mei/juni 2010: rondreis Peloponnesos
|
3/1/2010: We hebben op 1 januari onze offerte van €488 met Superfast Ferries bevestigd en 13 mei vertrekken we richting Ancona in Italië om op 14 mei op de boot richting Patras te stappen.
25/3/2010: We hebben een kleine aanpassing aan ons reisschema gemaakt. We vertrekken nu al op 5 mei richting Italië, naar San Vincenzo in Toscane, omdat we anders onze kleindochter Evy 7 weken niet zouden zien. Marije en Don met Evy hebben daar vanaf begin mei een stacaravan gehuurd op een camping en we gaan eerst naar hen toe om een paar dagen met zijn allen te kunnen genieten, voordat wij dwars Italië doorsteken naar Ancona om daar vrijdag de 14e de boot pakken. Het gemis van Evy is dan 2 weken minder lang. Dus lekker 3 dagen eerder met vakantie (met dank aan collega Jan die mijn diensten overneemt) en 2 dagen later op de boot naar Griekenland. Op bovenstaand kaartje de uiteindelijke campings die we aan hebben gedaan om de Peloponnesos zo goed als mogelijk te kunnen verkennen in ruim 3 weken. Dinsdag 4 mei 2010, dag 1 van onze vakantie. Paul zou proberen vroeg thuis te komen van zijn werk en ik heb vanaf 10.30 uur de caravan gepakt. Wat een gesjouw; kleren, etenswaren, hagelslag en pindakaas en natuurlijk een paar flesjes wijn. Dan nog al je toiletspullen etc. etc. Als je bijna 6 weken weggaat moet je echt van alles pakken. Daarbij komt dan ook nog dat het nu in Italië nog niet zo mooi weer, dus kleren voor koud weer, voor regenweer, voor zon en extreme hitte in Griekenland… het moet allemaal mee! Dan moet het huis natuurlijk ook een beetje schoon achtergelaten worden, dus heb ik ook nog de koelkasten gesopt, één overgepakt in de andere en die uitgezet (scheelt weer elektra) en gestofzuigd…. hè hè wat een werk. Gelukkig kan ik straks in de auto 2½ dag bijkomen. En dat heb ik dan hard nodig! Paul was inderdaad om 14.00 uur thuis. Hij pakt de schoenen in de auto, koelbox erin, jassen etc. Caravan achter de auto en om 15.20 rijden we weg uit Cothen; de vakantie begint. https://www.camping-resort-limburg.de/ We kunnen lekker doorrijden, nergens eigenlijk file, zelfs niet in het Ruhrgebied. De file staat daar steeds de andere kant op. Maar goed dus dat we nu zijn weggegaan want volgens Bartjes zou het morgenochtend dus wel richting het zuiden file moeten staan. We rijden 324km tot Limburg-an-der-Lahn, camping Resort. Een camping langs het water, de Lahn, met uitzicht op de prachtige kerk van Limburg maar ook op de snelweg en aan de overkant een spoorlijn waar steeds (goederen)treinen rijden. Een lawaai van jewelste. En dan gaan hier mensen een seizoen lang staan! Begrijpen wij echt niets van. Op de camping is een Bierstube waar je kan eten. We nemen allebei een paniertes Schnitzel mit Pommes à € 7,40. Heerlijk! Zelfs ik had ‘m bijna op en het was beslist geen kleintje. |
Woensdag 5 mei, dag 2
(C.) Om half 8 gaat de wekker. KOUD!! Het heeft vast gevroren. Brrrr, nog even in ons lekkere warme bedje… We kleden ons héél snel aan, Paul gaat bij de receptie de bestelde broodjes halen en de overnachting betalen en om 8.15 uur rijden we weg. Ons doel vandaag is camping Isola even ten westen van Bellinzona, zo’n 600km. We zien wel of het lukt. Het weer is verschrikkelijk. Scheen het zonnetje nog in Limburg-an-der-Lahn, het wordt steeds grijzer en in Zwitserland hangen dikke wolken tussen de bergen. We hopen dat het aan de andere kant van de Gotthard beter is, maar helaas, daar regent het zo mogelijk nog harder. We besluiten nog een klein eindje verder te rijden naar Campeggio Paradiso-Lago aan de Zwitserse kant van het meer van Lugano . Het is een campingcardcamping, dwz € 15,-- maar daar komt dan nog wel € 4,80 bij aan allerlei tax. Het kost moeite om in de stortbui een recht plekje te vinden. Uiteindelijk zetten we ‘m maar ergens neer, druk zal het wel niet worden en er is plek zat. We laten de auto er lekker aan, scheelt morgen weer. We zijn wel natgeregend, een paraplu houdt je droog maar tot op zekere hoogte. De kachel gaat aan, dan kan alles drogen, hopen we. Bovendien worden we zelf weer een beetje warm. Een lekker kopje Nespresso erbij, straks een wijntje en we kunnen er weer tegenaan tot morgen. Later wordt het toch nog droog en schieten we nog een mooi plaatje van het meer van Lugano. |
Donderdag 6 mei, dag 3
(C.) We vertrekken om 8.15 uur van camping Paradiso na een onrustige nacht. Was het geluid van de snelweg en het spoor in Limburg erg, hier was het nog erger. De camping ligt echt pal onder beide. Maar goed, we hebben geslapen. Het zonnetje schijnt een beetje flauwtjes door de wolken, maar het is in ieder geval droog.
De reis gaat voorspoedig, zelfs op de Tangenziale rond Milaan weinig oponthoud. Om 14.15 zijn we op camping Park Albatros in San Vincenzo. Het ontvangstcomité laat echter op zich wachten. We moeten ze zelfs even bellen! Schande… Als ze er dan aankomen, zijn we blij ze weer te zien en Evy is blij dat ze Mimi (omi) weer ziet; ons poppetje…
We zetten snel de caravan op een mooie grote plek en gaan dan de mobilhome van Marije en Don bekijken. Klein maar fijn. ’s Avonds gaan we naar het restaurant vlak vóór de camping en eten een heerlijke pizza. Daarna terug naar de camping en daar een heerlijk groot ijsje voor slechts € 2,50. Terug in de caravan een Nespresso en de tv aan. Kachel op 2, lekker ontspannen beetje tv kijken, Paul eerst het laatste half uur van de wedstrijd Feijenoord – Ajax, daarna House. Een boek van Carol O’Connell ligt te wachten… en voor de verandering regent het nog weer eens flink…
(C.) We vertrekken om 8.15 uur van camping Paradiso na een onrustige nacht. Was het geluid van de snelweg en het spoor in Limburg erg, hier was het nog erger. De camping ligt echt pal onder beide. Maar goed, we hebben geslapen. Het zonnetje schijnt een beetje flauwtjes door de wolken, maar het is in ieder geval droog.
De reis gaat voorspoedig, zelfs op de Tangenziale rond Milaan weinig oponthoud. Om 14.15 zijn we op camping Park Albatros in San Vincenzo. Het ontvangstcomité laat echter op zich wachten. We moeten ze zelfs even bellen! Schande… Als ze er dan aankomen, zijn we blij ze weer te zien en Evy is blij dat ze Mimi (omi) weer ziet; ons poppetje…
We zetten snel de caravan op een mooie grote plek en gaan dan de mobilhome van Marije en Don bekijken. Klein maar fijn. ’s Avonds gaan we naar het restaurant vlak vóór de camping en eten een heerlijke pizza. Daarna terug naar de camping en daar een heerlijk groot ijsje voor slechts € 2,50. Terug in de caravan een Nespresso en de tv aan. Kachel op 2, lekker ontspannen beetje tv kijken, Paul eerst het laatste half uur van de wedstrijd Feijenoord – Ajax, daarna House. Een boek van Carol O’Connell ligt te wachten… en voor de verandering regent het nog weer eens flink…
Vrijdag 7 mei 2010, dag 4
(C.) Vandaag niet veel gedaan, beetje in de zon gezeten tussen de zwarte wolken door. Als Evy haar middagslaapje heeft gedaan gaan we op zoek naar een beetje winkelcentrum. Helaas, die is er niet. Tenminste nergens in de buurt. Wat we wel tegenkomen is een Lidl... op 35km... Dus dan daar maar onze boodschappen gedaan. We eten wij Marije & Don in hun mobilhome. Daarna lekker in de caravan wat tv gekeken en boek gelezen onder het genot van weer zo'n heerlijk kopje Nespresso. Wat zijn wij blij met dat apparaat! Mogelijk hebben we alleen niet genoeg aan onze 250 cupjes en moeten we ook nog de percolator gaan gebruiken, ook niets mis mee, maar wat bewerkelijker. |
Zaterdag 8 mei 2010, dag 5
(C.) Als we 's morgens heel vroeg wakker worden klettert de regen op ons dak. Terwijl het vandaag mooi weer zou worden! Nou klinkt het al snel heéél hard op zo'n caravandak, dus misschien klinkt het erger dan het is.
Als we dan écht wakker worden, is het half 10 en de zon schijnt. Het is zelfs helemaal blauw! Dus weeronline had het toch goed; mooi weer vandaag. Ik voel me niet zo lekker, eigenlijk sinds gisteravond al. We zouden vanmorgen naar de markt in San Vincenzo, maar ik sms Marije dat wij niet meegaan. We blijven op de camping, Paul gaat naar het strand en ik blijf nog een poosje in bed. Om een uur of 12 sta ik op, ik voel me iets beter. Marije, Don & Evy komen terug van de markt even langs. Evy gaat eerst slapen, daarna komen ze terug. We eten vanavond hier. De Cobb gaat aan. Lekkere spiesjes van de Lidl erop, courgette-repen en champignons gevuld met geitenkaas. Lekker gegeten.
(C.) Als we 's morgens heel vroeg wakker worden klettert de regen op ons dak. Terwijl het vandaag mooi weer zou worden! Nou klinkt het al snel heéél hard op zo'n caravandak, dus misschien klinkt het erger dan het is.
Als we dan écht wakker worden, is het half 10 en de zon schijnt. Het is zelfs helemaal blauw! Dus weeronline had het toch goed; mooi weer vandaag. Ik voel me niet zo lekker, eigenlijk sinds gisteravond al. We zouden vanmorgen naar de markt in San Vincenzo, maar ik sms Marije dat wij niet meegaan. We blijven op de camping, Paul gaat naar het strand en ik blijf nog een poosje in bed. Om een uur of 12 sta ik op, ik voel me iets beter. Marije, Don & Evy komen terug van de markt even langs. Evy gaat eerst slapen, daarna komen ze terug. We eten vanavond hier. De Cobb gaat aan. Lekkere spiesjes van de Lidl erop, courgette-repen en champignons gevuld met geitenkaas. Lekker gegeten.
Zondag 9 mei 2010, dag 6
(P.) Vandaag besluiten we een trip in het achterland te maken, dat hebben we nagelaten toen we hier in 2004 waren. Ik vond toen de camping 3x niets en wilde toen zo snel mogelijk richting Napels. Ook deze camping mag eigenlijk niet de naam camping dragen vandaar waarschijnlijk ook de naam "Camping Village". Wat een bedrijf; 16 organisaties, als het er niet meer zijn, verhuren hier accommodaties in de vorm van tenten, lodges, stacaravans en bungalows, die hutje mutje op elkaar staan. De "normale" kampeerder wordt steeds verder weggedrongen voor het grote geld. En ACSI kaart of Camping Cheque doen ze hier niet aan, want ze hebben toch genoeg gasten, dus betaal je ook in het voorseizoen € 26,- p/n. Onderweg kopen we wat fruit in een stalletje langs de weg, slaan vervolgens rechtsaf het achterland in via Sassetta naar Suvereto. Daar hebben we net een Palio gemist. Hier strijden de wijken onderling met het voortrollen van grote wijntonnen (400L) om de eer. Net als in vele andere stadjes gaat het parcours hier ook op en af door de steile straatjes. Jammer dat we dit niet gezien hebben. In het verleden hebben we al in wat stadjes deze onderlinge strijd gezien en het was altijd een groots spektakel. We rijden door naar Massa Marittima en nemen in een familie restaurant een lunch en slenteren daarna nog wat door het stadje. Via Follónica waar we nog worden opgehouden door de staart van ook een Palio (net als in Siena een race met paarden) rijden we terug naar de camping. Ik ruik in één keer diesel. Vlak voor de vakantie is het dieselfilter vervangen en toen sprong ook de sensor onder het filter los. Ook nu weer was het een fontein van diesel. Het lijkt ook bijna nooit goed te gaan met onze laatste auto's en vooral met deze. C. belde Don en Marije en die blijken toevallig ook net weg te rijden vanuit Follónica. Binnen een kwartiertje waren zij op de parkeerplaats, waar Don de sensor heeft vastgesnoerd met een spanband, zodat ie in ieder geval niet meer lekte. Wat ze met auto's in de rally Peking-Parijs kunnen kan ik ook zei Don, maar ik heb liever een goede niet lekkende sensor. |
Maandag, 10 mei, dag 7
(C.) Paul schreef dat gisteren nou wel zo rustig op, maar iedereen die hem kent weet wel beter; op de WC vanaf een uur of 4 vanochtend, vandaar dat hij vandaag niet mee kan naar Firenze. Dat staat vandaag op de agenda. We gaan eerst met 2 auto's naar Cecina. Daar zit een Hyundai dealer. We zijn er om 8.45 uur en één van de medewerkers in de garage trekt net zijn overall aan. Hij, nog een jonge knul, hoort ons verhaal aan in mijn gebrekkige Italiaans en weet ook nog precies wat ik bedoel. Hij gaat op zoek in de computer en in het magazijn. Het is nogal lastig, want er is modificatie na modificatie geweest van de sensor. De conclusie is dat ze het moeten bestellen in Milaan. Ik vraag of hij eerst in Livorno en Firenze wil informeren of ze 'm daar wel hebben en hij klimt in de telefoon. Livorno is negatief en ook in Firenze zeggen ze 'm niet te hebben. Maar zij hebben een goede tip, blijkbaar past een ander model ook op de Santa Fé en díe heeft Cecina wél in het magazijn liggen. We laten dus de auto hier en gaan met de Altea naar Firenze. Don moet eerst ergens in een voorstadje nog een paar bumpers ophalen voor zijn Fiat 900 busje. Het duurt even, want de verkoper heeft zó veel spullen, dat Don er kwijlend rondloopt... Om 12 uur zijn we in Firenze. We parkeren de auto 3 bruggen vanaf de Ponte Vecchio, een eindje lopen dus naar de Duomo en de Battisteria. Prachtig! In de Dom ziet Evy op de grond 2 zwarte cirkels en ze verzint er een spelletje bij, Mama in de éne en Evy in de andere, tot 3 tellen en dan heel snel van cirkel wisselen. Ze heeft enorme lol en veel bekijks, zelfs applaus! Op het Piazza del Duomo eten we een broodje in een lunchroom. Daarna lopen via Piazza San Marco naar de San Lorenzo met de markt eromheen. Marije wil nog naar Piazza Signorina en via een hele lange omweg lopen we daarheen. Dat is toch wel een heel mooi plein, met Hercules, David, Perseus en Medusa... Langs l'Uffizi naar de Arno en de Ponte Vecchio. We gaan de brug over en lopen via de andere kant weer terug naar de auto. Firenze is mooi, maar Marije en ik komen toch tot de conclusie dat een echt grote stad niet echt aan ons is besteed. Op de terugweg halen we de Santa Fé weer op. Een monteur is er net een eindje mee rijden om te kijken of alles oké is. En gelukkig ís alles oké. Voor € 100,-- zijn we weer helemaal klaar om naar Griekenland te gaan. |
Dinsdag 11 mei 2010, dag 8
(C.) Ik ben nog steeds aan de race. Al 2 dagen geen medicijnen tegen de reuma genomen. Van die Arava heb ik daar ook last van, maar dan is het meestal na 1 keer wel over. Daar kon ik wel mee leven. Maar nu, alles loopt linea recta (klinkt nogal dubbel :>)) door mijn lijf. Zo snel, dat de medicijnen tegen het oorsuizen en -tikken etc. snel zijn uitgewerkt. I.p.v. 's avonds neem ik 's middags al een nieuwe capsule. Het tikken en suizen wordt té erg. 's Middags gaan we in Piombino op zoek naar een computerzaak. We willen extra geheugen in ons netbook. Er zit 1gb in, maar de helft wordt al gebruikt door Windows. Er blijft dus niet veel over om de foto's te bewerken of een powerpoint te maken. We kunnen geen winkel vinden. Terug op de camping gaat Paul vragen of zij er één weten. In Venturina zit er één. Om 4 uur gaan we er heen, maar helaas, hij heeft niks voor ons. Als ik vraag of hij misschien een andere zaak weet, mompelt hij wat. Na een paar voorbijgangers te hebben gevraagd worden we in de goede richting gestuurd, maar deze zaak gaat pas om 5 uur open. Daar kunnen we nu niet op wachten, de Cobb moet straks aan en een platgeslagen kip moet erop en met Evy kunnen we niet te laat eten. We gaan dus nu terug naar de camping, nadat ik bij de Farmacia nog wel even loperamide (immodium) ben gaan halen. Om 5 uur zijn we terug en Paul steekt direct de Cobb aan. Ik doe er al vrij snel de kip op, kan die langzaam opwarmen... Om 6 uur is de kip prachtig bruin en gaar en komen de kids eten. Lekker, met sla en tomatensalade. Don bakt ook nog wat aardappeltjes in de wok. We besluiten morgen naar Siena te gaan. En hopen dat dat beter bevalt dan Firenze. |
Woensdag 12 mei, dag 9
(C.) Om 9 uur vertrekken we naar Siena. We proberen nog eerst even de pc-shop in Venturina, maar die is ook nu niet open. Na een dikke 1½ uur komen we aan en parkeren in parkeergarage Il Campo. We moeten een hele steile straat aflopen naar de Campo, ik ben nu al bang voor de terugweg... Ik voel me nog steeds niet erg lekker en na 3 dagen durchfall en weinig tot niets eten, ben ik wat slap. Maar goed, ik houd het nog aardig vol, steeds even rusten tussendoor. Op de Campo gaan we even op een terrasje wat drinken en eten. Pittige prijzen. Dan op naar de Duomo en die is nog steeds prachtig. Je moet nu tickets kopen om erin te mogen, wij zijn er al eens geweest en Marije & Don hoeven niet zo nodig. Dus verder. Elk straatje is eigenlijk mooi. Marije is op zoek naar de piazza met de hoofden, het enige dat ze zich nog kan herinneren van Siena, maar helaas, niet gevonden. Het laatste half uurtje blijven Paul en ik op een bankje zitten en lopen M&D nog even door. Ik kan nu echt niet meer verder. Siena beviel wel veel beter dan Florence. Op de terugweg in Venturina bij een grote COOP boodschappen gedaan en terug naar de camping. Hij lijkt mij nu toch tijd worden om een dokter te bezoeken. Ik heb vanmorgen 2 imodium genomen en vanmiddag ook weer en het helpt van geen meter. Om 18.40 uur komt de dokter naar het park. Een aardige man die absoluut Engels wil spreken; hij moet het leren! Ik krijg recepten mee voor 2 medicijnen, ik moet stoppen met Arava (hij heeft ook veel patiënten die ermee moeten stoppen omdat zij last krijgen van diarree) en ik mag de komende 3 dagen alleen spaghetti met olie, aardappels, wortels en kip eten. Ik heb net crackers gekocht, maar dat vindt hij niet zo'n goed idee, niet teveel in ieder geval. Dus nu moeten we weer terug naar Venturina naar de farmacia en we proberen gelijkertijd nog even de pc-shop. Er brandt zowaar licht. Maar helaas, ze hebben alleen de verkeerde memory. Jammer. Ik hoop dat morgen als we naar Ancona rijden mijn buik wat is gekalmeerd. (foto's volgen) (P.) Vlak voordat we wegrijden is het erg slecht weer geworden. De regen komt met bakken uit de lucht en het onweert onafgebroken. De wegen staan blank en soms lijken we meer een boot dan een auto. Terug op de camping is het overal een waterballet en sommige plaatsen staan enkeldiep onder water. Ook op onze plek staat op sommige stukken decimeters water. Mensen in een tent of vouwwagen proberen hun spullen droog te houden door alles hoog te zetten, sommige tenten zijn werkelijk ondergespoeld. Morgen eens kijken hoe sterk onze mover is als ie de caravan door de kuilen vol met water en blubber moet trekken. We staan zoals gewoonlijk weer met de dissel van de weg af dus de auto kan er niet voorgezet worden, maar als het goed is heeft een mover meer koppelvermogen dan een auto. |
Donderdag 13 mei 2010, dag 10
(P.) De hele nacht heeft het gedonderd en gebliksemd, dan weer in de verte dan weer vlak boven ons. Om 6 uur kwam er ook nog een flinke bui overheen, als of er nog niet genoeg water gevallen was. Om 8 uur sta ik op en gaat buiten al poedelend de buitenboel opruimen, C. doet binnen zoals gewoonlijk. De mover heeft totaal geen probleem de caravan uit het moeras te trekken en binnen een mum van tijd hangt ie achter de auto. Wat een genot en een onmisbaar accessoire is dat toch. Om 10 voor 9 uur sms't C. Marije dat we op het punt staan te vertrekken. Zij sms't terug of we langs kunnen komen, want ze liggen nog op bed. Even later nemen we afscheid en net als vorig jaar bij het afscheid moet C. een traantje laten. Rond ½10 rijden we de poort van de camping uit, voor een doorsteek dwars door Italië heen. We komen nog langs Lago di Trasemeno waar we met de kinderen 2x gekampeerd hebben in het verleden. Het laatste stuk van de doorsteek gaat door prachtig natuurgebied van dei monte Sibillini. Even over 3 uur komen we aan op Camping Numana Blu voor één nachtje. Als ik de poten uitdraai, belt C. met SuperFast Ferries om de tickets te herbevestigen. We kunnen de tickets niet eerder ophalen en moeten ons morgen 3 uur van te voren melden bij de haven. |
Vrijdag 14 mei 2010, dag 11
(P)Rond een uur of 8 opgestaan, het is heerlijk weer. Op mijn gemak wat gerommeld. We moeten zoals gezegd 3 uur van te voren aanwezig zijn dus ½11 bij de ticket-officce de tickets halen. Igo heeft wat moeite met opstarten en wijst ons weer via een lokaal weggetje, we passen en gaan onze eigen weg. Ook in Ancona wil ze een andere weg dan de borden aangeven, het zal wel het kortste zijn, maar ook hier volgen we de borden. Keurig op tijd haalt C. de tickets op en we rijden vervolgens richting kade 13. Feitelijk kan je dus ook niet eerder de tickets halen want het is bijna geheel afgesloten terrein. Eenmaal door de poort kom je dus niet meer terug. Een uurtje later komt de boot aan en direct na het aanleggen stroomt de boot leeg. Mensen wat een voertuigen gaan daar in, onvoorstelbaar. Weer een uurtje later mogen wij de boot in rijden en binnen een mum van tijd staat de caravan op dek 6 met de poten uitgedraaid en de stroom eraan. Ideaal. Kijken of ik dat vannacht ook nog zeg. Iets voor half 2, dus stipt op tijd gaan de trossen los en varen we af naar Griekenland. Op dek 7 direct boven ons zijn alle faciliteiten zoals, restaurants, bars, winkeltjes en een casino. Op dit hele dek is wifi te gebruiken, niet snel maar genoeg om dit even te uploaden. De foto's blijven hangen dus de satellietverbinding is enigszins trager dan de kabel, maar ideaal en luxe midden op zee niet waar? |
Zaterdag 15 mei 2010, dag 12
Het is gelukkig niet te warm geweest vannacht. Voordat ik in slaap viel moest ik wennen aan het getril en gestamp van de boot. Midden in de nacht gaat het ook nog eens stortregenen en stormen. Ik was blij dat we niet helemaal op het achterdek stonden, want daar was het onoverdekt. Wel hoorde je de wind overal loeien.Om 5 uur Griekse tijd word ik wakker van de omroepinstallatie en er wordt omgeroepen dat passagiers voor Igoumenitsa zich naar de auto's moeten begeven. Ik ben nog even wezen kijken, maar het was nog pikdonker en ben weer gauw mijn bed ingekropen. Ik heb tot ½9 niets meer gehoord, dus ook niet al die vertrekkende vrachtauto's. Daarna ben ik alleen boven in het selfservice restaurant gaan ontbijten want dat is toch niet aan C. besteed (eten gaat nog steeds niet goed) en daarna nog een tijd met 2 vrachtwagenchauffeurs zitten praten.
Weer stipt op tijd meert de boot aan in de haven van Patras. Het laatste stuk was een beetje bumpy, maar nagenoeg geen deining, dus geen reden om zeeziek te worden. Trouwens die boten gaan ongelooflijk hard, bijna onvoorstelbaar.
Het weer in Patras is ook somber, maar de temperatuur is in ieder geval stukken beter dan we de afgelopen tijd gewend waren. We rijden richting Pyrgos naar camping Ionion Beach in Glifa. Het landschap deze kant op is niet veel aan. Veel plastic kassen en industrie. Als we de hoofdweg afdraaien wordt het iets beter en de dorpjes zien er ook wat aardiger uit. Rond een uur of 2 komen we aan op de camping, maar de receptie gaat pas om 18.00 uur open. We verkennen de camping en komen op een stuk dat volgens Nederlanders alleen bedoeld is voor Camping Chequehouders. We vinden er daar niets aan, helemaal weggestopt en geen zicht op zee. We lopen terug en spreken de eigenaar. Die verteld ons bovendien ook nog dat er niet betaald kan worden met de Goldcard, maar alleen met losse cheques. Hij heeft geen apparaat om de de Goldcard te lezen. Volgens mij heeft hij niet in de gaten dat hij met dit systeem meer gasten binnen haalt, maar dat hij het op deze manier verpest en dat mensen zo wegblijven. Beter een paar betalende gasten dan veel lege plekken, want het sanitair moet toch open. We kunnen wel 16 Euro cash per nacht betalen, maar zijn wel gebonden aan die hoek van de camping. Daar hebben we geen zin in dus betalen we maar iets meer, want langer dan 3 dagen blijven doen we toch niet. Voor de rest is het een mooie camping met mooie faciliteiten, niets mis mee. Vanaf onze plek kijken we uit op zee en in de verte op Zakynthos. Het is inmiddels prachtig weer geworden, maar met veel wind. De golven beuken op het strand en het is een prachtig gezicht.
Het is gelukkig niet te warm geweest vannacht. Voordat ik in slaap viel moest ik wennen aan het getril en gestamp van de boot. Midden in de nacht gaat het ook nog eens stortregenen en stormen. Ik was blij dat we niet helemaal op het achterdek stonden, want daar was het onoverdekt. Wel hoorde je de wind overal loeien.Om 5 uur Griekse tijd word ik wakker van de omroepinstallatie en er wordt omgeroepen dat passagiers voor Igoumenitsa zich naar de auto's moeten begeven. Ik ben nog even wezen kijken, maar het was nog pikdonker en ben weer gauw mijn bed ingekropen. Ik heb tot ½9 niets meer gehoord, dus ook niet al die vertrekkende vrachtauto's. Daarna ben ik alleen boven in het selfservice restaurant gaan ontbijten want dat is toch niet aan C. besteed (eten gaat nog steeds niet goed) en daarna nog een tijd met 2 vrachtwagenchauffeurs zitten praten.
Weer stipt op tijd meert de boot aan in de haven van Patras. Het laatste stuk was een beetje bumpy, maar nagenoeg geen deining, dus geen reden om zeeziek te worden. Trouwens die boten gaan ongelooflijk hard, bijna onvoorstelbaar.
Het weer in Patras is ook somber, maar de temperatuur is in ieder geval stukken beter dan we de afgelopen tijd gewend waren. We rijden richting Pyrgos naar camping Ionion Beach in Glifa. Het landschap deze kant op is niet veel aan. Veel plastic kassen en industrie. Als we de hoofdweg afdraaien wordt het iets beter en de dorpjes zien er ook wat aardiger uit. Rond een uur of 2 komen we aan op de camping, maar de receptie gaat pas om 18.00 uur open. We verkennen de camping en komen op een stuk dat volgens Nederlanders alleen bedoeld is voor Camping Chequehouders. We vinden er daar niets aan, helemaal weggestopt en geen zicht op zee. We lopen terug en spreken de eigenaar. Die verteld ons bovendien ook nog dat er niet betaald kan worden met de Goldcard, maar alleen met losse cheques. Hij heeft geen apparaat om de de Goldcard te lezen. Volgens mij heeft hij niet in de gaten dat hij met dit systeem meer gasten binnen haalt, maar dat hij het op deze manier verpest en dat mensen zo wegblijven. Beter een paar betalende gasten dan veel lege plekken, want het sanitair moet toch open. We kunnen wel 16 Euro cash per nacht betalen, maar zijn wel gebonden aan die hoek van de camping. Daar hebben we geen zin in dus betalen we maar iets meer, want langer dan 3 dagen blijven doen we toch niet. Voor de rest is het een mooie camping met mooie faciliteiten, niets mis mee. Vanaf onze plek kijken we uit op zee en in de verte op Zakynthos. Het is inmiddels prachtig weer geworden, maar met veel wind. De golven beuken op het strand en het is een prachtig gezicht.
Zondag 16 mei 2010, dag 12
Vandaag is het onze trouwdag, 30 jaar in voor- en tegenspoed. Wat vliegt de tijd. We staan bijtijds op en rijden richting het zuiden naar Olympia. Een Nederlands stel op de camping vond het maar een hoop stenen, maar als je in Griekenland geweest bent moet je het gezien hebben vonden zij. Zij waren een beetje moe van alle cultuur. We kunnen ons voorstellen wat zij bedoelen, wij hebben dat soms ook wel. Je plant een aantal steden of iets dergelijks, maar na een paar bezocht te hebben heb je het allemaal wel gezien en laat je je planning voor wat het was. Wij zijn meestal van die vlugge bekijkers. Inlezen wat er te zien is en op de plaats zelf de dingen bekijken die je interessant vind. Zo ook nu. In Olympia zelf kijken we nog even voor C. in een winkeltje met leren sandalen/slippers, maar niets zit lekker. Daarna parkeren we de auto ergens langs de kant van de weg. Het is niet erg duidelijk waar je mag/moet parkeren, dus het wordt het dichtst bij de ingang. Die is overigens nog een stukje naar beneden. Taxi's overbruggen zelfs de afstand voor mensen die het te ver vinden. We lopen dik een uur over de archeologische site en bekijken de meest voor de hand liggende monumenten. C. heeft de laatste week een jas uitgetrokken met haar darmproblemen en heeft behoorlijk ingeboet met haar conditie, dus dat uur was ook meer dan genoeg voor haar. Precies op tijd verlaten we Ancient Olympia, met busladingen komen ze binnen. Wij hebben tenminste nog enigszins plaatjes kunnen schieten zonder tientallen mensen. We rijden weer terug naar de camping en genieten de rest van de namiddag van een lekker zonnetje. 's Avonds eten we heerlijk in het restaurant op de camping. |
Maandag 17 mei 2010, dag 13
Er is redelijk veel bewolking 's ochtends en net als we besluiten dat we ondanks dat we op de camping zouden blijven een dagtocht zouden gaan maken, breekt de bewolking en schijnt de zon weer volop. We kleden ons weer om en blijven vandaag lekker van de zon genieten. Morgen gaan we weer verkassen en we maken toch nog wel genoeg dagtochten deze vakantie.
Dinsdag 18 mei 2010, dag 14
We hebben nog nooit zoveel regen tijdens onze vakantie gehad als op deze in al die jaren denk ik. Ook gisteravond kwam het weer met bakken de hemel uit en een onweer, verschrikkelijk harde klappen waarvan de caravan op zijn poten stond te schudden. Op een gegeven ogenblik zat ik recht op in bed zo schrok ik van één van de klappen. Gelukkig schijnt het zonnetje vanochtend weer, alhoewel de temperatuur niet echt Grieks is. We pakken de boel in en binnen de voor ons normale tijd rijden we de camping af. Onderweg slaan we nog boodschappen in bij een Lidl en rijden richting het zuiden. Het landschap wordt hier mooier dan tussen Patras en Pyrgos. Die streek wordt overheerst door de landbouw, velden vol met meloenen en plastic kassen met tomaten. We negeren diverse malen Igo want "zij" wil teveel binnendoor naar onze zin. Rond 3 uur komen we aan op Koroni camping en we worden hartelijk verwelkomd door de eigenaresse en haar man, wat een verschil met de vorige camping. De camping ligt net boven Koroni en kijkt vanaf het zwembad uit over het stadje en de zee. Aan de overkant van de zee zie je de middelste vinger van de Peloponessos, met de Mani. Daar gaan we over een paar dagen heen als we deze vinger hebben bekeken. De camping is een kleine gemoedelijke camping met een eigen kleine Taverna waar de locals ook komen eten. Via een pad en een trap kom je beneden op het strand en via het strand kan je binnen een paar minuutjes naar Koroni lopen. Het pad en trap is veel te steil voor C. om dit een keer te proberen, dus we zullen de auto wel nemen als we naar Koroni gaan.
Er is redelijk veel bewolking 's ochtends en net als we besluiten dat we ondanks dat we op de camping zouden blijven een dagtocht zouden gaan maken, breekt de bewolking en schijnt de zon weer volop. We kleden ons weer om en blijven vandaag lekker van de zon genieten. Morgen gaan we weer verkassen en we maken toch nog wel genoeg dagtochten deze vakantie.
Dinsdag 18 mei 2010, dag 14
We hebben nog nooit zoveel regen tijdens onze vakantie gehad als op deze in al die jaren denk ik. Ook gisteravond kwam het weer met bakken de hemel uit en een onweer, verschrikkelijk harde klappen waarvan de caravan op zijn poten stond te schudden. Op een gegeven ogenblik zat ik recht op in bed zo schrok ik van één van de klappen. Gelukkig schijnt het zonnetje vanochtend weer, alhoewel de temperatuur niet echt Grieks is. We pakken de boel in en binnen de voor ons normale tijd rijden we de camping af. Onderweg slaan we nog boodschappen in bij een Lidl en rijden richting het zuiden. Het landschap wordt hier mooier dan tussen Patras en Pyrgos. Die streek wordt overheerst door de landbouw, velden vol met meloenen en plastic kassen met tomaten. We negeren diverse malen Igo want "zij" wil teveel binnendoor naar onze zin. Rond 3 uur komen we aan op Koroni camping en we worden hartelijk verwelkomd door de eigenaresse en haar man, wat een verschil met de vorige camping. De camping ligt net boven Koroni en kijkt vanaf het zwembad uit over het stadje en de zee. Aan de overkant van de zee zie je de middelste vinger van de Peloponessos, met de Mani. Daar gaan we over een paar dagen heen als we deze vinger hebben bekeken. De camping is een kleine gemoedelijke camping met een eigen kleine Taverna waar de locals ook komen eten. Via een pad en een trap kom je beneden op het strand en via het strand kan je binnen een paar minuutjes naar Koroni lopen. Het pad en trap is veel te steil voor C. om dit een keer te proberen, dus we zullen de auto wel nemen als we naar Koroni gaan.
Woensdag 19 mei 2010, dag 15
Vanochtend lekker bij de caravan gezeten, boek gelezen en een duik genomen in het zwembad. Vanaf een uur of 3 zijn we een stuk gaan rijden. Eerst hebben we het nabij gelegen Koroni doorkruist en daarna doorgereden naar Methoni aan de andere kant van de vinger. Het kasteel/fort was gesloten en was dus niet te bezichtigen. Op het strand hebben we van een verlate lunch boven de kabbelende zee genoten. Mijn te dure kingshrimps vielen een beetje tegen, C.'s portie gegrilde sardientjes waren daarentegen heerlijk. Daarna nog een stukje door Methoni gelopen. Aan het strand stonden een stuk of 8 campers waarvan er 6 Nederlands waren. Die hadden een mooie stek voor de nacht gevonden. Toch blijft het behelpen lijkt me op zo'n parkeerplaats. Geef mij toch maar een het gemak van een camping. We zijn daarna doorgereden naar Pylos, een leuk stadje waar je op diverse leuke terrasjes kan genieten, met tevens een prachtig uitzicht op de baai van Navarino. Voor de terugweg zijn we dwars door de vinger gestoken, tussen de vele olijfbomen en kleine dorpjes door. |
Vrijdag 21 mei 2010, dag 17
Gisteren niets gedaan behalve bij de caravan gezeten en een boek gelezen. 's Avonds bij de taverna op de camping gegeten 20 meter van onze caravan vandaan. Vandaag zou het slecht weer zijn en dat bleek in ieder geval vanochtend het geval te zijn. Lekker lang op bed gelegen en pas kort na het middag uur, toen het weer een beetje opklaarde, zijn we een tochtje gaan maken. We zijn naar het oude Messene gereden. Dit zou dus tot zonsondergang open zijn, maar toen we aankwamen rond een uur of 3 was de poort echt net een paar minuutjes gesloten. Even daarvoor hadden we vanaf de heuvels nog mensen over de opgravingen zien lopen. Als je de opgravingen vanaf bovenaf bekijkt krijg je pas goed een indruk dat deze stad vroeger van een behoorlijke omvang geweest is met een enorme muur eromheen. We zijn daarna nog wat rond gereden door het heuvelachtige landschap met zijn aparte heuveltoppen (1000m) en aansluitend in Kalamata nog wat boodschapjes gedaan bij een Carrefour voordat we terugreden naar de camping. |
Zaterdag 22 mei 2010, dag 18
Vanochtend mooi weer maar direct na de middag kregen we voor de verandering weer eens regen. We hadden die ochtend net een wasje gedraaid en die hing aan de droogmolen op de dissel. Gauw de andere standaard uit de kelder opgedoken en het geheel onder de luifel gezet in de hoop dat het toch nog zou drogen. De hele middag verder binnen in de caravan met een boek gezeten. Gelukkig werd het 's avonds weer droog en de zon liet zich ook nog van de goede kant zien. We zouden nog het pad naar beneden naar het strand nemen en over het strand naar Koroni lopen, want dat hadden we al de dagen dat we hier stonden nog niet gedaan. In Koroni hebben we op een verkeerd terras genomen. Hier was niet alleen het eten te duur maar ook nog niet goed. Een vissoep is hier een te ver uitgekookte visje waar de soep van getrokken is apart op een bord en daarnaast het bord met de soep vol groente. Volgens C. een smakeloos geheel. Ik dacht octopus ringen te krijgen maar ook ik kreeg een bord met onbestemd gefrituurde kalimari. We verlieten gedesillusioneerd het stadje. Overigens Koroni is nog een schattig redelijk authentiek vissersdorpje. |
Zondag 23 mei 2010, dag 19
Het is prachtig weer als we opstaan, eindelijk zoals beloofd. We pakken de boel op ons gemak in en rond een uur of ½11 rijden we de camping af richting Gythion, in het noordoosten van de middelste vinger. Wij besluiten net als Igo de kustweg te nemen. Bij Kalamata slaan we rechtsaf richting het zuiden. Linksaf richting Sparta rijden we volgende week nog wel een keertje solo. Deze weg schijnt één van de mooiste van de Peloponessos te zijn. Ik had het idee dat we de kust zouden volgen, maar niets is minder waar. Het gaat ook hier soms pittig omhoog met behoorlijke scherpe haarspeldbochten, waarna ik af en toe terug moet naar zijn 1. Het is een prachtige weg in de zin van natuurschoon. We krijgen overal al wat voorproefjes van de zo kenmerkende torens op de Mani. Ook nieuwe woningen worden in die oude stijl gebouwd en er wordt enorm veel gebouwd. Aan niets is hier te zien dat het slecht gesteld is met Griekenland. De weg zelf is ook goed alhoewel ik af en toe denk dat we verkeerd zijn gereden en het een wit weggetje is geworden, zo smal zijn sommige stukken. Er is ook niet erg veel ruimte voor de weg dus die is er maar tussen geperst. Qua wegdek valt het me alleszins mee zoals zoveel wegen hier, ik had me erger voorgesteld. Af en toe moet je wel een beetje uitwijken voor wat gaten, maar met de vorstschade in Nederland heb je die ook daar. Vlak voor Gythion negeren we Igo weer, maar nu hadden we haar beter kunnen volgen. Er volgt een nieuwe weg die ze niet kent en we eindigen midden in het drukke Gythion, met overal kriskras dubbel geparkeerde auto's in het plaatsje. Het is zondag en alle locals zitten op een terras en de auto moet zo dicht mogelijk bij staan. Grieken nemen het niet zo nauw met parkeren, dus of er iemand door moet is zijn probleem. We krijgen gelijk een indruk van Gythion op deze manier. Ook dit is een leuk vissersdorp alhoewel het wel veel groter is dan Koroni. De afgelopen week is hier blijkbaar staking geweest, wat helaas tot gesi op deze manier juist verkoelend in plaats van volg heeft dat rond de vuilcontainers de directe omgeving overladen ligt met vuilniszakken en andere rotzooi. Een beetje een domper. Rond 2 uur komen we aan op camping Gythion Bay. Het is hier een surfparadijs vanwege de wind die hier 's middags altijd de kop opsteekt. Ook nu als we de caravan neerzetten waait er een behoorlijke wind en moeten er rekening mee houden hoe de caravan neerzetten in verband met de luifel. Het is heerlijk weer en de wind is lekker verkoelend. De rest van de middag genieten we van de zon die we de laatste dagen te veel gemist hebben. |
Maandag 24 mei 2010, dag 20
Ik ben het ontbijt vanochtend begonnen met 2 verse sinaasappels direct geplukt van de bomen die hier op de camping staan, heerlijk, nog nooit heb ik ze zo van de boom geproefd. Ze zien er niet uit, want voor de export gebruiken ze natuurlijk de hele mooie ronde en die worden ook nog eens opgepoetst, maar lekker.
Daarna van de zon genoten. Rond 1 uur hebben we een ex-collega een sms gestuurd met de vraag wanneer we bij hem langs konden komen. Vanaf mijn werk had ik al contact met hem gehad; als ik in de buurt zou zijn zou ik olijfolie/olijven bij hem halen. Hij woont hier al een jaar of 5 een paar km van de camping vandaan en hij mailde mij toen dat ik van harte welkom was en gaf ook nog ongevraagd tips over waar wel en waar niet heen te gaan. Nog geen 5 minuten later kregen we antwoord terug: "sta hooguit 50m van je vandaan op het dak van het nieuwe hotel :))" Verrassend antwoord en dus op zoek naar het hotel. De 50m blijken 50 Griekse meters te zijn maar na 200m over het strand gelopen te hebben zien we een prachtig nieuw hotel, waar de laatste hand aan gelegd wordt. Hij was op één van de daken bezig deze te impregneren en kwam direct naar beneden. Na een half uurtje met elkaar gesproken te hebben spreken we af voor de volgende avond bij de haven van Gythio.
's Middags rijden we nog even Gythio in en halen we wat boodschapjes bij de plaatselijke super. Op de camping "scoren" we nog een grotere satellietschotel, die een Duitser had achtergelaten. Die van ons is net te klein in Griekenland om de RTL's te kunnen ontvangen. (tis toch wat hè), de footprint van de Astra reikt voor een kleinere schotel blijkbaar net niet genoeg zuidoost. Noordelijker en westelijker hadden we er geen probleem mee. Je zal er maar mee zitten.
Daarna nog heerlijk geCOBB-ed met heerlijke courgettes met plaatselijke kaas erop en speklapjes en de dag is weer bijna voorbij.
Dinsdag 25 mei 2010, dag 21
De Mani-tour is een must als je in Gythio bent, dus ook wij gaan deze route natuurlijk rijden. De Mani Binnen en de Mani Buiten oftewel het zuiden en het noorden van deze rotsachtige ruige streek, beroemd door de typische torenvestingen. Deze zijn ontstaan door interne twisten tussen diverse Byzantijnse families die zich rond de 15e eeuw in deze streek vestigden. De machtigste clans van de families, de Nyklianen hadden het alleenrecht deze torens te bouwen. De clans beschoten elkaar vanaf de hoge torens en vochten zo hun vetes uit en de torens werden steeds hoger zodat ze stenen op de daken van hun tegenstanders konden katapulteren. De torens worden nu steeds meer gerestaureerd en nieuwbouw moet hier nu in deze kenmerkende stijl gebeuren. De natuursteen wordt nu door Albanezen in vorm gehouwen, alles met het handje en een beitel. Grieken schijnen dit oude ambacht niet meer te kunnen of vinden ze het te arbeidsintensief?
Helaas werkte de zon vandaag weer niet erg mee en zat verscholen achter de wolken, zodat het er allemaal niet zo kleurig uitzag. Ook de zee en de diverse baaitjes komen dan niet erg tot hun recht.
We rijden tegen de klok in zodat C. de mooiste plaatjes kan schieten. Bij Pyrgos Dirou bezoeken we de grotten. Volgens de boeken één van de mooiste van Griekenland. Met een soort roeibootje met maximaal 6 man word je door een roeier door een lang gangenstelsel vol met de bekende hangers en staanders gevaren. Ik vind het nogal tegenvallen, C. vindt het prachtig. Daarna gaat onze tocht verder en zien we onderweg echt honderden torens. Ook de nieuwe zijn echt plaatjes en het ziet er allemaal mooier uit dan die betonbouw. Met diverse stops zodat ik ook wat rustig van de uitzichten kan genieten, C. nog wat wilde tijm plukt en honderden geiten kunnen passeren duurt deze tocht al met al een goede 6 uur.
's Avonds hadden we met René afgesproken en drinken we wat op een terras in het centrum van Gythio en spreken af voor a.s. vrijdag om ergens te gaan eten. Vooraf had ik nog bij een achteraf computerwinkeltje een 2Gb geheugenmodule voor ons netboekje gekocht. Hoeveel wil je er hebben leek hij te zeggen en kwam met een doosje vol losse geheugenkaartjes aan. Prijs €35,- terwijl deze in Nederland op dit moment vanaf € 55,- te koop zijn. Toen ik afrekende had hij ook nog geen gepast wisselgeld terug, dus was ik nog € 5,- goedkoper uit. We waren zoals verteld al een paar winkels afgeweest en eigenlijk al besloten dat te bewaren voor in Nederland en dan vindt je het hier in zo'n kleine min of meer reparatiewinkel. ('s Avonds na terugkomst gelijk de nieuwe module in het netbook geprikt en 't is goed te merken dat er extra geheugen in zit, alle programma's lopen veel sneller en makkelijker). Wij gaan aansluitend aan de borrel, op aanraden van René, bij een bepaald restaurant aan het eind van de haven eten en krijgen een fantastisch lekker varken van het spit voorgeschoteld op vetvrij papier (απo το χάρτι = apo to charti). Dit schijnt een Griekse traditie te zijn. Wij hadden dit nog nooit gezien, maar vonden het wel wat hebben. Het smaakte er in ieder geval niet minder om. (fish and chips uit een krant in Engeland?)
Ik ben het ontbijt vanochtend begonnen met 2 verse sinaasappels direct geplukt van de bomen die hier op de camping staan, heerlijk, nog nooit heb ik ze zo van de boom geproefd. Ze zien er niet uit, want voor de export gebruiken ze natuurlijk de hele mooie ronde en die worden ook nog eens opgepoetst, maar lekker.
Daarna van de zon genoten. Rond 1 uur hebben we een ex-collega een sms gestuurd met de vraag wanneer we bij hem langs konden komen. Vanaf mijn werk had ik al contact met hem gehad; als ik in de buurt zou zijn zou ik olijfolie/olijven bij hem halen. Hij woont hier al een jaar of 5 een paar km van de camping vandaan en hij mailde mij toen dat ik van harte welkom was en gaf ook nog ongevraagd tips over waar wel en waar niet heen te gaan. Nog geen 5 minuten later kregen we antwoord terug: "sta hooguit 50m van je vandaan op het dak van het nieuwe hotel :))" Verrassend antwoord en dus op zoek naar het hotel. De 50m blijken 50 Griekse meters te zijn maar na 200m over het strand gelopen te hebben zien we een prachtig nieuw hotel, waar de laatste hand aan gelegd wordt. Hij was op één van de daken bezig deze te impregneren en kwam direct naar beneden. Na een half uurtje met elkaar gesproken te hebben spreken we af voor de volgende avond bij de haven van Gythio.
's Middags rijden we nog even Gythio in en halen we wat boodschapjes bij de plaatselijke super. Op de camping "scoren" we nog een grotere satellietschotel, die een Duitser had achtergelaten. Die van ons is net te klein in Griekenland om de RTL's te kunnen ontvangen. (tis toch wat hè), de footprint van de Astra reikt voor een kleinere schotel blijkbaar net niet genoeg zuidoost. Noordelijker en westelijker hadden we er geen probleem mee. Je zal er maar mee zitten.
Daarna nog heerlijk geCOBB-ed met heerlijke courgettes met plaatselijke kaas erop en speklapjes en de dag is weer bijna voorbij.
Dinsdag 25 mei 2010, dag 21
De Mani-tour is een must als je in Gythio bent, dus ook wij gaan deze route natuurlijk rijden. De Mani Binnen en de Mani Buiten oftewel het zuiden en het noorden van deze rotsachtige ruige streek, beroemd door de typische torenvestingen. Deze zijn ontstaan door interne twisten tussen diverse Byzantijnse families die zich rond de 15e eeuw in deze streek vestigden. De machtigste clans van de families, de Nyklianen hadden het alleenrecht deze torens te bouwen. De clans beschoten elkaar vanaf de hoge torens en vochten zo hun vetes uit en de torens werden steeds hoger zodat ze stenen op de daken van hun tegenstanders konden katapulteren. De torens worden nu steeds meer gerestaureerd en nieuwbouw moet hier nu in deze kenmerkende stijl gebeuren. De natuursteen wordt nu door Albanezen in vorm gehouwen, alles met het handje en een beitel. Grieken schijnen dit oude ambacht niet meer te kunnen of vinden ze het te arbeidsintensief?
Helaas werkte de zon vandaag weer niet erg mee en zat verscholen achter de wolken, zodat het er allemaal niet zo kleurig uitzag. Ook de zee en de diverse baaitjes komen dan niet erg tot hun recht.
We rijden tegen de klok in zodat C. de mooiste plaatjes kan schieten. Bij Pyrgos Dirou bezoeken we de grotten. Volgens de boeken één van de mooiste van Griekenland. Met een soort roeibootje met maximaal 6 man word je door een roeier door een lang gangenstelsel vol met de bekende hangers en staanders gevaren. Ik vind het nogal tegenvallen, C. vindt het prachtig. Daarna gaat onze tocht verder en zien we onderweg echt honderden torens. Ook de nieuwe zijn echt plaatjes en het ziet er allemaal mooier uit dan die betonbouw. Met diverse stops zodat ik ook wat rustig van de uitzichten kan genieten, C. nog wat wilde tijm plukt en honderden geiten kunnen passeren duurt deze tocht al met al een goede 6 uur.
's Avonds hadden we met René afgesproken en drinken we wat op een terras in het centrum van Gythio en spreken af voor a.s. vrijdag om ergens te gaan eten. Vooraf had ik nog bij een achteraf computerwinkeltje een 2Gb geheugenmodule voor ons netboekje gekocht. Hoeveel wil je er hebben leek hij te zeggen en kwam met een doosje vol losse geheugenkaartjes aan. Prijs €35,- terwijl deze in Nederland op dit moment vanaf € 55,- te koop zijn. Toen ik afrekende had hij ook nog geen gepast wisselgeld terug, dus was ik nog € 5,- goedkoper uit. We waren zoals verteld al een paar winkels afgeweest en eigenlijk al besloten dat te bewaren voor in Nederland en dan vindt je het hier in zo'n kleine min of meer reparatiewinkel. ('s Avonds na terugkomst gelijk de nieuwe module in het netbook geprikt en 't is goed te merken dat er extra geheugen in zit, alle programma's lopen veel sneller en makkelijker). Wij gaan aansluitend aan de borrel, op aanraden van René, bij een bepaald restaurant aan het eind van de haven eten en krijgen een fantastisch lekker varken van het spit voorgeschoteld op vetvrij papier (απo το χάρτι = apo to charti). Dit schijnt een Griekse traditie te zijn. Wij hadden dit nog nooit gezien, maar vonden het wel wat hebben. Het smaakte er in ieder geval niet minder om. (fish and chips uit een krant in Engeland?)
Woensdag 26 mei 2010, dag 22
Een zalig dagje genieten van de zon, die volop schijnt en de verwachting voor de komende dagen is onveranderlijk mooi weer met 28 tot 30 graden. Op het strand was het heerlijk met een verkoelende wind. De temperatuur van het water is nog niet wat het wezen moet maar 't is verfrissend. C. is gelukkig wat hersteld na haar 'durchfall', maar omdat ze tegelijkertijd gestopt is met haar medicijnen tegen de reuma merkt ze dat toch wel wat. 's Morgens is ze wat stijver dan mét reuma medicijnen, maar met een paracetamol met codeïne komt ze een heel eind.
Twee dagen geleden kwamen hier mensen langs die ook op Koroni stonden. Blijkbaar heb je dat als je ongeveer het zelfde rondje doet. Zij stonden nu op Mani Beach, maar vonden onze camping leuker, vrijer opgezet. Ik zei al tegen C. dat ik ze ergens van kende, maar ze komen uit Friesland, dus C. dacht dat ik 't weer uit mijn duim zoog. Gisteravond waren zij na een dagtocht met hun camper toch op onze camping komen staan en we raakten vandaag weer met hen aan de praat. Uiteindelijk kwamen we er achter dat André & Ida Arnold 2 jaar geleden een paar dagen naast ons hebben gestaan op camping Danica in Bohinj, Slovenië. Is de wereld klein of niet?
Morgen gaan we naar Sparti en Mystrás en pakken en passant nog even de bergrit Sparti-Kalamata-Sparti mee. Op de Peloponessos is daar het Taigetosgebergte het hoogste (2400m). Een aanrader die je niet mag missen als je hier bent volgens velen die wij gesproken hebben.
Een zalig dagje genieten van de zon, die volop schijnt en de verwachting voor de komende dagen is onveranderlijk mooi weer met 28 tot 30 graden. Op het strand was het heerlijk met een verkoelende wind. De temperatuur van het water is nog niet wat het wezen moet maar 't is verfrissend. C. is gelukkig wat hersteld na haar 'durchfall', maar omdat ze tegelijkertijd gestopt is met haar medicijnen tegen de reuma merkt ze dat toch wel wat. 's Morgens is ze wat stijver dan mét reuma medicijnen, maar met een paracetamol met codeïne komt ze een heel eind.
Twee dagen geleden kwamen hier mensen langs die ook op Koroni stonden. Blijkbaar heb je dat als je ongeveer het zelfde rondje doet. Zij stonden nu op Mani Beach, maar vonden onze camping leuker, vrijer opgezet. Ik zei al tegen C. dat ik ze ergens van kende, maar ze komen uit Friesland, dus C. dacht dat ik 't weer uit mijn duim zoog. Gisteravond waren zij na een dagtocht met hun camper toch op onze camping komen staan en we raakten vandaag weer met hen aan de praat. Uiteindelijk kwamen we er achter dat André & Ida Arnold 2 jaar geleden een paar dagen naast ons hebben gestaan op camping Danica in Bohinj, Slovenië. Is de wereld klein of niet?
Morgen gaan we naar Sparti en Mystrás en pakken en passant nog even de bergrit Sparti-Kalamata-Sparti mee. Op de Peloponessos is daar het Taigetosgebergte het hoogste (2400m). Een aanrader die je niet mag missen als je hier bent volgens velen die wij gesproken hebben.
Donderdag 27 mei 2010, dag 23
We zijn vroeg op pad gegaan, want we willen de meute voor zijn bij Mystras. Het was inderdaad nog vrij rustig toen we aankwamen en konden overal lopen en kijken in ons eigen tempo. Het was heet en je kan dan goed merken dat je van de kust af bent. Het scheelt op zijn minst 5 graden. We beperken ons tot de benedenstad want dat was voor C. al pittig genoeg. Op zich is de stad niet zo erg groot maar de verschillen in hoogte tussen de diverse kerken zijn behoorlijk en de traptreden zijn niet allemaal van gelijke hoogte watklimmen niet bepaald gemakkelijk maakt. Onderweg hoorden we van een Nederlands stel dat zij de bovenstad niet zo boeiend vonden, het omdat alles in de steigers staat, waarop wij besloten die maar over te slaan. Alhoewel je met de auto naar de bovenstad kon rijden, zou je daar toch weer moeten klimmen en dalen. Al met al hebben we met pauzes toch zeker 2 uur op de site rondgebracht. Het is beslist de moeite waard om Mystras te bezoeken. Zoals gezegd willen we ook nog de route naar Kalamata heen en weer rijden en Sparti konden we op de terugweg nog wel bekijken als we daar nog zin in zouden hebben. Van de oude stad is niet echt veel meer over naar het schijnt. Ook had René nog gezegd dat het Olijf-museum de moeite waard zou zijn. De route naar Kalamata gaat dwars door het Taitegosgebergte en hoewel er een paar pittige haarspeldbochten in zitten is deze route denk ik ook goed te rijden met de caravan erachter. Ik denk zelfs dat er op de route langs de kust die wij gereden hebben steilere stukken zitten dan op deze route. Het grootste verschil is dat je tot 1400m blijft stijgen voordat je weer afdaalt, dus al met al langer en veel hoger dan de kustroute. Het is een mooie weg om te rijden maar misschien zijn wij verwend met mooie bergroutes, maar wij hebben mooiere gezien. Toen we weer terug waren in Sparti was al het eind van de middag en we hadden beiden geen zin meer om een museum te bezoeken of om nog meer oude stenen te gaan zien. We rijden dus terug naar de camping. Nog even wat boodschapjes gedaan in een andere super dan begin van de week en op de camping lekker de COBB aangestoken |
Zaterdag 29 mei 2010, dag 25
Gisteren 's avonds met René naar een prachtig gelegen restaurant geweest. Het restaurant wordt gerund door Vasili en Marie-José (Limburgse) en zij zijn vrienden van René. C. en ik namen vis en we moesten even mee naar achteren waar we in een soort grote koelboxen onze eigen maaltijd konden uitkiezen. Zelfs een barracuda lag erin! We hebben Vasili maar laten kiezen; we kenden de meeste vissen toch niet. We hebben heerlijk gegeten en gedronken en na een gezellige avond zette René ons over twaalven bij de camping af. C. had in eerste instantie geen zin om vandaag weg te gaan, ze had last van haar rug. Waarschijnlijk nog een gevolg van het klimmen in Mystras, maar uiteindelijk zijn we toch op pad gegaan. Monemvasia het Gibraltar van Griekenland stond vandaag op de planning. Dit vroegere autonome stadstaatje had op zijn hoogtijdagen 50.000 inwoners en leefde van de handel en piraterij. Tot aan de 6e eeuw was het een eiland en daarna is er een brug gebouwd die het eiland met het vaste land verbind. De bovenstad ligt 350m boven de zeespiegel. De weg naar Monemvasia gaat over o.a Skala, een dorp in een gebied vol met sinaasappelboomgaarden zover je kan kijken. In Monemvasia hebben we alleen het benedenstadje bekeken, de bovenstad hebben gelaten was het was. De te steile trappen waren we absoluut niet opgekomen. Wat een leuk authentiek stadje is dit, een aanrader. Klein maar gezellig. Natuurlijk ontkom je hier niet aan de vele "souvenirwinkeltjes" maar deze zijn niet storend. Bij een zilversmid heeft C. een mooie halsketting gekocht (nog een verlaat cadeau voor ons 30-jarig huwelijk) en ook cadeautjes voor de meiden thuis. Na een simpele lunch op een terrasje aan het eind van Monemvasia, met een fantastisch uitzicht over zee, lopen we terug door het stadje naar de auto. We besluiten met een kleine omweg, een korte rondrit over de 3e vinger, terug naar de camping te rijden. Aan het eind van de middag rijden we Gythio weer in en bij de plaatselijke slager halen we 6 heerlijke lamskoteletjes plus een hele grote schouderkarbonade (€5,70). Bij de groenteboer kopen we de nodige groente en fruit. Het vlees gaat ook vanavond weer op de Cobb, lekker sla erbij en een wijntje... Later op de avond komt René nog de beloofde olijven en olijfolie brengen. We proeven de olijven natuurlijk gelijk en wat denk je; zelfs C. lust er eentje! |
Maandag 31 mei 2010, dag 27
We zijn verkast naar Korinthos, camping Blue Dolphin. Vlak voor de camping begint de auto weer naar diesel te ruiken. Het zal toch niet waar zijn dacht ik. C. gaat bij de receptie vragen op welke plek we kunnen staan en nadat de eigenaar ons voor wilde rijden en ik de auto wilde starten, wilde ie niet meer aanslaan. Met geen mogelijkheid kreeg ik dat kreng aan de gang. Ondertussen was C. met de eigenaar de plek wezen uitzoeken en ze kwam terug met buurman Frits die onze caravan naar de plek zou brengen, want de auto wilde nog steeds niet starten. De caravan op zijn plek, maar de auto met alle spullen nog bij de ingang. Die heb ik een duw gegeven, met C. achter het stuur, totdat hij tot voor de caravan stond. De campingeigenaar had inmiddels de garage voor ons gebeld en rond een uur of 4 zou er een monteur van de Hyundai garage langs komen. Ik had hem natuurlijk allang weer zitten, wat een k.. auto. Nooit meer ga ik met dit ding op vakantie, in ieder geval niet zo'n lange reis ver van huis. Om 3 uur kwam de monteur met de eigenaar als tolk langs en de auto ging aan de computer. De auto wilde niet aanslaan en op het moment dat ie brandstof vroeg, zag je onder de auto de diesel eruit druppelen. Een kapotte slang dacht de monteur. Naar de garage gebeld en een half uurtje later kwam er een 2e monteur, die wat Engels sprak, en een slang bij zich had. Na wat demontage van wat onderdelen bleek het euvel ernstiger dan het er in eerste instantie uitzag; de brandstofinlaat (brandstofpomp?) aan het motorblok lekt als een zeef en moet vervangen worden. Het wordt vannacht in Athene besteld en als het goed is komen ze het morgen ter plekke repareren. We zullen zien, eerst zien dan geloven. Er lijkt de laatste jaren geen vakantie zonder pech te zijn. Oh ja en de prijs € 763, - en wij maar denken dat de prijzen van arbeid e.d. laag zijn in Griekenland. De pomp zal gewoon zo duur zijn en daar ontkomen ze zelf ook niet aan. (€ 39,- was het arbeidsloon en de rest dus voor de pomp, dus het arbeidsloon is dus inderdaad laag en ook geen voorrijkosten) |
Dinsdag 1 juni 2010, dag 28
C. gaat met buurman Frits naar Korinthos geld trekken en wat boodschapjes doen, ik maak de caravan een beetje schoon en op het moment dat ik weer buiten kom, zegt de buurvrouw dat de monteur er al weer een tijdje is. Ik had hem niet gehoord en hij was ook al weer bijna klaar, een klusje van niets blijkbaar. Hij moest echter wachten van zijn baas tot C. terug was met het geld en dat duurde een tijdje want de geldautomaten wilde geen maximum bedrag geven, zodat ze helemaal Korinthos in moesten voor een andere bank. Het wachten duurt lang vooral als de tegenpartij geen woord over de grens spreekt en ik natuurlijk geen Grieks. Maar goed, eind goed al goed, het kreng loopt weer en feitelijk hebben we geen dag verloren, zo snel was de service. Ik denk dat het zelfs vele malen sneller was dan dat je het via de alarmcentrale had gedaan. Marije belde in de loop van de morgen dat ze wel even wilde Skypen en dat ze naar ons huis toe ging. Haar webcam wil of geen beeld of geen geluid geven, vandaar dat ze naar ons toe ging. De laatste keer dat we geskyped hadden begreep Evy er nog helemaal niets van, nu had ze goed in de gaten dat wij in beeld waren. De handkusjes vlogen over en weer en ze had de grootste lol. Hartstikke leuk en handig om zo met elkaar te kunnen praten. 's Middags zijn we eerst naar oud Korinthos gegaan, ongeveer 4 km vanaf de camping. Wij vonden het beiden mooier en interessanter dan Olympia. Hier krijg je meer een indruk van de stad die het is geweest en bovendien zijn de artefacts hier in een klein museum op de opgraving waarvoor je bovendien niets extra hoeft te betalen. Na de opgravingen zijn we naar het Kanaal van Korinthos gereden. We konden het in eerste instantie niet vinden. Nergens een verwijzing naar het kanaal en je zou zeggen dat als je de kaart volgt je er vanzelf komt. Niet dus in Griekenland, sommige wegen lopen hier zo raar in elkaar over of door elkaar heen dat je ook je gevoel voor richting een klein beetje kwijt bent. Door de baai te volgen kwamen we uiteindelijk bij de ingang aan de Korinthos- zijde. De brug was omhoog dus we konden doorrijden om vervolgens bij de middelste brug te komen waarop je te voet direct boven het kanaal kon komen. C. heeft niet echt hoogtevrees, maar vond de brug veel te eng om helemaal naar het midden te lopen. We hebben één boot afgewacht en zijn daarna richting Isthmia gereden om de boot weer het kanaal te zien verlaten over de neergelaten brug. Uiteindelijk waren we aan het eind van de middag weer terug op de camping waar het inmiddels hevig was gaan waaien, zo erg dat we na een tijdje buiten te hebben gezeten de caravan zijn ingegaan. |
|
Woensdag 2 juni 2010, dag 29
Vandaag is de camping leeg gestroomd, zowel de KCC (Kip Caravan Club) als de ACSI rally club hebben hun reis vervolgd. Ruim 40 combinaties stonden er op de camping. Goede business voor de eigenaar. Wij hebben de rest van de dag tot een uur of 4 op het strand doorgebracht. Daarna kwam er vele bewolking en een koude wind over zee aanwaaien. Rond een uur of 7 klaarde het in één keer weer op en werd het weer zwoel. En ook hier ging de zon weer onder met veel toeschouwers op het strand.
Vandaag is de camping leeg gestroomd, zowel de KCC (Kip Caravan Club) als de ACSI rally club hebben hun reis vervolgd. Ruim 40 combinaties stonden er op de camping. Goede business voor de eigenaar. Wij hebben de rest van de dag tot een uur of 4 op het strand doorgebracht. Daarna kwam er vele bewolking en een koude wind over zee aanwaaien. Rond een uur of 7 klaarde het in één keer weer op en werd het weer zwoel. En ook hier ging de zon weer onder met veel toeschouwers op het strand.
Donderdag 3 juni 2010, dag 30
(C.) Het is prachtig weer als we opstaan. De tocht die we gaan maken gaat via Oud Mycene, Argos, Nafplion en Epydaurus. Als we bij Mycene aankomen, zien we een hele hoop stenen en die hebben we al zóveel gezien... Als er alleen maar wat "plattegronden" over zijn, kunnen wij ons er echt niets bij voorstellen! Bovendien ligt de oude opgraving op een hoge heuvel, dus veel klimwerk. We besluiten dan ook maar door te rijden. In Argos rijden we een rondje door de stad en zien opeens een winkel met alleen maar bezems. We stoppen en nemen een kijkje bij die bezemzaak. Er zit een man binnen op de grond bezems te maken, verder zijn er alleen maar bezems of onderdelen van bezems in de zaak. We nemen voor 4 euro een bezem mee en krijgen als souvenir nog een klein handbezempje. Verder naar Nafplion, een leuke, vrij grote stad met erboven een fort en ook in de baai het vestingeiland Boúrtzi. Als wij er aankomen staan er busladingen te wachten op de watertaxi's naar het eilandje. We lopen wat door de nauwe straatjes en gaan in een nog kleiner straatje lunchen. Ik bestel gehaktballen in tomatensaus met spaghetti, een halve portie, voor 3 euro, en die kan ik zelfs nog niet op. Zonde, want ze zijn heerlijk. Na Nafplion besluiten we nog even te kijken bij de camping die we eerst hadden willen nemen; waardeloze camping (Xeni in Tolo), ligt niet eens aan het strand. Camping Kastraki ligt wel mooi aan het strand en ziet er wel leuk uit. Bij een stalletje langs de weg kopen we 2 kilo sinaasappels, een limoen, 2 maïskolven en 6 kleine perzikjes voor 3 euro. De geperste sinaasappels zijn zó heerlijk! Het antieke theater van Epidaurus is de volgende stop. Het theater is indrukwekkend. Er staat net een reisleidster uitleg te geven over de akoestiek. Het is het enige theater met een rond podium uit de oudheid. Als je in het midden van het podium staat kun je fluisteren en de bovenste rij (rij 55, 110 treden hoog) verstaat je prima. Hoe verder je uit het midden gaat, hoe minder de akoestiek. Als we weer verder gaan, rijden we langs het plaatsje Epidaurus. We zien het beneden in de baai liggen en besluiten er te gaan kijken; wat een leuk plaatsje in een prachtige baai. We vinden deze kust fantastisch mooi. De weg terug van Epidaurus naar Korinthos is schitterend. Wij vinden het één van de mooiste routes die we op de Peloponessos hebben gereden. Morgen staat zonnen op het strand op het programma, lekker met een boekje en een drankje! |
Zaterdag 5 juni 2010, dag 32
(C.) We zouden eigenlijk naar Athene gaan vandaag, maar we hebben er allebei geen zin in. Als we wel zouden gaan zou het alleen zijn omdat we bang zijn dat we anders spijt krijgen, maar verder kunnen we geen reden verzinnen om wel te gaan.... Aangezien het vannacht heeft geregend en de voorspellingen voor vandaag (en morgen) af en toe buien zijn, besluiten we te verkassen richting Patras. De eerste camping die we proberen is Akrata Beach, ziet er leuk uit, maar de camping is vol! De volgende camping is 35km verderop, camping Tsolis in Lambiri. Ook een wel een aardige camping en we vinden een mooi zonnig plekje met prachtig uitzicht over de zee. De camping ligt wel direct langs de Old National Road met daarboven de New National Road, dus autolawaai. Maar ja, een mooi uitzicht maakt veel goed. In de middag komt er een donderbui over met enorme klappen waarvan je je echt rot schrikt. Maar daarna schijnt de zon weer volop! Nog even wat boodschapjes doen voor het weekend. Morgen een ritje met de Kalávryta-Diakoftó tandradbaan, het aardigste smalspoor in Griekenland?
(C.) We zouden eigenlijk naar Athene gaan vandaag, maar we hebben er allebei geen zin in. Als we wel zouden gaan zou het alleen zijn omdat we bang zijn dat we anders spijt krijgen, maar verder kunnen we geen reden verzinnen om wel te gaan.... Aangezien het vannacht heeft geregend en de voorspellingen voor vandaag (en morgen) af en toe buien zijn, besluiten we te verkassen richting Patras. De eerste camping die we proberen is Akrata Beach, ziet er leuk uit, maar de camping is vol! De volgende camping is 35km verderop, camping Tsolis in Lambiri. Ook een wel een aardige camping en we vinden een mooi zonnig plekje met prachtig uitzicht over de zee. De camping ligt wel direct langs de Old National Road met daarboven de New National Road, dus autolawaai. Maar ja, een mooi uitzicht maakt veel goed. In de middag komt er een donderbui over met enorme klappen waarvan je je echt rot schrikt. Maar daarna schijnt de zon weer volop! Nog even wat boodschapjes doen voor het weekend. Morgen een ritje met de Kalávryta-Diakoftó tandradbaan, het aardigste smalspoor in Griekenland?
Zondag 6 juni 2010, dag 33
(P) Ondanks de voorspellingen dat het regenachtig zou zijn, scheen de zon volop deze morgen. We maken een rit in het achterland en besluiten niet het bekende spoorlijntje Diakoftó-Kalávryta te nemen, maar op de terugweg zelf door de kloof te rijden. Zo kunnen we zelf het tempo bepalen en foto's maken wanneer we willen. Een prachtig gebied wordt ons hier voorgeschoteld. Elke keer zijn we toch verrast hoe anders dan voorgesteld de Peloponessos eruit ziet. Vooral C. dacht niet dat er zoveel bergen waren; ik had met Google Earth al e.e.a. gezien, maar dat haalt het natuurlijk niet bij de realiteit. We rijden op een gegeven ogenblik op 1200m en de temperatuur is gedaald naar 15gr terwijl we het een half uurtje ervoor nog 10 graden warmer hadden. Ook hier zie je op sommige berghellingen de sporen van grote branden die hier hebben gewoed. Aan de ene kant zonde van de natuur en schadelijk want op sommige plekken zie je door erosie en hevige plensbuien kleine aardverschuivingen. Aan de andere kant hebben we op deze manier beter uitzicht over de bergen. Kale bomen zijn de stille getuigen, terwijl de struiken al weer volop bloeien. Rond het middaguur komen wij aan in Kalávryta een onverwacht leuke gezellige plaats. Logisch, want dit is het eindstation van het treintje. Er zijn voor de toeristen winkeltjes met de plaatselijke natuurproducten, souvenirs en veel grote restaurants en op deze zondag zitten de terrassen bomvol. Wij hebben een heerlijke lunch gegeten op één van die terrassen. In Kalávryta is tijdens de 2e wereldoorlog in 1943 de hele mannelijke bevolking (1463 mannen en jongens) omgebracht als vergelding tegen het plaatselijke verzet, nadat ze de dag ervoor ook nog het hele centrum in de brand hadden gestoken. Een museum ter nagedachtenis aan deze Holocaust staat in het centrum. De klok van de kathedraal staat sindsdien stil op het tijdstip waarop het moorden begon. Op de terugweg zagen we wel waar het treinspoor de kloof in ging maar wij konden nergens een weggetje vinden die ook die kant op ging. Op de kaart waren het allemaal witte weggetjes en als ik in de diepte keek zag ik wel wat paadjes maar we konden er maar niet komen., dus zijn we maar de hoofdweg naar Diakoftó gevolgd. De weg naar beneden ging door een gebied vol met kersenboomgaarden en langs de weg stonden overal stalletjes. Als we terugkomen in Nederland zal het bij ons in Cothen ook wel volop kersentijd zijn, maar natuurlijk moesten we ze hier ook even proeven en kopen. Met 1 kilo overheerlijke kersen voor €3,- gingen we terug naar de camping. In het plaatsje voor de camping ook nog wat lekkers voor de koffie gescoord en toen pas bleek dat je in dit soort winkels je ook allerlei toetjes kan kopen. Ze zijn hier dol op zoetigheid, veel met honing, zoals baklava. Morgen de laatste dag hier op de camping voordat we dinsdag weer de boot terug naar Ancona nemen. We moeten morgenmiddag de ferry nog wel bevestigen, maar dat zal geen probleem zijn. |
Dinsdag 8 juni 2010, dag 35
Gisteren aan het eind van de middag wil mijn linker slechte knie opeens niet meer. Ik verrek van de pijn, maar heb geen idee hoe of waarom. Ik heb me niet verstapt of iets dergelijks, maar duidelijk is er iets niet goed. Gelukkig gebeurt dit aan het eind van de vakantie, maar we moeten nog wel een paar dagen verder. Met het opstaan geen verbetering, de knie is dik en aan de achterkant is het kapsel duidelijk geïriteerd. Een beetje strompelend begin ik langzaam de boel rond de caravan op te ruimen. C. ligt nog lekker te ronken. Tussendoor pers ik nog wat verse jus en geniet nog van een lekker bakje koffie en voor de laatste keer van het uitzicht op zee. Als we rond 11 uur op het punt staan van vertrek worden we nog aangeschoten door een inspecteur van de ACSI, met de vraag hoe we de camping vonden. Onderweg naar Patras heeft C. nog een "toetjeswinkel"en een mini market aangedaan en rond 12 uur kwamen we in Patras aan. We reden de ticketoffice voorbij voordat we er erg in hadden en moesten weer helemaal parallel terug door de stad. Allemaal éénrichtingsverkeer. Tegen half één stonden we voor de boot die al leeg was en praktisch klaar stond om weer geladen te worden. Terwijl C. een broodje smeerde in de caravan probeerden Albanezen (vermoedelijk) illegaal het haventerrein op te komen om zo stiekem via vrachtauto's een schip op te kunnen komen. Ik heb de Security erbij gehaald en voordat ze goed en wel bij het hek waren, waren die lui al weer het hek over en in de stad verdwenen. (Bij Igoutmenitsa liepen securitymensen met zaklampen de holle ruimtes van vrachtwagens te controleren om te kijken of er geen illegalen in gekropen waren. Blijkbaar is dit dagelijkse praktijk om zo naar Italië te komen. We reden als 2e de boot op en moesten boven op het dek keren en achteruit op het achterdek steken waar ons stekje in de openlucht was voor de overtocht. Onze buurman had als tip meegekregen schuimrubber kniematjes onder de poten van de caravan te doen om het trillen van de motoren tegen te gaan. Die dingen had ik niet maar onze 2 voetenbankjes en mijn 2 slippers pasten er ook goed onder de uitdraaisteunen en laat dit nu inderdaad fantastisch werken, het dempt inderdaad het trillen. Natuurlijk sta je voor de rest gewoon mee te schudden met de boot, maar dat irritante getril is nagenoeg niet meer voelbaar. De rest van de middags hebben we lekker bij het zwembad in de zon gezeten en net na het eten konden we nog het inladen zien in Igoutmenitsa. De laatste vrachtauto was er nog maar net op of de boot was al weer vertrokken, alsof ie een hoop tijd verloren had. Net na vertrek hadden we nog een prachtige zonsondergang bij Corfu en nog geen half uur later was het al weer pikkedonker. Er is hier nagenoeg geen overgangschemer. |
Woensdag 9 juni 2010, dag 36
Een onrustige nacht gehad en ondanks dat we in de volle wind stonden ook nog behoorlijk warm. Keurig op tijd kwamen in Ancona aan en we moesten een half uurtje wachten voordat we aan de beurt waren om de boot af te kunnen. De boot was in tegenstelling tot de heenreis stampens vol met voornamelijk vrachtwagens. Veel moesten achteruit de boot af en met behulp van het personeel werden ze keurig begeleid. We wilden eerst naar Bologna, maar mijn knie wordt steeds erger en ik kan er amper op lopen. We besluiten door te rijden naar het Iseomeer en daar nog 2 nachtjes te blijven. Het is iets meer dan 400km en dat betekent gelijk dat het restant naar huis vanaf Iseo makkelijker te rijden is over 2 dagen. Over de Povlakte loopt de temperatuur op naar 33 graden en ondanks dat dat ongeveer gelijk is aan Griekenland, merk je hier gelijk dat de vochtigheidsgraad vele malen hoger is. Ik zit ook nog volop in de zon en voor het eerst wil ik de airco aan. Die blijkt het dus niet meer te doen. Waarschijnlijk is de vloeistof onder zijn nivo geraakt. Wat een gemis is het dan. Er zit niets anders op dan zonder te rijden. Het betekent wel dat je het eerder moe bent. Rond half zes rijden we camping Del Sole in Iseo op.
Een onrustige nacht gehad en ondanks dat we in de volle wind stonden ook nog behoorlijk warm. Keurig op tijd kwamen in Ancona aan en we moesten een half uurtje wachten voordat we aan de beurt waren om de boot af te kunnen. De boot was in tegenstelling tot de heenreis stampens vol met voornamelijk vrachtwagens. Veel moesten achteruit de boot af en met behulp van het personeel werden ze keurig begeleid. We wilden eerst naar Bologna, maar mijn knie wordt steeds erger en ik kan er amper op lopen. We besluiten door te rijden naar het Iseomeer en daar nog 2 nachtjes te blijven. Het is iets meer dan 400km en dat betekent gelijk dat het restant naar huis vanaf Iseo makkelijker te rijden is over 2 dagen. Over de Povlakte loopt de temperatuur op naar 33 graden en ondanks dat dat ongeveer gelijk is aan Griekenland, merk je hier gelijk dat de vochtigheidsgraad vele malen hoger is. Ik zit ook nog volop in de zon en voor het eerst wil ik de airco aan. Die blijkt het dus niet meer te doen. Waarschijnlijk is de vloeistof onder zijn nivo geraakt. Wat een gemis is het dan. Er zit niets anders op dan zonder te rijden. Het betekent wel dat je het eerder moe bent. Rond half zes rijden we camping Del Sole in Iseo op.
Donderdag 10 juni 2010, dag 37
We willen nog een rondje om het meer maken voordat we morgen naar huis rijden. Halverwege hoor ik weer wat vreemds onder de motorkap. Gisteren ook al een soort rateltje, maar nu of er iets aanloopt. Ik kijk nog even of ik iets zie maar kan niets ontdekken. Terug in Iseo gaan we langs een garage omdat ik het niet meer vertrouw. Ik ben het vertrouwen kwijt in die auto en hoor natuurlijk de meest vreemde geluidjes. We worden gelijk geholpen en het blijkt iets te zijn met de spanrollen van de multiriem die zowel de aircopomp, stuurbekrachtiging en dynamo aandrijft. Vandaar dat de airco het niet meer deed gisteren. De monteur raadt het ons niet aan om de terugreis met dit mankement te doen, want als ie eraf springt zijn de rapen helemaal gaar en staan we stil We laten de auto achter en hopen dat het vandaag gefikst wordt. (C) Later in de middag worden we gebeld dat ook de airco compressor kapot is. Die vervangen kost zo'n 900 euro. En volgens de garage moet die compressor vervangen worden omdat anders als 'ie verder kapot gaat, de multiriem kapot gaan en dan staan we onderweg stil. Eerst maar eens de verzekering gebeld. Die gaan morgen met de garage overleggen wat er gedaan moet worden en hoe lang het duurt. Er is ons verteld dat het onderdeel er pas dinsdag is en dat de auto dan woensdag of misschien dinsdag nog klaar is. Don vindt dat we moeten laten repatriëren en niet voor bijna 1000 euro de airco moeten laten maken. Dan bedenk ik dat het misschien handig is om met Frank Groenen (de eigenaar van onze garage in Cothen, die vorig jaar ons zo fantastisch heeft geholpen na de pech in Corsica) te overleggen, eens horen wat hij ervan vindt. Don vraagt hem om ons te bellen en dat doet hij even later. Hij geeft als oplossing een kortere multiriem, zodat de airco niet meer meeloopt. Dan hoeft de airco niet te worden gerepareerd en kunnen we weer de wereld rond met deze auto. Het wordt alleen niet meer erg koel in de auto... En als de garage daar niet aan wil meewerken, dan repatriëren en dan zien we in Nederland wel, maar geen dure reparatie in Italië! Het lijkt de ideale oplossing en ik bel weer naar de verzekering. Zij nemen morgen contact op met de garage en dan kunnen zij gelijk deze oplossing aan hen voorleggen. Nu is het voor ons afwachten wat er gaat gebeuren. Geduld hebben dus! |
Vrijdag 11 juni 2010, dag 38
Constant overleg geweest tussen de verzekering, de garage en C.. Zij kunnen de oplossing van Frank niet uitvoeren, waarom is niet niet duidelijk. Het grapje gaat nog eens €1100,- meer kosten, dus we geven geen fiat aan de reparatie. Uiteindelijk worden we terug gebeld door de verzekering dat alles is terug gedraaid, zelfs de reparatie die al was uitgevoerd en dat het arbeidsloon over blijft €335,-. Weggegooid geld dus. De auto zal worden gerepatrieerd net als vorig jaar. Wij kunnen een vervangende trekauto gaan halen in Lazise 80km terug bij het Gardameer. We moeten een uur wachten op een taxi en vervolgens duurt het ritje van drie kwartier meer dan 1½uur door de vrijdagmiddag drukte. Prijs €90,- dat viel in feite mee. Het ritje van 17km vorig jaar op Corsica naar het vliegveld was meer dan de helft zo duur. De (Nederlandse) auto staat bij een takel-, spuiterij- garagebedrijf wat wij niet hadden verwacht want het zou een "depot" zijn en daar heb je toch andere voorstellingen bij. Het is een gloednieuwe Toyota Verso met nog maar 3300km op de klok, dinsdag af te leveren in Leersum bij Wijnand Hoogenraad.(ook een takelbedrijf) |
Zaterdag 12 juni 2010, dag 39
We gaan naar de garage om onze auto leeg te halen want er zitten nogal wat spullen in die we niet in de caravan hebben (schoenen, boeken, maar ook al onze wegenkaarten pda/gps, autovignet van Zwitserland enz) Om half 9 zijn we bij de garage en spreken degene die ons zo vriendelijk geholpen heeft de eerste dag. Hij begreep er helemaal niets van en begon het e.e.a. uit te leggen, wat er allemaal mis was en wat zij er allemaal aan hadden gedaan om de reparatie tot een goed eind te brengen. Bleek dat door de taalbarrière en van 1 op 1 op 1 doorgeven van de boodschap het hele verhaal verkeerd was doorgegeven en dus door ons weer verkeerd was begrepen. Hij had een revisie willen laten uitvoeren en was al in Brescia geweest toen onze verzekering "no" zei. Een nieuwe compressor was €900,- geweest plus €200,- arbeid plus €400,- voor al reeds gedane arbeid en andere spanrollen = €1500,- . Met deze revisie was het totaal bedrag op €600,- uitgekomen en dat is natuurlijk een heel ander verhaal dan dat wij van de verzekering gehoord hadden. De verzekering vertelde ons dat dat een provisorische reparatie was die €600,- kostte (en dan konden ze geen garantie geven dat we er ook mee thuis kwamen, zo vertelde ze) plus die €400,- voor reeds gedane arbeid! Dat vonden wij geen optie. Wij hadden ook begrepen van de verzekering dat ze de vervangen spanrollen weer hadden afgeschroefd en de oude er weer in gezet, maar gelukkig was het zo erg niet, dus wat betreft het weggegooide geld; dat was gelukkig niet waar. De tussenpersoon van de verzekering heeft het verhaal dus totaal niet begrepen en het verkeerd vertaald c.q. teruggespeeld. Al met al verwarring alom. Als ik niet met mijn knie had gezeten waren we tussendoor mogelijk lopend wel bij de garage wezen kijken en was het ons misschien wel duidelijk geworden. Bij C. is van jaren geleden redelijk wat blijven hangen van het Italiaans en met zijn 2-en begrijpen we best veel, dat bleek vanochtend wel weer. Maar dan wel face to face en niet over de telefoon! De garagist zei dat hij ons uitstekend begreep en dat hij het heel jammer vond dat het zo was gelopen. Want anders had hij nu de auto voor ons klaar gehad... Vooral ik stond nu voor een dilemma. Ik baalde als een stekker dat die auto moest achter blijven. Een optie was om alsnog de reparatie te laten uitvoeren, maar dan zouden we pas dinsdag kunnen vertrekken en pas donderdag thuis zijn, terwijl ik maandag weer zou beginnen op het werk. Bovendien had ik mijn zinnen erop gezet om vandaag te vertrekken nu het ook nog eens relatief rustig zou zijn op de snelwegen zonder vrachtverkeer. Dus na wikken en wegen toch de auto leeg gehaald, de rekening betaald, nogmaals over en weer verontschuldigingen uitgesproken en terug gegaan naar de camping en de caravan verder ingepakt en aangehaakt. Even over 10 uur reden we de camping af. Rond 6 uur 's avond kwamen we aan op Europacamping Sand in Willstätt/Sand na 543km te hebben gereden. We hebben bijna een uur over de laatste 5km voor de Gotthardtunnel gedaan. Het was toch drukker dan dat ik gedacht had. Zelfs in Zwitserland reden er nog veel vrachtauto's, pas in Duitsland werden het er minder. Ik had graag iets verder willen komen, maar ik krijg steeds meer moeite met grote afstanden rijden. Morgen 30km meer dan vandaag en we zijn thuis. |
We hebben ruim 6000km gereden waarvan 4100km met de caravan.
Onze eerste indruk van Griekenland toen wij vanuit Patras richting het zuiden reden, was niet bijster positief. Rommelig, geen structuur en het landschap bijzonder saai. Het rommelige komt omdat huizen en bedrijven maar lukraak in het land zijn gebouwd, waardoor alle bovenleidingen kriskras door elkaar heen lopen. Dorpjes hebben in tegenstelling tot bv Italië en Frankrijk geen oude kernen.(Er zijn wel stadjes die in zijn geheel oud en authentiek zijn )
De omgeving van de westkust kenmerkt zich door de vele landbouw die daar is. Logisch want daar is het nog vlak. Als je naar het oosten kijkt zie je de bergen in de verte. Pas bij Kalo Nero vonden wij het mooi worden. De rest van de Peloponnessos vonden wij van schitterend tot bijzonder (de Mani). De mensen zijn er bijzonder aardig. Je kan er relatief goedkoop uit eten gaan, in tegenstelling tot boodschappen doen, dat vonden wij redelijk duur.
De wegen zijn over het algemeen goed te berijden, tenzij je echt de binnenlanden inrijdt, daar moet je nog al eens oppassen voor kuilen.
Toen wij vertrokken uit Patras was dat zeker niet de laatste keer, hier komen we beslist nog eens terug. Bovendien willen ook graag het "vaste" land van Griekenland nog eens bezoeken.
Er heerst in de met name wat grotere dorpen een heerlijke ontspannen sfeer. Men leeft op straat en op de terrassen. Al met al is het ons goed bevallen, waardoor we met een zeer postief gevoel vertrokken zijn.
Bezochte campings:
Onze eerste indruk van Griekenland toen wij vanuit Patras richting het zuiden reden, was niet bijster positief. Rommelig, geen structuur en het landschap bijzonder saai. Het rommelige komt omdat huizen en bedrijven maar lukraak in het land zijn gebouwd, waardoor alle bovenleidingen kriskras door elkaar heen lopen. Dorpjes hebben in tegenstelling tot bv Italië en Frankrijk geen oude kernen.(Er zijn wel stadjes die in zijn geheel oud en authentiek zijn )
De omgeving van de westkust kenmerkt zich door de vele landbouw die daar is. Logisch want daar is het nog vlak. Als je naar het oosten kijkt zie je de bergen in de verte. Pas bij Kalo Nero vonden wij het mooi worden. De rest van de Peloponnessos vonden wij van schitterend tot bijzonder (de Mani). De mensen zijn er bijzonder aardig. Je kan er relatief goedkoop uit eten gaan, in tegenstelling tot boodschappen doen, dat vonden wij redelijk duur.
De wegen zijn over het algemeen goed te berijden, tenzij je echt de binnenlanden inrijdt, daar moet je nog al eens oppassen voor kuilen.
Toen wij vertrokken uit Patras was dat zeker niet de laatste keer, hier komen we beslist nog eens terug. Bovendien willen ook graag het "vaste" land van Griekenland nog eens bezoeken.
Er heerst in de met name wat grotere dorpen een heerlijke ontspannen sfeer. Men leeft op straat en op de terrassen. Al met al is het ons goed bevallen, waardoor we met een zeer postief gevoel vertrokken zijn.
Bezochte campings:
Lahn Camping Limburg (D), GPS: 50.38904, 8.07392
Druk bezochte doorgangscamping met gedateerd sanitair, wel schoon in deze tijd van het jaar. De camping is zeer rumoerig doordat aan de overkant van de rivier een spoorlijn loopt, waar een boemeltreintje frequent overheen gaat en ook regelmatig een lange goederentrein van zich laat horen. Hoog boven over de camping loopt de snelweg die je de hele tijd hoort. Het is hier geen moment rustig.
In het restaurant op de camping hebben wij heerlijk gegeten voor een zeer goede prijs.
Richtprijs camping € 15,- voorseizoen met ACSI kaart (2 pers/caravan/auto/elektra)
Druk bezochte doorgangscamping met gedateerd sanitair, wel schoon in deze tijd van het jaar. De camping is zeer rumoerig doordat aan de overkant van de rivier een spoorlijn loopt, waar een boemeltreintje frequent overheen gaat en ook regelmatig een lange goederentrein van zich laat horen. Hoog boven over de camping loopt de snelweg die je de hele tijd hoort. Het is hier geen moment rustig.
In het restaurant op de camping hebben wij heerlijk gegeten voor een zeer goede prijs.
Richtprijs camping € 15,- voorseizoen met ACSI kaart (2 pers/caravan/auto/elektra)
Camping Paradiso Lago, Melano (CH) GPS: 45.923290, 8.979280
Doorgangscamping 6 km van de A2 af, maar vervolgens sta je er pal op. Tevens pal op drukke (goederen)spoorlijn èn drukke nationale weg om het meer. M.a.w. wie een goede nachtrust wil hebben kan hier beter niet zijn. Op zich wel een nette camping direct aan het meer van Lugano gelegen met prachtig uitzicht over dit meer. Van het sanitair hebben we geen gebruik gemaakt dus geen oordeel. In het voorseizoen is het camping winkeltje niet open dus ook geen verse broodjes te verkrijgen.
Richtprijs camping € 15,- voorseizoen met ACSI kaart (2 pers/caravan/auto/elektra)
Doorgangscamping 6 km van de A2 af, maar vervolgens sta je er pal op. Tevens pal op drukke (goederen)spoorlijn èn drukke nationale weg om het meer. M.a.w. wie een goede nachtrust wil hebben kan hier beter niet zijn. Op zich wel een nette camping direct aan het meer van Lugano gelegen met prachtig uitzicht over dit meer. Van het sanitair hebben we geen gebruik gemaakt dus geen oordeel. In het voorseizoen is het camping winkeltje niet open dus ook geen verse broodjes te verkrijgen.
Richtprijs camping € 15,- voorseizoen met ACSI kaart (2 pers/caravan/auto/elektra)
Park Albatros, San Vincenzo (It), GPS: 43.02812, 10.53473
Megapark met in ieder geval 16 organisaties die hier tenten, cabins, stacaravans e.d. verhuren. Daarnaast is een klein gedeelte over voor vrij kamperen. Plekken zijn voor Italiaanse begrippen ruim, maar slecht onderhouden (gras, onkruid was niet gemaaid). Sanitair blok was schoon, maar cement en tegeltjes waren in veel kapot. Groot zwembad voor groot en klein, centrum op het park met van alles en nog wat te doen, grote zeer dure supermarkt.
Het Park ligt 800 meter van zee vanaf de ingang (dus als je achter op het park zit het dubbele), via een drukke smalle weg en dan nog een stuk door het bos lopen bereik je het strand.
Richtprijs camping € 30,- voorseizoen (2 pers/caravan/auto/elektra), Wifi (betaald)
Megapark met in ieder geval 16 organisaties die hier tenten, cabins, stacaravans e.d. verhuren. Daarnaast is een klein gedeelte over voor vrij kamperen. Plekken zijn voor Italiaanse begrippen ruim, maar slecht onderhouden (gras, onkruid was niet gemaaid). Sanitair blok was schoon, maar cement en tegeltjes waren in veel kapot. Groot zwembad voor groot en klein, centrum op het park met van alles en nog wat te doen, grote zeer dure supermarkt.
Het Park ligt 800 meter van zee vanaf de ingang (dus als je achter op het park zit het dubbele), via een drukke smalle weg en dan nog een stuk door het bos lopen bereik je het strand.
Richtprijs camping € 30,- voorseizoen (2 pers/caravan/auto/elektra), Wifi (betaald)
Camping Numana Blu, Numana (It), GPS: 43.476420, 13.63463
Grote camping met veel huisjes, stacaravans, 200 meter van het strand. Hier heeft de camping een eigen stuk gepacht dus alleen toegankelijk voor campinggasten. Camping wordt veel gebruikt als overnachtingcamping voor mensen zoals wij die naar Griekenland varen met de boot vanaf Ancona (35km) Keurig en schoon sanitair, typerende Italiaanse plekken qua afmeting, wel keurig op gras en onder bomen.
Richtprijs camping € 15,- voorseizoen met ACSI kaart (2 pers/caravan/auto/elektra)
Grote camping met veel huisjes, stacaravans, 200 meter van het strand. Hier heeft de camping een eigen stuk gepacht dus alleen toegankelijk voor campinggasten. Camping wordt veel gebruikt als overnachtingcamping voor mensen zoals wij die naar Griekenland varen met de boot vanaf Ancona (35km) Keurig en schoon sanitair, typerende Italiaanse plekken qua afmeting, wel keurig op gras en onder bomen.
Richtprijs camping € 15,- voorseizoen met ACSI kaart (2 pers/caravan/auto/elektra)
Camping Ionion Beach, Glyfa (GR), GPS: 37.836354, 21.133592
Prachtige gelegen camping direct aan zee. Schitterend en schoon sanitair. Plekken zijn zeer divers in grootte, soms kan er net een tent op en andere plekken kunnen wel 2 caravans parkeren. De camping heeft ondanks het feit dat het direct aan zee ligt een mooi redelijk groot zwembad met bar. Het restaurant biedt een goede menukaart tegen redelijke prijzen, het mini winkeltje daarentegen is zeer aan de prijs. In het aangrenzende dorp zijn diverse supermarktjes, een Lidl is op 25km. De camping ligt erg afgezonderd. Camping heeft Wifi (betaald) Normaal gesproken kan je op de camping betalen met camping cheques, maar voor de Goldkaart hebben de eigenaren geen apparaat. We konden wel cash € 16,- betalen, terwijl wij onze cheques voor € 2,- minder hadden aangeschaft. Ook heb je geen keus waar je mag staan als je met camping cheques betaald. Dit komt vaker voor, maar dat je in een uithoek van de camping wordt weggezet tussen de caravans die nog in de "winterstalling" staan hebben wij nog niet eerder meegemaakt. Er was geen discussie met de eigenaren mogelijk volgens andere Nederlanders, wij hebben het maar geeneens geprobeerd en hebben een "vrije plaats gekozen, omdat we wel op een leuke plek wilden staan en toch maar 3 nachten zouden blijven. Duitse buren die 6 maanden per jaar op deze camping stonden betaalden gewoon de volle mep per nacht, net als alle andere camping gasten, die maar 14 nachten gebruik maakten van deze camping. Blijkbaar snappen de eigenaren niet echt dat ze meer gasten trekken met de cheques, die eventueel ook nog gebruik maken van het restaurant e.d. Waarom doe je eigenlijk mee als je zo je gasten behandelt? Richtprijs camping €15,- voorseizoen met campingcheque, vanaf €21,50 zonder (2 pers/caravan/auto/elektra), Wifi (betaald) |
Koroni camping, Koroni (GR), GPS: 36.799127, 21.950303
Kleine gemoedelijke eenvoudige camping in voormalige olijfboomgaard. Afgebakende plekken divers in grote. Eenvoudig gedateerd en gescheiden sanitair , wel schoon. Zwembad met ligweide er omheen met ligbedden. Bij het zwembad een taverna met goed en goedkoop eten, door eigenaresse klaargemaakt. Echtpaar als eigenaar zeer aardig. Vanaf de camping loopt een steil pad met traptreden naar beneden naar het strand. Via het strand is tevens Koroni in een paar minuutjes te bereiken. Terugweg gaat behoorlijk omhoog. Uitvalsbasis voor de meest westelijk vinger met Methoni en Pylos. Wifi op camping (gratis)
Richtprijs camping €17,50- voorseizoen met kortingsstempelkaart van de Ferries (2 pers/caravan/auto/elektra), Wifi (gratis)
Kleine gemoedelijke eenvoudige camping in voormalige olijfboomgaard. Afgebakende plekken divers in grote. Eenvoudig gedateerd en gescheiden sanitair , wel schoon. Zwembad met ligweide er omheen met ligbedden. Bij het zwembad een taverna met goed en goedkoop eten, door eigenaresse klaargemaakt. Echtpaar als eigenaar zeer aardig. Vanaf de camping loopt een steil pad met traptreden naar beneden naar het strand. Via het strand is tevens Koroni in een paar minuutjes te bereiken. Terugweg gaat behoorlijk omhoog. Uitvalsbasis voor de meest westelijk vinger met Methoni en Pylos. Wifi op camping (gratis)
Richtprijs camping €17,50- voorseizoen met kortingsstempelkaart van de Ferries (2 pers/caravan/auto/elektra), Wifi (gratis)
Gythion Bay, Gythio (GR), GPS: 36.728260, 22.542110
Kleine simpele camping direct aan het strand in olijf- en sinasappelboomgaard (dus verse jus in de morgen). Geen vaste plekken, daardoor ongedwongen sfeer. Verouderd, sanitair wel schoon. Waarschijnlijk in het hoogseizoen onvoldoende capaciteit. Kleine mini market en Taverna (was nog niet open toen wij er waren). Op 50m op het strand is ook een Taverna, supermarket op 2 km. Personeel zeer aardig en behulpzaam. Goede uitvalsbasis voor de Mani, Sparta, Mystras en Monemvasia. Gythio op 4 km. Wifi op de camping (gratis). Richtprijs camping €15,- voorseizoen met ACSI-campingcard.(2 pers/caravan/auto/elektra), Wifi (gratis) |
Camping Blue Dolphin, Assos-Lecheo/Korinthos (GR), GPS: 37.93462, 22.86381
camping met 60 kleine plaatsen bijna allemaal onder rieten dakstellages, direct aan het strand gelegen. Op het strand zijn er ligstoelen en stretchers van de camping. Uitzicht op de overkant van de Golf van Korinthos. Rechts van de camping zie je de industriezone van Korinthos. Zeer beperkte doucheruimtes eind mei nog wel schoon. (camping was 80% bezet) De camping heeft een restaurant en een kleine mini-market. Ancient Korinthos op 4km, Mycene 46km, Epydavros 80km, Athene 92km. Richtprijs normaal €26,- met kortingscoupon van Sunshinecampingclub van Minoan lines (2 pers/caravan/auto/elektra, Wifi (gratis) |
Camping Tsolis, Lambiri (GR), GPS: 38.320781, 21.971965
Terrassen camping onder aan de oude en nieuwe weg Patras-Korinthos en ook nog een spoorlijntje. De eerste 2 zijn de hele dag duidelijk hoorbaar. Op de terrassen van de tenten is dit beduidend minder. Onder bij het strand is een bar en tijdens de weekenden wordt deze druk bezocht door locals en de muziek staat behoorlijk hard. Personeel van de camping is erg vriendelijk en behulpzaam. Sanitairgebouwen zijn redelijk modern en erg schoon, één van de gebouwen wordt ook door bezoekers van bar en strand gebruikt. Bij het restaurant geen menukaart maar er wordt verteld wat er die dag te krijgen is. Tussen Patras en Korinthos is dit samen met Aktrata beach de enige camping dus erg beperkte keuze als je dit gebied wilt verkennen. Richtprijs voorseizoen € 22,- €26,- (2 pers/caravan/auto/elektra, Wifi (gratis) |
Camping del Sole, Iseo (It), GPS: 45.65577, 10.03750
Grote camping met naast gewone camping ook diverse organisaties die tenten, chalets en stacaravans verhuren, direct aan het meer en het dorpje Iseo op 10 minuten loopafstand. Relatief kleine standaardplaatsen van ongeveer 70m². Daarnaast zijn groteren plaatsen tegen hogere prijs te huur. Auto's moeten op een aparte P-plaats erg ver van je plaats af geparkeerd worden. Dit is vrij normaal in Italië. Camping heeft ook een mooi zwembad tennisbanen ed. Supermarkt en goed restaurant. Prachtig sanitairblok met alle voorzieningen. Dit blok dient ook om je water te lozen en schoonwater te halen. Nergens verder op de camping zijn tappunten, dus je sjouwt je een ongeluk als je veraf staat. Richtprijs voorseizoen € 22,- €26,- met campingcheque € 15,- (2 pers/caravan/auto/elektra, Wifi (betaald via creditkaart Alice.it) |
Europacamping Sand, Willstätt/Sand (D)GPS:48.54295, 7.9375
Kleine doorgangscamping met aan de buitenrand vaste staanplaatsen. Keurig onderhouden grasvelden waar je desgewenst aangekoppeld mag blijven staan. In de verte hoor je nog de snelweg, maar dat is niet storend. Bij de camping is een Italiaans restaurant. 's Morgens moet je voor je broodjes bij de bakker in het dorp zijn. Wij hebben dieniet zo gauw kunnen vinden bij vertrek. Richtprijs €15,- met ACSI-ampingcard (2 pers/caravan/auto/elektra) |