. Ideale omgeving voor wandel- en/of fietstochten. |
Camping Carpe Diem, Croisement route de Saint Marcellin Vaison la Romaine 44,23351, 5,08943
Mooi gelegen camping met ruime plekken >100m² Camping gedeelte gescheiden van de 2 gedeeltes met huisjes/cabins en stacaravans, camping gedeelte blijft zodoende camping. In september nog druk met diverse nationaliteiten, mede dankzij de diverse campingkaarten. In september zijn de douches nog wel toereikend, maar ik denk dat dat in het hoogseizoen niet het geval is, toiletten zijn er te weinig. Ondanks het feit dat er meerdere keren per dag schoongemaakt wordt is dat maar zeer oppervlakkig, haren op de roosters zie je de volgende dag nog liggen. Personeel op de camping vonden wij zeer vriendelijk en behulpzaam. In Vaison (loopafstand) meerdere grote supermarkten en andere winkels en de grootste markt van de regio door het hele stadje op dinsdagmorgen. Provinciale weg die beneden de camping loopt is zeer goed hoorbaar, maar niet storend. Zeer geschikt als uitvalsbasis voor dit prachtige gebied. Tips: Malaucene, Crestet le Village, Séguret, Nyons en Vaison zelf prachtige authentieke stadjes. Vanuit Malaucène (7km) zijn diverse dagtochten naar de Mont Ventoux te doen, ook hier (sport)fietsen te huur om de berg te beklimmen. FranceLoc waarvan de camping deel uitmaakt, heeft zelf ook een kortingskaart voor hun campings waardoor je zelfs voor €14 kan staan. |
Camping Le Brabois 54600 VILLERS LES NANCY 48,65768, 6,14047
Echte doorgangscamping. 's Avonds stroomt ie vol en 's ochtends weer helemaal leeg. In een parkachtige omgeving direct achter een grote renbaan. Je kan aangekoppeld blijven staan, tussen een soort van hekafbakening. Sanitair schoon, maar onvoldoende voor het aantal bezoekers. "WC chemique" op een totaal andere plaats dan het normale sanitairblok, dus lastig te vinden. Uurtje internet peperduur, maar ik kreeg het toevallig gratis omdat ze die dag problemen hadden met de router. Snel bij de snelweg. |