juni 2013: Ardèche
30 mei.
Na 3 vakanties de bus van Marije&Don te hebben geleend, toch maar weer een eigen trekauto aangeschaft, blijft toch de auto van een ander ook al is het die van je eigen dochter. Ondanks een forse besparing voelde het voor mij niet goed. Dus voor het eerst met de Citroën op pad. Nadat we vorig jaar via Maastricht ri. het zuiden gereden zijn, besluiten we weer eens via Antwerpen en Brussel naar het zuiden te rijden. Een verkeerde keus want de ring van Antwerpen staat vast en als we daardoor ook verkeerd rijden en via Kontich door de Reetsestraat (hoe verzin je het) weer op de E19 komen, rijden we op de ring van Brussel weer een file in. Bij de rottige kruising met A4 richting Namen is een ongeluk gebeurd, die op onze baan een kijkersfile veroorzaakt. Die kruising is elke dag en al jaren een bottleneck. Rond ½5, later dan ik gehoopt had, komen we aan op camping du Château in Montigny le Roi, Val-de-Meuse, 20km vanaf Langres. De campingplaatsen zijn door de overvloedige regenval van de laatste weken erg drassig, maar we vinden nog een droge plek en na de hele dag in wat mistroostig weer gereden te hebben kunnen we nog genieten van een laat middagzonnetje. |
31 mei.
Toen we wakker werden, zagen we dat iedereen om ons heen al was vertrokken. We stonden nog helemaal alleen. Een half uurtje later zijn we weer aangekoppeld en weer een kwartiertje later zijn we al weer op de snelweg. Het is zwaar bewolkt en dat blijft de hele dag zo. Als we in de buurt van Lyon aankomen horen we op de radio dat er 2 files van 6 km staan voor de tunnels in Lyon. We pakken daarom de A46 rond Lyon. Op dat moment begint het te hozen en omdat de rondweg vanwege de files ook erg druk is, is het geen pretje om de combinatie te rijden. Erg veel water zorgt er voor dat de snelheid drastisch omlaag moet. Pas als we bij Montélimar de snelweg afgaan, stopt het met regenen. We zijn van plan een paar dagen op camping Les Arches in Saint Jean le Centenier te gaan staan om te kijken of deze camping voor het gezin van onze dochter iets is voor van de zomer. Zodra we de camping op rijden voelt het gelijk goed. Zo goed dat we de rest van de vakantie daar blijven. 28 dagen op een zelfde plek, dat hadden we nadat de kinderen het nest hadden verlaten niet meer gedaan. Van hier uit verkennen we een groot gedeelte van het noorden van de Ardèche. |
2 juni.
We maken een klein tochtje richting Privas.. Alles staat in bloei, wat een prachtige maand is dit toch om met vakantie te gaan. De glooiingen van de heuvels/bergen zijn goud gekleurd van de bloeiende brem en de gaspeldoorns. De laatste bloeien nog rijkelijker dan de brem. Als we zulke dagtochten maken rijden we met de airco en radio uit en met de ramen open. Zo kunnen we toch genieten van de geluiden van de vogels en insecten en de heerlijke geuren van al die struiken.
Op de terugweg komen we langs camping Les Lavandes in Darbres en als we afbuigen 2 km vanaf Drabres nog camping Charmilles, 2 relatief kleine campings, prachtig gelegen, maar volgens ons toch wel wat ver van een noodzakelijk boodschapje doen. Als we er nog eens langs komen zullen we eens een kijkje nemen of dat alternatieven zijn voor een andere keer.
In de verte zien we het voor ons bekende kasteel van Aubenas liggen, daar stonden we 2 jaar gelden in de buurt en is vanaf onze huidige camping 18km.
Een paar kilometer verderop komen we bij een heel karakteristieke toren. Deze toren blijkt bij het dorpje Mirabel te horen en is één van de twee grote torens van 2 vroegere kastelen die nu nog als ruïne rest. Tijdens één van de vele religie oorlogen sneuvelden deze kastelen. Nu is de klim naar de toren vanuit het lager gelegen dorpje een attractie bij vele toeristen.
We maken een klein tochtje richting Privas.. Alles staat in bloei, wat een prachtige maand is dit toch om met vakantie te gaan. De glooiingen van de heuvels/bergen zijn goud gekleurd van de bloeiende brem en de gaspeldoorns. De laatste bloeien nog rijkelijker dan de brem. Als we zulke dagtochten maken rijden we met de airco en radio uit en met de ramen open. Zo kunnen we toch genieten van de geluiden van de vogels en insecten en de heerlijke geuren van al die struiken.
Op de terugweg komen we langs camping Les Lavandes in Darbres en als we afbuigen 2 km vanaf Drabres nog camping Charmilles, 2 relatief kleine campings, prachtig gelegen, maar volgens ons toch wel wat ver van een noodzakelijk boodschapje doen. Als we er nog eens langs komen zullen we eens een kijkje nemen of dat alternatieven zijn voor een andere keer.
In de verte zien we het voor ons bekende kasteel van Aubenas liggen, daar stonden we 2 jaar gelden in de buurt en is vanaf onze huidige camping 18km.
Een paar kilometer verderop komen we bij een heel karakteristieke toren. Deze toren blijkt bij het dorpje Mirabel te horen en is één van de twee grote torens van 2 vroegere kastelen die nu nog als ruïne rest. Tijdens één van de vele religie oorlogen sneuvelden deze kastelen. Nu is de klim naar de toren vanuit het lager gelegen dorpje een attractie bij vele toeristen.
5 juni.
Na een paar dagen heerlijk geluierd, gelezen en in de zon gelegen te hebben wordt het weer tijd om weer een stukje van de Ardèche te bekijken. We besluiten om via Alba la Romaine achterom naar de Gorge te rijden. Een schattig klein dorpje dat je bijna niet kunt missen want vanaf de N102 zie je al het enorme donkere kasteel liggen. Het was gesloten. Na door het leuke dorpje gelopen te zijn, zijn we doorgereden het achterland in. Waar we achteraf achter kwamen is dat er een prachtige "site archéologique" In Alba is waaraan Alba de toevoeging "la Romaine" te danken heeft. Volgende keer beter, hadden we maar beter op moeten letten. Op ons dooie gemak rijden we over de smalle witte weggetjes, totdat we door een oude Fransman, die ons tegemoet kwam rijden, gemaand werden dat het hier geen Autoroûte was. Ik was te verbouwereerd om te reageren. Hij dacht zeker dat hij Remy was. Een half uurtje later komen we bij het uitzichtpunt aan waar we jaren geleden ook als eens waren. Stond je toen gewoon onbeschermd aan de rand van de Gorge, nu was alles geasfalteerd en voorzien van stevige hekken. De enige overeenkomst met toen was dat het zowel boven als beneden in de rivier erg druk was. Begin juni, hoe druk zou het dan wel niet in de zomervakantie zijn? Via de kloof kwamen we uiteindelijk in Vallon Pont d'Arc. We hadden geen zin om het stadje in te gaan ondanks dat we daar vorige keren ook niet waren geweest. We wisten nog wel dat richting Ruoms een Lidl was en gezien het feit dat de koelkast aardig leeg was besloten we daar de boodschappen te doen. We scoorden de lekkerste croissants die we in tijden gegeten hadden en die gelijk onze lunch waren. |
10 juni.
De afgelopen dagen zijn Ingrid&Dirk gekomen, weer erg gezellig. Bijna elk jaar als we in Frankrijk zijn zien we elkaar wel ergens voor een weekje. We hadden de plek naast ons voor hun op het oog, maar ze wisten niet zeker wanneer ze zouden komen en we konden die plek dus niet reserveren Helaas was de plek net bezet op de dag dat ze aankwamen, dus werd het een plek schuin boven ons. De dag na aankomst genieten we van een heerlijke zondagslunch in Le Mas de mon Père, een beetje chique aandoend restaurant op 2 km van de camping. Prijs kwaliteit viel het erg tegen.
2 jaar geleden waren in het dorpje Antraique sur Volane geweest en vonden dat erg mooi, dus 's maandags gaan we weer die kant uit. Bij Mirabel gaan we met de auto even naar boven, want de klim er naar toe is voor onze knieën te veel van het goede. Bij de toren heeft een jong Frans stel in de koude nacht gekampeerd en zijn hun ontbijtje aan het klaar maken. Ze genieten net als wij van het prachtige uitzicht. Ook bij Antraiques stappen we weer even uit, maar rijden daarna we een andere lus dan we ervoor gedaan hebben. Deze noordkant van de Ardèche is toch wel veel meer ongerept dan in de richting van Vallon Pont d'Arc. Je hoort hier alleen het ruisen van de wind en het gezoem van de bijen en overal waar je kijkt goudgele hellingen van de bloeiende brem en gaspeldoorns
Weer op de camping borrelen we wat bij onze caravan en later maken D&I lekkere confit de canard bij hun caravan en genieten we heerlijk van de avondzon.
De afgelopen dagen zijn Ingrid&Dirk gekomen, weer erg gezellig. Bijna elk jaar als we in Frankrijk zijn zien we elkaar wel ergens voor een weekje. We hadden de plek naast ons voor hun op het oog, maar ze wisten niet zeker wanneer ze zouden komen en we konden die plek dus niet reserveren Helaas was de plek net bezet op de dag dat ze aankwamen, dus werd het een plek schuin boven ons. De dag na aankomst genieten we van een heerlijke zondagslunch in Le Mas de mon Père, een beetje chique aandoend restaurant op 2 km van de camping. Prijs kwaliteit viel het erg tegen.
2 jaar geleden waren in het dorpje Antraique sur Volane geweest en vonden dat erg mooi, dus 's maandags gaan we weer die kant uit. Bij Mirabel gaan we met de auto even naar boven, want de klim er naar toe is voor onze knieën te veel van het goede. Bij de toren heeft een jong Frans stel in de koude nacht gekampeerd en zijn hun ontbijtje aan het klaar maken. Ze genieten net als wij van het prachtige uitzicht. Ook bij Antraiques stappen we weer even uit, maar rijden daarna we een andere lus dan we ervoor gedaan hebben. Deze noordkant van de Ardèche is toch wel veel meer ongerept dan in de richting van Vallon Pont d'Arc. Je hoort hier alleen het ruisen van de wind en het gezoem van de bijen en overal waar je kijkt goudgele hellingen van de bloeiende brem en gaspeldoorns
Weer op de camping borrelen we wat bij onze caravan en later maken D&I lekkere confit de canard bij hun caravan en genieten we heerlijk van de avondzon.
12 juni
vandaag maken we een dagtocht naar Le Gerbier de Jonc een apart stukje vulkaangebied in het noordwesten van de Ardèche. De vulkaan waar de Loire ontspringt. 2 jaar geleden wilden we hier al naar toe, maar toen hebben we maar een weekje in de Ardèche gestaan en waren we er niet maar aan toe gekomen
vandaag maken we een dagtocht naar Le Gerbier de Jonc een apart stukje vulkaangebied in het noordwesten van de Ardèche. De vulkaan waar de Loire ontspringt. 2 jaar geleden wilden we hier al naar toe, maar toen hebben we maar een weekje in de Ardèche gestaan en waren we er niet maar aan toe gekomen
|
14-15 juni.
De laatste avond van Ingrid&Dirk, het is fris en er pakken zich wolken samen in de lucht. De voorspelling voor de volgende morgen is ook niet goed. Ik help onze Engelse overburen van eind 70 jaar met hun vastgelopen mover. Zij willen de volgende dag ook weg. Hun mover staat vast met de rollen op de wielen en kunnen niet meer los. Ze waren in de Drôme al eerder met hetzelfde euvel geholpen en dachten dat het probleem verholpen was. Een inderhaast door de AA opgebelde garagist uit Montélimar weet er ook geen raad mee en keert onverrichte zaken terug Hij is natuurlijk geen caravanmonteur. Ik raadpleeg op internet naar de beschrijving van die mover en vind waar ik de rollen met de hand kan losdraaien. Dit kan natuurlijk bij elke mover, maar ieder zijn eigen plekje. Met een dopsleuteltje 12 en een zelf gemaakt verlengstukje past dat in mijn boor en zo zijn ze in een mum van tijd weer los. De buren zijn dolgelukkig en zullen het resterend gedeelte van de terugreis naar Engeland geen gebruik meer maken van die mover .
Onze buurtjes Peter en Eldina uit Zeeuws-Vlaanderen vertrekken ook de volgende morgen, dus staan we in één keer weer bijna alleen op ons laantje. Het blijft die ochtend een beetje dreigend weer, maar kort voor de lunch trekt het weer helemaal open en wordt het toch nog een fantastische middag.
De laatste avond van Ingrid&Dirk, het is fris en er pakken zich wolken samen in de lucht. De voorspelling voor de volgende morgen is ook niet goed. Ik help onze Engelse overburen van eind 70 jaar met hun vastgelopen mover. Zij willen de volgende dag ook weg. Hun mover staat vast met de rollen op de wielen en kunnen niet meer los. Ze waren in de Drôme al eerder met hetzelfde euvel geholpen en dachten dat het probleem verholpen was. Een inderhaast door de AA opgebelde garagist uit Montélimar weet er ook geen raad mee en keert onverrichte zaken terug Hij is natuurlijk geen caravanmonteur. Ik raadpleeg op internet naar de beschrijving van die mover en vind waar ik de rollen met de hand kan losdraaien. Dit kan natuurlijk bij elke mover, maar ieder zijn eigen plekje. Met een dopsleuteltje 12 en een zelf gemaakt verlengstukje past dat in mijn boor en zo zijn ze in een mum van tijd weer los. De buren zijn dolgelukkig en zullen het resterend gedeelte van de terugreis naar Engeland geen gebruik meer maken van die mover .
Onze buurtjes Peter en Eldina uit Zeeuws-Vlaanderen vertrekken ook de volgende morgen, dus staan we in één keer weer bijna alleen op ons laantje. Het blijft die ochtend een beetje dreigend weer, maar kort voor de lunch trekt het weer helemaal open en wordt het toch nog een fantastische middag.
16 juni.
We hebben zin in een ijsje en we hoorden van Nederlanders bij ons op de camping dat je daarvoor in Labeaume moest zijn. Een mooie smoes voor weer een ritje. Toen we een aantal jaren geleden in Ruoms stonden waren we al een keer in Labeaume geweest en vonden het toen al een leuk dorpje mooi gelegen aan een riviertje. We besloten via Balazuc te rijden om zo via het achterland weer naar Labeaume te rijden. Onderweg komen we nog een stalletje tegen en kopen nog wat groenten en fruit. Toen we in Balazuc kwamen hadden we pas in de gaten dat het zondag was en dat iedereen hetzelfde idee had als wij. Nadat we door Balazuc naar beneden over de brug gereden waren, reden we ons volledig klem. Het leek wel of iedereen tegelijkertijd in en door Balazuc wilde. Als een schuifpuzzle schoven we steeds een auto op, met maar enkele millimeters langs de rotswanden. Na dik een half uur puzzelen waren we weer op weg en konden een half uurtje later de auto parkeren op een overvolle parkeerplaats in Labeaume. Ook daar was het druk met dagjesmensen, die bij het water aan het genieten waren. Wij konden een plekje bemachtigen op het terras van het restaurant aan het plein en scoorden een heerlijke coupe ijs. Daarna lopen we door Labeaume heen, dat indertijd voor Carienne niet mogelijk was met haar rollattor. |
18 juni.
Dirk& Ingrid hadden zin om nog direct aan de Ardèche te gaan staan en zijn na vertrek van onze camping naar camping Les Blachas in Salavas gereden, 35km verderop. We spreken af om een middagje bij hun aan het water te gaan zitten en daarna een hapje mee te eten. Het is heerlijk aan het water en voor een keertje wel weer leuk om al die bedrijvigheid van alle kano's op het water te zien, maar ik zit liever op Les Arches. Aan de overkant van de rivier hoog boven het water loopt de drukke weg naar Pont d'Arc 1 km verder. Het is een af en aan rijden van auto's waaronder veel busjes met aanhangers die de kanoërs weer ophalen en terugbrengen naar het vertrekpunt.
Na het eten nemen van hen afscheid voor deze vakantie, zij gaan de volgende morgen richting Anduze, wij hebben tot dan nog steeds geen beslissing genomen of we verkassen of dat we blijven.
Dirk& Ingrid hadden zin om nog direct aan de Ardèche te gaan staan en zijn na vertrek van onze camping naar camping Les Blachas in Salavas gereden, 35km verderop. We spreken af om een middagje bij hun aan het water te gaan zitten en daarna een hapje mee te eten. Het is heerlijk aan het water en voor een keertje wel weer leuk om al die bedrijvigheid van alle kano's op het water te zien, maar ik zit liever op Les Arches. Aan de overkant van de rivier hoog boven het water loopt de drukke weg naar Pont d'Arc 1 km verder. Het is een af en aan rijden van auto's waaronder veel busjes met aanhangers die de kanoërs weer ophalen en terugbrengen naar het vertrekpunt.
Na het eten nemen van hen afscheid voor deze vakantie, zij gaan de volgende morgen richting Anduze, wij hebben tot dan nog steeds geen beslissing genomen of we verkassen of dat we blijven.
20 juni
Niets gedaan.'s Avonds naar de plaatselijke Italiaan, heerlijk gegeten met verse streekproducten. Daarna nog even achter het dorpje naar boven geweest over smalle weggetjes totdat we niet verder mochten richting Mirabel. Het was daar alleen toegankelijk voor lokaal verkeer en aanwonenden (riverains) Terug op de camping het nieuwe gedeelte bekeken, prachtige grote plekken, maar nog wel met weinig schaduw, dat zal de komende jaren wel goed komen gezien de aanplant van nieuwe struiken en bomen.
Niets gedaan.'s Avonds naar de plaatselijke Italiaan, heerlijk gegeten met verse streekproducten. Daarna nog even achter het dorpje naar boven geweest over smalle weggetjes totdat we niet verder mochten richting Mirabel. Het was daar alleen toegankelijk voor lokaal verkeer en aanwonenden (riverains) Terug op de camping het nieuwe gedeelte bekeken, prachtige grote plekken, maar nog wel met weinig schaduw, dat zal de komende jaren wel goed komen gezien de aanplant van nieuwe struiken en bomen.
21 juni
Met ruim een week uitstel heeft Patrick met enkele medewerkers de dam in de rivier gemaakt. Vanwege het natte voorjaar mocht de rivier niet eerder afgedamd worden.
Met ruim een week uitstel heeft Patrick met enkele medewerkers de dam in de rivier gemaakt. Vanwege het natte voorjaar mocht de rivier niet eerder afgedamd worden.
22 juni.
Vandaag weer een schitterende tocht over 2 cols gemaakt aan de westkant van de Ardèche, de Col de la Croix de Bauzon en terug over de Col de Meyrand. Niet geweldig hoog, tegen de 1400m, maar toch zeer de moeite waard en weer een prachtig stuk van de Ardèche gezien. Op de terugweg komen we ook nog langs een schattig dorpje Vinezac met een prachtig 12e eeuws Romaans kerkje. In het kerkje verrassende mooie fresco's en een heel bijzondere heldere akoestiek. Ik heb voor Carienne en mezelf een mooi fluitconcert gegeven, met mijn mond ;-)
Vandaag weer een schitterende tocht over 2 cols gemaakt aan de westkant van de Ardèche, de Col de la Croix de Bauzon en terug over de Col de Meyrand. Niet geweldig hoog, tegen de 1400m, maar toch zeer de moeite waard en weer een prachtig stuk van de Ardèche gezien. Op de terugweg komen we ook nog langs een schattig dorpje Vinezac met een prachtig 12e eeuws Romaans kerkje. In het kerkje verrassende mooie fresco's en een heel bijzondere heldere akoestiek. Ik heb voor Carienne en mezelf een mooi fluitconcert gegeven, met mijn mond ;-)
|
25 juni.
We willen nog een klein tochtje achterlangs maken door een stukje waar volgens Marleen de eigenaresse van de camping niet zoveel mensen komen en dat is een klein stukje richting Sceautres. Dat dorpje ligt werkelijk op een heel bijzondere stulp van een rotspartij. Boven die rotsen is het overigens vergeven van de rode wouwen, die gebruik maken van de termiek. Helaas is het een beetje bewolkt, maar als we richting het oosten kijken lijkt het die kant op veel zonniger. Dus we gaan die richting op en maken er een dagtocht Drôme van. We passeren Rochemaure ook één van de Bellevilles in de Ardèche en maken alleen maar een paar foto's. Aan de overkant van de Rhône zien we gelijk al de eerste lavendelvelden, die zie je niet in de Ardèche. Ook hier loopt de natuur nog iets achter met andere jaren. De velden zijn al wel paars, maar nog niet volop in bloesem. We zien een schattig stadje liggen en besluiten even omhoog te rijden. Le Poêt-Laval, zo heet het, blijkt werkelijk een prachtig gerestaureerd stadje te zijn. We lopen er bijna een uur rond voordat we verder gaan. In Grignan parkeren we ook de auto en klimmen naar het kasteel. De toegangsprijs weerhoud ons ervan niet naar binnen te gaan omdat het al aan het eind van de middag is en we weer op tijd bij de caravan willen zijn. We hebben weer een prachtig tocht gemaakt.
We willen nog een klein tochtje achterlangs maken door een stukje waar volgens Marleen de eigenaresse van de camping niet zoveel mensen komen en dat is een klein stukje richting Sceautres. Dat dorpje ligt werkelijk op een heel bijzondere stulp van een rotspartij. Boven die rotsen is het overigens vergeven van de rode wouwen, die gebruik maken van de termiek. Helaas is het een beetje bewolkt, maar als we richting het oosten kijken lijkt het die kant op veel zonniger. Dus we gaan die richting op en maken er een dagtocht Drôme van. We passeren Rochemaure ook één van de Bellevilles in de Ardèche en maken alleen maar een paar foto's. Aan de overkant van de Rhône zien we gelijk al de eerste lavendelvelden, die zie je niet in de Ardèche. Ook hier loopt de natuur nog iets achter met andere jaren. De velden zijn al wel paars, maar nog niet volop in bloesem. We zien een schattig stadje liggen en besluiten even omhoog te rijden. Le Poêt-Laval, zo heet het, blijkt werkelijk een prachtig gerestaureerd stadje te zijn. We lopen er bijna een uur rond voordat we verder gaan. In Grignan parkeren we ook de auto en klimmen naar het kasteel. De toegangsprijs weerhoud ons ervan niet naar binnen te gaan omdat het al aan het eind van de middag is en we weer op tijd bij de caravan willen zijn. We hebben weer een prachtig tocht gemaakt.
|
26 juni.
Vandaag waarschijnlijk onze laatste rit van de vakantie uitgezonderd de rit naar huis natuurlijk. We zijn nog helemaal niet op een marktje geweest. Ik vind dat niet zo erg en met mijn darmen zijn we vaak zo laat in de ochtend pas op pad, dat die marktjes altijd op zijn eind lopen als we er aankomen. Toch lukt het deze keer en rijden we naar Joyeuse. We struinen daar een uurtje langs de bekende kraampjes. Die zelfde kramen met dezelfde verkopers zie je werkelijk overal. Elke markt is ongeveer hetzelfde, alleen door het stadje krijgt het een andere atmosfeer. We rijden daarna nog een ommetje voordat we terugkeren naar de camping
Vandaag waarschijnlijk onze laatste rit van de vakantie uitgezonderd de rit naar huis natuurlijk. We zijn nog helemaal niet op een marktje geweest. Ik vind dat niet zo erg en met mijn darmen zijn we vaak zo laat in de ochtend pas op pad, dat die marktjes altijd op zijn eind lopen als we er aankomen. Toch lukt het deze keer en rijden we naar Joyeuse. We struinen daar een uurtje langs de bekende kraampjes. Die zelfde kramen met dezelfde verkopers zie je werkelijk overal. Elke markt is ongeveer hetzelfde, alleen door het stadje krijgt het een andere atmosfeer. We rijden daarna nog een ommetje voordat we terugkeren naar de camping
28 juni.
Het zit er op. We hebben 28 nachten op dezelfde camping gestaan en we hebben ons geen dag verveeld. We voelden ons heerlijk thuis hier en zijn, ondanks dat we weer aardige tochten hebben gemaakt, lekker uitgerust. De ergste tocht vind ik altijd de heen- en de terugreis en zeker als je maar in 1 overnachting wilt doen. Dat is natuurlijk eigen keus. Dus de volgende keer weer in kortere etappes naar nieuwe bestemmingen.
De terugreis gaat zo lekker vlot, dat we rond half 3 al bij Nancy zijn en dat vind ik te vroeg, dus besluiten we door te rijden en bij Luxemburg een camping te pakken. Dit blijkt een beslissing te zijn, want de eerste beste camping die we pakken is vol, de tweede bestaat niet meer en de derde is ook al vol. We komen in de vrijdag avondspits van Luxemburg vast te zitten. Nooit geweten dat het daar zo druk kan zijn. Uiteindelijk rijden we door naar Arlon en komen in de regen aan op een bekende doorgangscamping camping Officiel. Daar is nog plek, maar als we een uurtje later in een overvol restaurant zitten te eten, moet de eigenaar ook hier niet thuis geven en gaat de ketting erop. Zo druk had hij het in jaren niet meer gehad. De hele nacht regent het en als we de volgende dag vertrekken rijden we tot aan de grens in Nederland door een nat en vooral koud Luxemburg en België.
Het zit er op. We hebben 28 nachten op dezelfde camping gestaan en we hebben ons geen dag verveeld. We voelden ons heerlijk thuis hier en zijn, ondanks dat we weer aardige tochten hebben gemaakt, lekker uitgerust. De ergste tocht vind ik altijd de heen- en de terugreis en zeker als je maar in 1 overnachting wilt doen. Dat is natuurlijk eigen keus. Dus de volgende keer weer in kortere etappes naar nieuwe bestemmingen.
De terugreis gaat zo lekker vlot, dat we rond half 3 al bij Nancy zijn en dat vind ik te vroeg, dus besluiten we door te rijden en bij Luxemburg een camping te pakken. Dit blijkt een beslissing te zijn, want de eerste beste camping die we pakken is vol, de tweede bestaat niet meer en de derde is ook al vol. We komen in de vrijdag avondspits van Luxemburg vast te zitten. Nooit geweten dat het daar zo druk kan zijn. Uiteindelijk rijden we door naar Arlon en komen in de regen aan op een bekende doorgangscamping camping Officiel. Daar is nog plek, maar als we een uurtje later in een overvol restaurant zitten te eten, moet de eigenaar ook hier niet thuis geven en gaat de ketting erop. Zo druk had hij het in jaren niet meer gehad. De hele nacht regent het en als we de volgende dag vertrekken rijden we tot aan de grens in Nederland door een nat en vooral koud Luxemburg en België.
Camping du Chateau Montigny le Roi 47.99969, 5.49501
Rustige nette doorreiscamping 3 km vanaf de snelweg. Aardige beheerder spreekt goed Engels en was erg vriendelijk. Plaatsen keurig verzorgd, deels gras, deels verhard met kiezels. Sanitair ziet er enigszins aan de buitenkant verouderd uit, maar is keurig schoon. Camping is groter dan je op het eerste gezicht denkt maar loopt een eind door. Sommige plekken hebben prachtig uitzicht over de vallei van de Maas. |
Camping Les Arches St. Jean-le-Centenier 44,58721, 4,52568
Ontvangst informeel, vriendelijk. Met een briefje met gereserveerde nr.s in de hand een mooie ruime plek uitgezocht.. Een zeer groot natuurlijk glooiend terrein met een riviertje die de camping doormidden splitst prachtige struiken en bomen die natuurlijk afbakening vormen voor de onderlinge plekken en ruime speelzone's ligweides ertussen. Prima schone sanitairblokken. Het nieuwe gedeelte (oude wijngaard) was nog niet helemaal klaar, maar wat een ruime plekken hebben ze daar gemaakt en prachtig nieuw sanitairblok en een mooi zwembad.Zo'n groot terrein met "maar" 160 plaatsen. Eigenaresse Marleen die nog gesprekken voert met haar gasten. |
Camping Officiel Arlon 49,70218, 5,80670
Passanten camping in rijen opstellen. Eigenaar gaat je voor op een brommertje. Men spreekt Nederlands. Keurig onderhouden grasvelden, maar weinig privacy, prima voor 1 nacht. Restaurant in de verre omtrek bekend, dus bommetje vol, goede prijs/kwaliteit verhouding. Van het sanitair geen gebruik gemaakt dus kan daar niet over oordelen. |