juni 2017, Gard en Langue d'Oc
We gaan dit jaar bijna 3 weken later weg dan gepland. Ik heb in mei lensimplantaten gekregen en ondanks de laatste positieve controle had ik toch niet zo’n goed zicht dat ik het verantwoord vond om met de caravan op pad te gaan.
Waar gaat de reis naar toe? We weten het tot op het laatste moment niet. We willen al jaren weer eens naar Bretagne en Île de Ré maar laten dat tot het laatste ogenblik afhangen van de weersverwachtingen in die hoek. Om toch vast een stuk die kant op te gaan, besluiten we eerst naar Lenie en Eduard in Axel te rijden. We kunnen dan gelijk bespreken waar, wanneer en óf we hen deze vakantie gaan treffen. Ik heb een camping dichtbij Axel uitgezocht op zo’n 8km in Zaamslag; camping Tuinenburg. Werkelijk een prachtige SVR camping. Na de boel op zijn plek gezet te hebben, rijden we naar Axel en maken we er een gezellige avond van. Aan het eind van de avond hebben we in ieder geval voor hen een camping uitgezocht waar ze ook gemakkelijk hun dochter van het vliegveld kunnen ophalen. De volgende dag stappen we in de loop van de morgen op de fiets en maken een tocht richting Terneuzen. Vlakbij hebben we een keer met L&E bij café de Griete iets gedronken en we vonden het een gezellige plek om dat maar eens te herhalen. Het was ook precies op de helft van de tocht die we van plan zijn te fietsen. Het is de eerste keer dat Carienne naar haar armbreuken weer een eind kan fietsen. Terug op de camping ben ik aardig verbrand. Ik had niet in de gaten dat de zon icm de wind al zo’n kracht had. De rest van de middag lezen we wat en besluiten de volgende dag niet naar de Franse westkust te gaan, omdat het weer daar toch niet al te best is voor de komende week. We gaan via Reims over de Route du Soleil naar het zuiden. ’s Avonds zouden we op de camping met L&E wat op de Cobb klaar maken, maar we hadden én geen zin om boodschappen te doen én de kans bestond dat het ging regenen. Na veel heen en weer geapp besluiten we in Sluiskil naar de Wok Plaza te gaan. Wij vonden het geen succes, omdat wij vlak bij huis meerdere keren bij een tig keer beter wok restaurant gegeten hebben. De gezelligheid maakte veel goed. Terug op de camping, die L&E overigens helemaal niet kenden, nemen we later die avond afscheid. |
De volgende ochtend rijden we rond 9 uur van de camping af richting Troyes. In verband met mijn ogen wil ik nog geen al te lange afstanden rijden en ik vind daarom zo’n 400km meer dan genoeg. Troyes ligt iets verder, maar we gaan het zien. Zodra we de grens met Frankrijk passeren wordt de lucht grijzer en grijzer en tegen de tijd dat we in de buurt van Troyes zijn komt het met bakken uit de lucht. We besluiten verder te rijden en te kijken hoe het in de buurt van Langres is. Carienne neemt het stuur over voor ruim 200km. Het was al jaren geleden dat ze met de caravan reed.
Ook bij Langres regent het nog pijpenstelen en we besluiten door te rijden naar Ingrid en Dirk die op camping la Grappe d’Or in Meursault onder Beaune staan. We komen daar rond een uur of 6 aan en I&D komen net bij de ingang aanlopen als wij daar indraaien. De teller staat ondertussen op 685km! Het regent nauwelijks meer en ruim een uurtje en een paar wijntjes later zitten we heerlijk met zijn 4-en onder onze luifel te eten. Wij hadden vorig jaar hier één nachtje gestaan op de terugweg in september toen we min of meer overhaast teruggegaan zijn ivm de gezondheidstoestand van mijn moeder. Wij zijn nog nooit in Beaune geweest, I&D al diverse keren en zij kennen een mooie fietsroute tussen de wijngaarden door naar het centrum van Beaune. Het is alweer prachtig weer geworden en in Beaune wandelen we met zijn vieren wat door de stad en bezoeken wij met zijn tweetjes het museum van l'Hospice de Beaune, terwijl I&D op eigen tempo terug naar de camping fietsen. Zij hadden het museum al een keer bezocht. |
De volgende dag vertrekken we allemaal en nemen we afscheid. Wij gaan naar een camping die Dirk geopperd had in La Roque sur Cèze (de Gard) en zij naar een camping in de Vaucluse. Eenmaal goed en wel onderweg krijgen we een app dat zij toch ook naar La Roque sur Cèze gaan en dat we elkaar in de loop van de dag wel weer gaan zien.
Wij moeten nog tanken en ik weet van een jaar eerder dat er in Chagny bij een supermarkt waar we toch langs komen een tankstation is waar je goedkoop kan tanken (€1,37 aan de autoroute tegen €1,13 bij de supermarkt). Ik krijg de bocht niet bij de pomp en moet de caravan afkoppelen op de parkeerplaats. Na getankt te hebben, koppel ik de caravan weer aan en doen we nog een paar boodschapjes bij de super. Op het moment dat ik daarna van de parkeerplaats de weg op wil rijden horen we een harde knal en terwijl we al aan de overkant zijn, na een dot gas, staat de caravan nog op de oprit van de parkeerplaats. De breekkabel is bij de ring afgebroken en de caravan staat met de handrem totaal omhoog op de oprit. Gelukkig is het daar gebeurd en niet verder bij hogere snelheid onderweg. Ik had er niet aan moeten denken. Geen idee hoe het heeft kunnen gebeuren dat de koppeling niet goed op de trekhaak heeft gezeten, maar het is gebeurd. Toch op een of andere manier afgeleid na het tanken. We appen I&D dat we de caravan verloren zijn en krijgen dikke vraagtekens terug. We zullen het op de camping uitvoerig vertellen. Zij zijn eerder in La Roque sur Cèze en bekijken camping La Vallée Verte en we krijgen een app dat ze doorrijden naar camping les Cascades iets verderop. Wij liggen ongeveer een uurtje achter door ons ongelukje en rijden direct naar Les Cascades. Bij het dorpje aangekomen blijkt dat je via een andere weg naar de camping moet omdat de brug over de Cèze bij het dorp veel te smal is voor caravans en campers. We moeten dus terug en rijden nog eens 20km extra via Bagnols. De plekken op de camping zijn allemaal smal en lang en hebben bijna geen zon. Onze eerste indruk is dat het niet onze camping is. I&D besluiten het voor een paar dagen aan te zien en blijven er uiteindelijk 11 dagen. Wij vertrekken na 3 nachtjes, wij vinden dit stukje van de Gard wat saai. In de dagen dat we in la Roque zijn nemen we tijdens een rondrit richting Barjac nog een kijkje op camping La Plage, ook direct aan de Cèze gelegen. Een mooie en ruim opgezette, zeer rustige camping en wie van bier houdt komt op deze camping aan zijn trekken; deze camping heeft namelijk een bar/restaurant met bijna 80 verschillende biertjes. Carienne gaat nog een ochtendje met I&D naar de markt in Bagnols. Ik heb er geen zin in en blijf lekker op de camping en klauter naar de cascades waar de camping zijn naam aan te danken heeft. |
Onze volgende stop wordt camping Les Cérisiers du Jaur in het plaatsje Saint-Pons-de-Thomières. Deze plaats ligt in het nationale park van de Haut Languedoc in de Herault. Vorig jaar zijn wij vanaf de kust deze kant op geweest. We zijn toen halverwege omgedraaid omdat het weer slechter werd en hadden gezegd dat we hier nog wel eens naar toe zouden gaan. De entree van de camping vanaf de weg ziet er niet veelbelovend uit. Naast de camping ligt een oude flat die ooit gebouwd is voor de fabriek die daar weer naast ligt. Op de camping zie je niets van de flat en fabriek en word je aangenaam verrast. De naam Les Cérisiers du Jaur is ontstaan doordat de camping in een oude kersenboomgaard aan het riviertje de Jaur ligt.
Het plaatsje Saint Pons ligt precies in het midden van een oude spoorlijn, nu een voie verte, van Mazamet tot Bédarieux. We fietsen welgeteld 1x een stukje heen en terug over dit fietspad. We hadden het plan om naar Olarques te fietsen maar draaien na goed 6km weer om. Onderweg komen we buren van de camping tegen die ook op weg zijn naar Olargues. Op de camping pakken we de auto en rijden nu met 4 wielen diezelfde kant op en lopen een klein uurtje in Olargues rond en daar komen we die buren op de fiets weer tegen. Onderweg waren ze een behoorlijke helling tegengekomen die ze lopend op moesten. Vanaf Le Pont Diable over de rivier de Jaur terug naar de auto is een pittige klim in een temperatuur van dik over de 30 graden. Na wat gedronken te hebben stappen we weer in de auto en maken nog een tochtje over een klein colletje, Col de Poirier, en langs het stuwmeer Lac de la Raviège terug naar de camping. Door de vele bomen langs de wegen zien we, vooral op het laatste stuk, helaas maar weinig van het meertje en de omgeving. De volgende dag, maandag, arriveren L&E op de camping. We hadden voor hen de plek naast ons gereserveerd en ze zullen voordat zij zaterdag naar Anduze gaan bij ons komen staan. We maken nog een dagtocht naar Minerve, een stadje dat bekend staat om haar wijnen. Onder het plateau van het stadje is door de rivier de Cesse in de loop der eeuwen een enorme grot ontstaan. Door deze grote grot is een wandeltocht uitgestippeld (die wij niet lopen…). Het is op zich een klein leuk stadje maar meer vanwege de ligging dan dat het veel moois te bieden heeft. Via de vele wijngaarden aan de westkant rijden we over smalle weggetjes weer terug naar de camping. Twee dagen later rijden we via Mazamet naar Castres. Een zeer teleurstellende rit omdat de weg ernaartoe uitermate saai is. We hadden eigenlijk bij Mazamet naar het zuiden willen rijden via le Pic de Nore omdat het daar wel mooi schijnt te zijn, maar de zeer dreigende wolken weerhouden ons er uiteindelijk van. Castres is een redelijk moderne stad met een klein historisch centrum met mooie aparte huizen met oude balkons die over de rivier de Agout hangen. We krijgen een telefoontje van I&D dat ze ook voor een paar nachtjes naar de camping willen komen. We reserveren een plek voor hen en dan horen we ook dat onze plek gereserveerd is en dat we moeten verkassen. Twee plekken verderop is nog een plaats en binnen een half uurtje zijn we al weer op onze nieuwe stek gesetteld. Rond het middaguur komen I&D op de camping aan. Ik kan me niet herinneren dat we ooit met zijn zessen tegelijkertijd op dezelfde camping hebben gestaan. Twee dagen later vertrekken L&E naar Anduze, I&D fietsen naar Olargues en wij gaan met de auto met een omweg via Lac de Vezoles ook naar Olargues. In Olargues hebben we voor de lunch gereserveerd bij restaurant Fleurs d’Olargues dat een terras met een prachtig uitzicht heeft op het stadje en Le Pont Diable. Voor Franse begrippen is het zeker geen goedkoop restaurant en misschien hebben de Deense eigenaars daarmee ook de lat iets te hoog gelegd. De lunch smaakte in ieder geval goed. |
Wij vertrekken de volgende morgen naar de Middellandse Zee naar camping La Plage et du Bord de Mer in Vendres Plage. De camping was ons door de directe toegang tot het strand vorig jaar goed bevallen. Bij aankomst zat dezelfde aardige knul bij de receptie. We moesten dit keer aangeven hoelang we wilden staan en moesten ook direct voor die dagen afrekenen. Als we langer wilden moesten we op dan weer na die paar afgerekende dagen langs komen. Wij vonden het vreemd, maar bij de receptie hadden ze van de eigenaar de opdracht gekregen zo te handelen. Ik had dat ook al bij enige reviews gelezen. Er was plek genoeg dus we zochten een mooie plek uit met een flinke boom voor schaduw. Een tweede tegenvaller was het strand. Was er vorig jaar nog een redelijk breed strand, dit was nu voor een groot deel weggespoeld en er was nog maar een kleine strook tegen het duin van de camping over. Niet erg aantrekkelijk meer om te liggen. Je moest echt een paar honderd meter naar rechts lopen voordat het strand weer breder werd.
De volgende morgen rijden we naar Béziers, voor ons was het lang geleden dat we in de oude stad waren geweest. Voordat we de stad inrijden nemen we ook nog een kijkje bij Les Neuf Écluses. Hier waren we voor het laatst toen de kinderen klein waren. De entree hebben ze totaal veranderd en men was nog steeds bezig alles aan te leggen waardoor je alleen vanaf de bovenkant van het kanaal de sluizen in kon kijken. Het was desondanks nog steeds even spectaculair als in onze herinnering. We rijden daarna naar de oude bovenstad van Béziers. We parkeren vlak naast Les Halles waar binnen allemaal leuke eettentjes zitten en lopen naar de Kathedraal Saint Nazaire. Daarna eten we wat op het terras van één van de restaurantjes in Les Halles, voordat we weer naar huis gaan. We rijden eerst nog naar de oostkant van Béziers waar we vroeger toen we in Vias op de camping stonden altijd naar de Auchan gingen. We kenden het daar niet meer terug, zoveel was er in die hoek bijgebouwd. Op de terugweg naar de camping lopen we nog even door het toeristische gedeelte van Valras Plage en nemen daar een ijsje bij één van de vele ijssalons. Na 4 dagen moest ik gaan verlengen bij de receptie, maar daar bleek dat onze plek gereserveerd was terwijl we dachten een optie te hebben genomen van een paar dagen extra. Je kan hier dus niets meer reserveren zonder de hele afgesproken periode te betalen. Het was een nogal een domper. |
Wij vertrekken de volgende morgen naar de Middellandse Zee naar camping La Plage et du Bord de Mer in Vendres Plage. De camping was ons door de directe toegang tot het strand vorig jaar goed bevallen. Bij aankomst zat dezelfde aardige knul bij de receptie. We moesten dit keer aangeven hoelang we wilden staan en moesten ook direct voor die dagen afrekenen. Als we langer wilden moesten we op dan weer na die paar afgerekende dagen langs komen. Wij vonden het vreemd, maar bij de receptie hadden ze van de eigenaar de opdracht gekregen zo te handelen. Ik had dat ook al bij enige reviews gelezen. Er was plek genoeg dus we zochten een mooie plek uit met een flinke boom voor schaduw. Een tweede tegenvaller was het strand. Was er vorig jaar nog een redelijk breed strand, dit was nu voor een groot deel weggespoeld en er was nog maar een kleine strook tegen het duin van de camping over. Niet erg aantrekkelijk meer om te liggen. Je moest echt een paar honderd meter naar rechts lopen voordat het strand weer breder werd.
De volgende morgen rijden we naar Béziers, voor ons was het lang geleden dat we in de oude stad waren geweest. Voordat we de stad inrijden nemen we ook nog een kijkje bij Les Neuf Écluses. Hier waren we voor het laatst toen de kinderen klein waren. De entree hebben ze totaal veranderd en men was nog steeds bezig alles aan te leggen waardoor je alleen vanaf de bovenkant van het kanaal de sluizen in kon kijken. Het was desondanks nog steeds even spectaculair als in onze herinnering. We rijden daarna naar de oude bovenstad van Béziers. We parkeren vlak naast Les Halles waar binnen allemaal leuke eettentjes zitten en lopen naar de Kathedraal Saint Nazaire. Daarna eten we wat op het terras van één van de restaurantjes in Les Halles, voordat we weer naar huis gaan. We rijden eerst nog naar de oostkant van Béziers waar we vroeger toen we in Vias op de camping stonden altijd naar de Auchan gingen. We kenden het daar niet meer terug, zoveel was er in die hoek bijgebouwd. Op de terugweg naar de camping lopen we nog even door het toeristische gedeelte van Valras Plage en nemen daar een ijsje bij één van de vele ijssalons. Na 4 dagen moest ik gaan verlengen bij de receptie, maar daar bleek dat onze plek gereserveerd was terwijl we dachten een optie te hebben genomen van een paar dagen extra. Je kan hier dus niets meer reserveren zonder de hele afgesproken periode te betalen. Het was een nogal een domper. |
Twee dagen later rijden we naar Uzès, een stadje waar we al een keer eerder zijn geweest, maar toen alleen ergens wat gedronken hebben op een terras. Een verrassend gezellig stadje met diverse leuke straatjes en een alleraardigst marktplein waar ook weer diverse terrasjes omheen liggen. Op één van de terrasjes neemt Carienne een overheerlijke hartige crêpe en ik een salade. Via een andere weg dan de heenweg gaan we terug naar Anduze en komen langs Vézénobres. Als je hierlangs komt; rijdt er beslist niet voorbij, maar slenter door dit heerlijke, mooi gerestaureerde dorpje dat prachtig op de flank van een heuvel ligt. Wij hebben het geluk dat we zo’n dorpje in het voorjaar kunnen bezoeken, het zal hier ‘s zomers ongetwijfeld druk zijn (gezien het aantal parkeerplaatsen onder bij de ingang van het dorp).
Voordat je de Gardon oversteekt naar de camping over een erg smal bruggetje, vind je aan de linkerkant een auberge; “Auberge du Temps” geheten. Carienne, Lenie en Jorinde hebben daar gevraagd of we de volgende dag konden eten en dat was prima, ondanks dat ze normaal gesproken op woensdagen niet open zijn. De volgende dag blijken we de enige gasten te zijn en de eigenaren zitten zelf nog aan tafel. In de auberge hebben we de keus uit 2 voor- en 2 hoofdgerechten. Bij het voorgerecht komen er ook nog 2 grote weckflessen met zelfgemaakte wildpaté op tafel. We hebben uiteindelijk €120 inclusief het drinken voor 5 man afgerekend en we hebben echt heerlijk gegeten. We maken nog een laatste dagtocht via Alès, le Mazel en linksaf het nationale park van de Cévennes in. Via hele smalle weggetjes komen we uiteindelijk bij Saint Jean du Gard weer op de grote weg uit. De laatste dagen genieten we aan de Gardon van het heerlijk weer voordat we uiteindelijk tegelijk met L&E vertrekken. We rijden binnendoor naar de A7 en komen langs de camping in La Roque sur Cèze bij Bollène op de tolweg. In tegenstelling tot het jaar ervoor was het uitermate rustig op de autoroute en zelfs door Lyon geen oponthoud, zelfs niet bij de tunnel de Fourvière waar het verkeer normaal wel opstroopt. Carienne appt naar L&E dat ze rustig door Lyon kunnen rijden en dat er geen files staan. Ze rijden ongeveer een dik half uur achter ons. Omdat alles zo doorrijdt vraag ik Carienne naar een andere camping te kijken dan die in Meursault. Op dat moment ziet ze op Google Maps dat de A6 een dik uur vertraging heeft en ik hoor tegelijkertijd op 107.7FM dat de hele A6 net voorbij Macon geheel is afgesloten vanwege afgevallen lading. We besluiten net voor Macon alsnog naar de A39 Bourg en Bresse af te buigen om zo te file te vermijden en appen L&E dat we dat van plan zijn en als zij nog kunnen dat ook maar moeten doen. Omdat het toch lunchtijd is rijden we een parking op en gaan wat langer lunchen dan we normaal doen. Tussentijds kijken we steeds op Maps en na een half uurtje blijkt dat de blokkade is opgeheven en dat de file langzaam aan het oplossen is. We besluiten niet meer af te buigen en geven dat weer door aan L&E, maar die zijn ondertussen net voor Lyon de A42 opgedoken om zo naar Bourg en Bresse/Dijon te rijden. Wij eindigen om een uur of 5 op camping Le Brabois in Nancy, L&E een uur later op een boerencamping onder Langres, 175km onder ons. De volgende dag komen we rond 3u aan in Cothen met de dagteller op 4120km. De caravan heeft dit jaar 2838km achter de auto gehangen. |