juni 2015: van l'Escala tot Jávea
Nog nooit hebben we zoveel van te voren moeten regelen als voor deze vakantie.
Dat kwam doordat we fietsen hadden gekocht en die persé ook mee wilden nemen om tijdens de vakantie eens wat anders te doen dan andere jaren. C. had ruim 30 jaar niet kunnen fietsen en mbv een speciale krenk adapter lukte het nu wel. Via het web een fietsdrager voor op de dissel gekocht en op de dag dat de caravan van een beurt terug kwam van de dealer kwamen we er achter dat dat nooit op deze manier zou gaan lukken. De caravan was al veel te zwaar en om dan ook nog 2 fietsen op de dissel te zetten was vragen om moeilijkheden. We besloten om de hele caravan leeg te halen en alles, maar dan ook alles, te wegen. Uiteindelijk haalden we er bijna 300kg uit, tot onze grote verbazing. Na veel schiften hebben we de helft weer teruggedaan. Een andere oplossing was op het dak, maar dat zag ik niet zo zitten met het gewicht van elektrische fietsen. C. zag op internet nog een mogelijkheid; een soort daklift waarop de fietsen op elkaar liggend op het dak liggen. Een mooie oplossing zo leek het. Thuisgekomen, na de disseldrager bij de caravanzaak te hebben teruggebracht en die lift gekocht te hebben, bleek, omdat wij 2 identieke fietsen hebben, de 2e fiets met geen mogelijkheid te bevestigen was. De eerste fiets zat in de weg! Dus ook deze “lift” weer teruggebracht en naar een andere manier gezocht. Uiteindelijk bleken toch 2 dragers op het dak met 2 uitschuifbare liggers het meest ideale voor ons te zijn. Om toch maar wat laadvermogen er bij te krijgen, is door onze dealer bij Knaus Duitsland een machtiging aangevraagd om 100kg meer op het kenteken te kunnen krijgen. Bij de RDW heb ik vlak voor vertrek een keuring kunnen laten uitvoeren, terwijl ik een dag eerder na mijn werk voor niets voor de deur stond; ’s middags keuren ze niet. Een paar weken vóór de vakantie heeft de auto een grote beurt gehad. Nadat ik ‘m ophaalde merkte ik opeens dat de koppeling slipte. Terug naar de garage met de vraag of ik hier wel mee op vakantie kon. Antwoord van de monteur: nou, ik zou er de bult bij Luik niet mee willen oprijden… Nieuwe koppelingsplaten dus en dat kon pas vlak vóór we weggingen. De dag vóór de gaan rijden we eerst nog naar Klaasje in Epe; even gedag zeggen én de auto uitproberen… Half 9, dag van vertrek, eerst natuurlijk langs de kids nog even een dikke pakkerd geven en dan EN ROUTE. Het is drukker dan verwacht, maar ondanks dat verloopt de reis voorspoedig. Onderweg voor de zekerheid de fietsen nog een keertje gecontroleerd of ze er nog stevig opstonden. In Luxemburg voor €1,09⁵ getankt en net over de grens met Frankrijk op een P geluncht met koude pizza. Smaakte prima. Tegen 4 uur reden we de poort van camping Hautoreille in Bannes binnen. Geen hoofdpijn en geen tegenzin gehad onderweg. Meestal is het eerste vaste prik en het 2e is de laatste 100km ook.
Het zonnetje kwam ons verwelkomen, we genoten er onder het genot van een lekkere borrel van. Rond een uur of 6 kregen we trek en gingen als echte Nederlanders het restaurant met een bezoekje vereren.We waren niet eens de eersten! €31 was de schade voor een heerlijk lamsboutje en stukje vis. |
Zelfde tijd, nieuwe dag. Prachtig weer en al een graad of 17. Via Langres waar we eerst de tank weer volgooien (€1,23⁹) naar de A31 verder naar het zuiden. Ik besluit dit keer maar weer eens door Lyon te gaan, het oogt zo rustig. Bij Lyon gekomen verandert dat ineens en aan de andere kant staat een lange file. Bij de tunnel van Fourvière komen wij ook heel even stil te staan en ik ben bang dat ik toch een verkeerde keus gemaakt heb om bij Dijon niet over de A39 gegaan te zijn. Gelukkig duurt het niet lang en met een gangetje van 60 kachelen we door de tunnels en krap een half uur later hebben we Lyon weer achter ons liggen.
Rond Nîmes wil ik stoppen en denk dat we op de fiets de stad wel zouden kunnen verkennen. D&I appen ons dat het Feria in de stad is en dat het wel eens aardig druk zou kunnen zijn. Ik had gisteravond een camping net onder Nîmes uitgezocht; 40km eerder dan een CC ACSI camping maar dichterbij de stad. Iets na 3 uur kwamen aan we op camping Domaine de la Bastide. Normale prijs €16, maar gezien de feestdagen doen we er maar een tientje bovenop. Dat begon al goed, plus een polsbandje! Grrrr! Op de plaats gekomen waren we op zijn zachtst gezegd niet blij. Direct naast het zwembad met zo’n afzichtelijke toren, naast een muur met daarachter de weg, tussen mobil-homes, in het zand… Normaal kijken we eerst even, maar omdat het toch maar voor één nacht was dachten we dat het wel goed zou zijn. Wat een verschrikkelijke camping, een FranceLoc. We zijn weer teruggegaan naar de receptie om te zeggen dat we weer wiilen vertrekken. Na veel vijven en zessen en het feit dat het wel erg lastig was om ons geld terug te boeken, werd ons een andere plaats aangeboden. Deze plek was wel oké voor één nacht. Morgen verder naar Spanje, L’Escala, camping Illa Matteua staat geprogrammeerd in TomTom… |
Weer op de gebruikelijke tijd op weg voor 288km, een korte rit en we zullen dus rond het middag uur op de camping in l'Escala aankomen. Ook hier in Nîmes in de buurt van de camping getankt en het was zelfs 2 eurocent goedkoper dan in Langres. Zodra we de snelweg opkomen merk ik direct dat de wind stevig waait en vanaf de zijkant behoorlijk op de caravan en fietsen beukt. Met moeite kan ik de combi op de 90 houden. Het gemiddelde van net geen 10,7L op 100km zal vandaag totaal geen haalbaar gemiddelde blijven. Net onder Narbonne draait de weg iets meer naar het zuiden en krijgen we de wind meer achter ons.
We komen op de door TomTom geplande tijd aan op camping iIla Mateua . We krijgen een kaart met diverse pleknummers die op het onderste gedeelte van de camping nog beschikbaar zijn, lopen rond en hebben een voorkeur voor een bepaalde plek die nog vrij is. We willen ook nog het bovenste gedeelte bekijken. Geen probleem, hier zijn geen reserveringen. Dit gedeelte is ook meer bezet door localos. Keurig onderhouden plekken met grote tenten en bijbehorende keukententjes. Helemaal boven vinden we een plek die we prima vinden. Helemaal niet druk, wel meer wind dan beneden. Ruim een uur later hebben we alles geïnstalleerd. Als we de luifel uitdraaien blijkt die helemaal onder de schimmel te zitten. De onderkant kan ik goed schoonmaken, de bovenkant gaat redelijk met de bezem. Ik haal mijn fiets van het dak en fiets naar beneden en naar het nabij gelegen strand om te kijken of dat makkelijk te fietsen is voor C. Terug moet ik aardig bij trappen, mede omdat we het maximale vermogen van de motor van de fiets nog niet mogen gebruiken. Althans dit is het advies van de fabrikant voor de eerste 200km en die hebben we nog niet gefietst. Zo hevig als de wind de hele middag heeft huisgehouden zo plotseling houdt ie ’s avonds op. Doodstil is het ineens. |
's Morgens steekt de wind na een uur of 9 weer in alle hevigheid de kop op. Geen dag om lekker bij de caravan te zitten of naar het strand te gaan. Nu weten we dat de baai van Roses, waar l’Escala nog binnen ligt, er om bekend staat dat je er lekker kan surfen vanwege de middagwind, maar dit is meer dan we ons konden herinneren van Empúria Brava.
We besluiten om er een dagje Girona van te maken, ooit (2001) een middagje geweest om er een matras te kopen, maar er niet aan toe gekomen het centrum te bekijken. Via aardige binnenwegen rijden we naar een van te voren ingegeven P-plaats die feilloos door TomTom wordt gevonden. Zo’n krappe parkeerplaats hebben wij nog nooit gezien. De ingang is voor een lange auto als de onze al bijna niet te doen, de vakken zijn zodanig smal dat je bijna niet meer kan uitstappen. We bezoeken de nabij gelegen basilica Sant Feliú en daarna de grote kathedraal. We struinen daarna een eindje door de smalle straatjes en eten op een terrasje een vijftal tapas. Daarna lopen we een heel klein stukje over de prachtige stadsmuur. Ook hier is het klimmen geblazen met veel trappen en steile stukjes weg. Terug in l’Escala wijst TomTom ons weer de weg naar een Lidl die we zonder Tom zeker niet hadden gevonden, doen wat nodige boodschapjes en rijden terug richting de camping. We hebben nog heel even op een bankje gezeten bij het strand, maar C. vond de wind te koud. Bij de caravan was het al niet veel beter, geen doen om met die wind buiten te zitten. |
Tot een uur of 11 wind, daarna is ie gaan liggen en een heerlijke middag in het zonnetje doorgebracht. Een frisse duik in de baai genomen en daarna weer naar boven gelopen. Om een uur of 4 zijn we op de fiets naar l'Escala gereden en hebben op de boulevard een overheerlijk ijsje gegeten. Daarna weer naar de caravan, heuvel op, met de e-bike totaal geen probleem, ook niet voor C.
Later op de avond beneden bij de camping een pizza gegeten en in de bomen op het terras nisterio (mispel) uit de boom geplukt, nooit eerder gegeten maar ze smaakten lekker. |
Ooit vanaf camping Laguna de rivier la Muga gevolgd tot we niet verder meer konden, nu een tocht iets meer zuidelijk. Via Banyoles en Mieres komen we bij Santa Pau. Het lijkt in de verte niet veel, maar toch gaan we de weg af en komen via een zeer smal steegje, waar ik de spiegels moet inklappen, bij een pleintje uit. Wat een leuk authentiek dorpje is dit en nog volledig bewoond. Chinezen zullen overal wel naar binnen kijken want die denken dat alles een museum is (zoals in Giethoorn), hier zijn het vooral Russen. Vandaaruit rijden we richting Olot en door de vallei van de Bianya naar St. Joan de les Abadesses. Terug via een andere weg. Onderweg eten we een stokbroodje met schapenkaas die we in Olot bij een super hebben gekocht. Daarna verder naar nog zo’n leuk stadje, groter en iets toeristischer, maar niet minder mooi: Besalú. Via diverse trappen komen we bij een historische brug over een riviertje vol met joekels van forellen, die in het water genieten van de zon.
Voordat we terugrijden naar de camping wil ik nog even kijken naar 2 campings in San Pere Pescador die ik eerst had uitgekozen. Op zich niets mis mee maar ik dacht dat ze direct aan het strand lagen, volgens de beschrijving, maar daar zit toch nog wel een hele wandeling tussen. Hier nog duidelijker dan bij ons de baai van Roses met zijn wind. De zee is bezaaid met kitesurfers die volop genieten van de wind die hier stevig waait. In l’Escala vinden we een tankstation bij de Carrefour die maar liefst 15 eurocent goedkoper is dan de concurrent een paar straten verderop. We betalen de laagste prijs tot nu toe €1,14⁹. Onderweg in het binnenland hadden we nog een pomp gezien die nog 3 cent goedkoper was. Bij de Carrefour kopen we heerlijk verse vis voor het avondeten. Terug bij de camping zo’n 15km zuidelijker dan San Pere Pescador is van de wind niets meer te merken. |
Dag voor vertrek nog een stuk noordwaarts gefietst naar het plaatsje Sant Martí d’Empúries. We fietsen langs de zee en nemen een prachtig fietspad dat ook langs de ruïnes van Empúries komt. Door de open hekken zien we een aardig groot complex van opgravingen, maar niet iets waar we nog beslist heen zouden willen. In Griekenland hebben we tenslotte al genoeg van die hopen stenen gezien. In Sant Martí is het op de paar terassen die het dorpje rijk is behoorlijk druk. De prijzen op de kaart zijn hier voor Spaanse begrippen erg hoog. Wij houden het bij een meegebracht pakje appelsap en een watertje, lekker in het zonnetje op een bankje voor de kerk. Op de terugweg nemen we weer een lekker sorbetijsje.
|
We verkassen 360km zuidwarts naar Càlig, camping l’Orangeraie. Onderweg laten we D&I weten wat de ETA volgens TomTom is en als we bij de camping aankomen staan ze ons al buiten de poort op te wachten en lopen ons voor de naar de voor ons door hen gereserveerde plek. Wat een prachtige camping, D&I waren hier vorig jaar al geweest en waren er toen al een beetje verliefd op geworden. Zij staan hier inmiddels al twee weken.
’s Avonds gaan we naar een plaatselijk feest in het dorp waar met stieren een soort apenkooien wordt gedaan. Het publiek staat in kooien waar je tussen de spijlen door kan om zo een stier, die in de door de kooien gevormde arena, uit te dagen. Een paar moedige knapen prikkelen de stieren om achter hen aan te rennen en om zo ook de in de arena opgestelde obstakels te nemen. Als het hen té heet onder de voeten wordt kunnen ze door de spijlen een kooi in “vluchten”. Op een gegeven ogenblik gaat het toch fout wanneer een stier het presteert om een paar stijlen van een kooi kapot te rammen. Het hele dorp stort zich op de stier om de man die te grazen is genomen te kunnen bevrijden. Er is weer genoeg stof voor een jaar om over te praten. |
Met 2 auto’s gaan we richting Sant Mateu om ’s middags te lunchen. Voordat we daar zijn rijden we eerst naar het dorpje ervoor, Cervera del Maestre. Dirk was hier al een keer of wat geweest dus hij reed ons voor door de zeer smalle en steile straatjes van het dorp naar een P boven bij de ruïnes van het kasteel. Deze weg door het dorp was niet helemaal de bedoeling, want het was op sommige stukjes wel heel erg krap. Maar goed we zijn er gekomen en het was boven heerlijk met een prachtig uitzicht en een lekker windje.
In Sant Mateu was het op het centrale plein spitsuur, ook al omdat er in de plaatselijke kerk Communie werd gedaan door een hoop kinderen. Het was een gezellige kakefonie van geluiden op de paar terassen en zo nu en dan kwamen er weer gezinnen uit de kerk in hun prachtigste kleding. Het viel ons overigens op dat wij de enige waren die een complete lunch genoten. De anderen namen alleen een drankje en een tapas. |
’s Ochtends naar de markt in Peñíscola, ik had geen zin dus C. ging met D&I en hun Paul in 1 auto daar naartoe. Ik heb me een tijdje beziggehouden met het schoonmaken van de caravan en heb daarna even gezommen.
’s Middags met zijn allen 2x een zelfde rondje gefietst heuveltje op en heuveltje af en ’s avonds diverse dingetjes op de Cobb klaargemaakt. Laatste dag voor zoon Paul die morgen door D&I naar het vliegveld van Valencia gebracht wordt. Ik heb in Nederland geen tijd meer gehad om naar de kapper te gaan, het leek ook nog niet zo lang, totdat het warmer weer wordt en het toch sneller langer is geworden dan gedacht. C. heeft in Peñíscola 2 unisex kappers gezien en omdat ik er deze vakantie nog niet geweest was zijn we daar weer heen gereden. Het was 16 jaar geleden dat we er geweest waren, toen vanuit camping Montroïg in Cambrils. In al die jaren is erg veel bij gebouwd en er leek nu geen grens meer te zitten tussen Peñíscola en Benicarló. Eén lange kustlijn van appartementen, hotels en andere gebouwen, die overigens in dit jaargetijde naar het zich liet aanzien bijna allemaal leegstonden. Bij de kapper was ik direct aan de beurt en op het moment dat ze vroeg of het kort genoeg was had ze met de tondeuse al een aardige streep aan de zijkant van mijn hoofd geschoren. Het eindresultaat was keurig, snel en bovendien maar €12. Een collega had bij C. in de tussentijd ook nog voor dat geld een irritant plukje haar afgeknipt. Daarna het stadje met zeer gladde steentjes als plaveisel doorgelopen, niet in het kasteel geweest, (toen gratis nu €5 entree) en bij één van de vele souvenierwinkeltjes dingetjes voor de kids gekocht. Bij een Mercadone nog wat wijn en likeur gekocht en weer op huis aan, waar we op de Cobb de overgebleven zeebaars van de dag ervoor heerlijk hebben gerookt. |
In de omgeving is goed te fietsen met de e-bikes. I&D kennen de omgeving al aardig omdat ze hier natuurlijk vorig jaar al zijn geweest. We maken een paar keer ‘een klein rondje’ en we fietsen op een namiddag naar een klooster 9km verderop waar eoa miracle is gebeurd. Welk wonder komen we niet achter. We kunnen daar op een terras op een binnenpleintje van het klooster een drankje nuttigen. Ook gaan we nog met zijn viertjes naar het strand al is dat voor I&D van korte duur omdat Ingrid met het uitstappen van de zee haar grote teennagel zodanig inscheurt dat ze al strompelend naar de eerste hulppost aan het strand moet.
|
D&I gaan weer ri. Frankrijk. Ze hebben hier op l’Orangeraie 3 weken gestaan en gaan weer langzaam op huis aan. Over 2 weken moeten ze thuis zijn voor de verjaardag van hun zwager die 65 jaar wordt en een groot feest geeft. Wij verkassen naar een plek hogerop omdat de volgende dag 2 gezinnen onze plek en de Tipi ernaast gereserveerd hebben. Ook deze plek is groot maar minder schaduw dan de vorige. Maar goed, we komen voor de zon en ’s nachts koelt het tot dusver lekker af om goed te kunnen slapen.
Het is weer eens tijd voor een dagtochtje Via Salsadella, waar het enorm druk is vanwege een feria van de kersen, rijden we naar Ares del Maestre, een schattig stadje op een prachtige rotsrichel gebouwd. Daar lopen we even rond voordat we doorrijden naar Morella. Ook een stad op een rotsheuvel met daarbovenuit een groot kasteel. Toen we de auto hadden geparkeerd en het stadje inliepen en de eerste straatjes al flink moesten klimmen, zagen we gelijk dat het kasteel te ver omhoog was voor C. dus zijn we meer richting het centrum gelopen, waar we weer een kakefonie van geluiden hoorden. Op een centraal gelegen straatje onder diverse arcades waren een paar terrasjes. Op één van die hebben we een lunch genoten, drie gangen incl brood, drank en koffie voor €26,50. Aan de overkant van ons terras was een restaurant dat er iets chiquer uitzag en dat ook in de prijs liet doorberekenen: €28 voor het goedkoopste dagmenu. Na de lunch zijn we nog een stukje door het stadje gelopen en daarna door de poort buiten de stadsmuur om terug naar de auto. Terug op de camping was de temperatuur 34 graden. |
De weersverwachtingen voor komende dagen dwingen ons een beetje zuidelijker te gaan want het dreigt in Cálig een paar dagen te gaan regenen. Dirk had het al over een camping in Jávea gehad met dezelfde naam en het lijkt dat het daar wel redelijk bestendig weer blijft. Dit mede veroorzaakt door een bergrug genaamd Montgó tevens een nationaal park, maar door de bebouwing op beide kanten lijkt daar maar weinig meer van over.
Onderweg er naar toe lijkt de snelweg wel verlaten, zo stil is het. Nagenoeg geen verkeer te zien. Op de naast gelegen route national is het erg druk en het lijkt er op dat iedereen de tol mijdt vanwege de crisis. Zodra we Jávea naderen breekt inderdaad de lucht en is het weer stralend weer. We komen aan op camping Javea via een verkeerd binnendoor weggetje waar TomTom ons overheen had gestuurd. Binnen no time hebben we de boel opgezet en hebben we een kleine aanvaring met de buurvrouw. De buren waren er niet en we wilden keurig haar was van de lijn af halen zodat wij de auto op onze plek konden zetten zonder haar wapperende handdoeken vuil te maken, maar zij kwam aanrennen en vond dat wij beter 100 meter verder op konden gaan staan op veeeeel grotere plekken, want het was háár waslijn. Dacht het niet… Het is overigens wel wennen, komende vanaf een soort botanische tuin naar een typische recht toe recht aan camping met plekken onder doeken tegen de zon. We hebben wel vrij uitzicht op een sinaasappelboomgaard. Ik denk dat 80% van de vakantiegangers hier Engels is. Na een uurtje bijgekomen te zijn, stappen we op de fiets voor een verkenning van Jávea. We fietsen eerst naar de noordkant, de plezier- en vissershaven en vandaar fietsen we langs de zee naar het zuiden naar het zandstrand van El Arenal. Onderweg hebben we al op een kleine afstand van de camping een Mercadone en een Lidl gezien. Makkelijk alles op de fiets te doen, maar we moeten een paar keer over een hele grote weg en enorme rotonde. C. vindt dat wel eng op de fiets. De kleine rotondes zijn niet erg, maar die grote… Wat moet je zeggen van zo’n camping, feitelijk niets mis mee, alleen dat het niet jouw type camping is. Een grote geasfalteerde parkeerplaats met daarop keurige geëffende grindplaatsen. Schoon sanitair, mooi zwembad met prachtige ligweide, leuk ogend restaurant met goede prijzen, maar niet iets waar wij terug zouden komen, zoals al die Engelsen die hier soms al decennia komen.
Omdat het de andere dag wat minder weer is, gaan we kijken naar andere campings en met name die ik eerst heb uitgezocht in Oliva 30km noordwaarts. We komen via een zeer smal weggetje bij een gesloten hek, dat niet erg lijkt op een toegang voor een camping. Toch is dit camping Azul. We mogen de camping op en bekijken wat plekken. Postzegels zijn het van amper 60m², in de lengte de caravan er op, luifel uit, auto er dwars voor en de plek is compleet vol. Maar wel direct achter een laag duin direct aan zee. Ook hier blije mensen die vallen voor de gezelligheid en er al jaren komen. We zijn te veel verwend met Frankrijk en met l’Orangeraie, we krijgen er geen goed gevoel bij. Ook nog een andere camping bekeken, maar ook dat was van hetzelfde laken en pak, dus maar terug naar onze parkeerplaats waar we in ieder geval de ruimte hebben. We rijden binnendoor over Denia. Vanaf Oliva tot aan net voorbij Denia is het alleen maar aaneen geschakelde bebouwing van huizen hotels en appartementen, alleen het kleine stukje vanaf Denia door de Montgó is de natuur geschoond gebleven van beton. We doen weer boodschappen bij de plaatselijke Mercadone en zijn weer bij de caravan. |
Natuurlijk als we hier aan de Costa Azahar zijn moeten we ook Benidorm een keer gezien hebben. Binnendoor over Calpe, wat volgens mijn moeder eens een erg mooie weg was maar nu één lint van bebouwing is, krijgen we een hevige stortbui vanuit de bergen over ons heen. We rijden gelijk door stromende rivieren want alles wil natuurlijk naar het laagste punt. Op sommige stukken is het erg glad doordat het lang droog geweest is en het wegdek met een oliefilm bedekt is.
In de buurt van Benidorm is het weer stralende zon en we parkeren de auto in een ondergrondse parkeergarage. We lopen naar beneden naar de boulevard. Carienne koopt 2 bikini’s omdat die van haar stuk zijn gegaan, we eten wat tapas bij één van de vele barretjes die soortgelijke hapjes aanbieden en kijken op de boulevard naar de drukte ophet strand en naar de rijen hoge torenflats die aan de boulevard staan. Duizenden appartementen zullen eerdaags bevolkt zijn door evenzo vele toeristen. Waar moeten die er nog bij op het strand als het nu al zo vol is? We dachten het allemaal verschrikkelijk te vinden, maar ondanks alles valt het ons reuze mee. De sfeer in de straatjes is gezellig, leuke winkeltjes en restaurantjes…. Terug op de camping gaan we op de fiets nog naar het strand en genieten nog 1½ uur van de zon. |
Een geplande dagtocht in het bergachtige achterland van Jávea wordt lelijk onderbroken als we goed en wel onderweg zijn. We willen de TomTom beter op het dashboard installeren en als ik daarvoor even langs de kant van de weg ga staan, kom ik daarna niet meer weg. De eerste en de tweede versnelling doen niet meer en erger nog ook de achteruit is weg. Een eind verderop kan ik in zijn 3 een ruime bocht maken en keren we zo weer om terug naar de camping. Direct buiten de camping zit een algemene garage en we kunnen er gelijk een afspraak maken voor maandag. De dag erop wordt dus een dagje luieren in de zon.
Ik word ’s maandags direct geholpen en na een half uurtje blijkt dat één van de versnellingskabels gebroken is en die kabels moeten besteld worden. Er wordt beloofd dat de auto woendags klaar is. Carienne neemt daarom contact op met de verzekering om toestemming voor een huurauto te krijgen, wat na 2 uurtjes ook lukt. Via Solmar aan het eind van de straat huur ik binnen een kwartiertje een gloednieuwe Opel Corsa en een half uur later zijn we op pad en maken de tocht die we met onze eigen auto hebben moeten afbreken. Het achterland is hier zoveel mooier dan die achter Malaga en veel ongerepter. Onderweg vlakbij Guadalest genieten we rond een uur of 3 van een heerlijke 3 gangen lunch voor €13,50 all-in. We krijgen ook nog een lekker voorafje van het huis wat feitelijk al een gang is, na afloop ook nog een heerlijke Moscatel van het huis. We snappen niet hoe ze dat hier toch allemaal kunnen doen voor die prijs. Rond een uur of 8 zijn we weer terug op de camping en, nog steeds redelijk voldaan van de late lunch, eten we alleen nog een stukje stokbrood (met de laatste pindakaas) met een wijntje erbij. |
We worden rond de afgesproken tijd gebeld dat de auto klaar is, keurig en dus geen mañana. Met de huurauto haal ik hem op, zet onze vlakbij het huurbedrijf om niet al te ver te hoeven lopen, reken €265 bij de garage af en de huurauto lever ik in. Terug op de camping kan ik de auto vlakbij de caravan even afspoelen, de eerste keer deze vakantie en doe vast de fietsen boven op de dragers. De rest van de boel doen we na het avondeten.
De volgende dag worden we door de Engelse buurtjes uitgezwaaid en zelfs van Katie, met wie we de eerste dag de aanvaring over haar was hadden, krijgen we een uitgebreide knuffel. Het plan is om 2 dagen naar Pineda te gaan voordat we doorgaan naar camping Gervanne en naar Eduard en Lenie. Onderweg gaat het zo lekker en snel, ook vanwege een nagenoeg lege snelweg, dat we besluiten Pineda over te slaan en door te rijden. Pas boven Barcelona krijgt de Autopista een normaal levendig beeld. Tevens neemt de wind, de Tramontana, ontzettend toe en de auto moet er flink aan trekken om de snelheid erin te houden. Rond half 4 zijn we op camping Les Pedres in de buurt van de Franse grens. We hebben 612km afgelegd, dat betekent dat we morgen nog nog maar 400km hoeven te rijden. Nadat we de caravan op zijn plek hebben gezet rijden we nog even voor boodschappen naar La Jonquera waar een overvloed aan winkels is met enorme hoeveelheden drank. Na het eten begint het steeds harder te waaien en je kan niet meer buiten zitten ondanks dat het een heerlijke temperatuur is. De wind wordt steeds harder en we schudden in de caravan. We spreken af dat we morgenochtend bekijken of we wel door moeten rijden met deze wind, anders blijven we een noodgedwongen hier op deze camping en bezoeken we het Dali museum in Fiqueras. |
C. port me wakker en zegt dat we toch gaan, de wind is afgenomen. Eenmaal op de snelweg valt het helemaal niet mee. Met een veilige snelheid van 70 kan ik de combinatie op de weg houden, je merkt ook goed dat er fietsen op het dak staan die ook een vlak vormen waar de wind goed vat op heeft. Na een uur neemt de wind af om bij Orange weer over te gaan in een hevige Mistral. De auto moet er wederom flink aan trekken en je ziet de benzinemeter achteruit hollen. Rond eén uur komen we bij de poort van camping Gervanne in Mirabel et Blacons, waar Eduard en Lenie ons staan op te wachten. We maken er een gezellig restant van de middag van.
In Die zullen volgens de folder vanwege het zomerfeest de schapen door het stadje lopen, tijdstip onbekend. Ook is er markt, dus met zijn 4-en die kant op en het blijkt daar dat die beesten pas tegen de avond door de stad gedreven worden, daar gaan we dus niet op wachten. Terwijl C. en Lenie bij diverse stalletjes in de stad rondstruinen gaan Eduard en ik op een terras genieten van een kop koffie. Hier in Frankrijk is uw gulden beslist geen daalder waard op de markt. Met een paar zakjes olijven, tapenade en een stukje schapenkaas ben je hier zo €50 kwijt. Wat een verschil met Spanje. Dirk vond Spanje duur geworden in vergelijk met vorig jaar, maar als je dan de prijzen hier in Frankrijk ziet, blijft Spanje uitermate goedkoop. Met het gekochte lekkers maken we er een heerlijk avond van aan de kant van de rivier in de avondzon en het borreluur wordt tevens het avondeten en we houden nog genoeg over om overmorgen nog een keer hetzelfde te doen, het was uitermate gezellig zo. |
’s Ochtends eerst alleen op de fiets naar Crest geweest, klein afstandje van 6km. Eenmaal in Crest wil ik naar boven naar de toren en kies naar blijkt een steil opplopend straatje dat dood loopt. Ik wil omkeren zet mijn voet op de grond, maar daar ligt allemaal grind en ik glij uit. Omdat het zo steil is maak ik een lelijke smak, min of meer achterover, mijn tenen en knieën schuren hierbij over het grind en asfalt. Gevolg 2 grote bloedende tenen en een behoorlijke schaafwond op mijn rechterknie. De auto waar ik tegenaan knal is gelukkig een oud barrel en daar is niets van te zien dat ik er tegenaan gevallen ben. Ik rijd naar de Drôme om het bloed eraf te wassen en door het koude water hoop ik dat het ook een beetje stopt. Ik fiets daarna naar de Intermarché waar ik een flesje vloeibare pleister koop. Een half uurtje later ben ik weer op de camping en C. doet het e.e.a. overnieuw.
Later op de middag maken we met zijn vieren een tocht naar de Cave Long zoals de dames aan de marktkoopman hadden beloofd. Zijn vrouw deed open en vertelde dat haar man al had gezegd dat we zouden komen. We kregen een hele uitleg over het maken van de Clarette de Die en met 12 flessen, ieder 6, verlieten we de cave. Omdat we toch al een eindje op weg waren maakten we gelijk een rondje over de col des Penne weer richting Die. Tegen zevenen kregen we honger en zochten we een restaurant. Ik vroeg een mevrouw onderweg waar we het beste konden eten en zij vertelde ons dat dat beslist “Le Merilou” moest zijn. Het bleek een restaurant voor camping le Riou Merle te zijn. Op Tripadvisor werd ie ook goed aangeprezen. De menu’s varieerden van €22 tot €29 zonder drank, wel iets andere prijzen dan dat we gewend waren in Spanje. Het eten was het beslist waard, helaas, doordat het zo enorm druk was liep de bediening erg achter op de bestellingen en duurde het allemaal voor mij net te lang en kwart over 10 besloten we geen koffie meer te nemen maar weer in de auto te stappen. Ik was onderhand ook behoorlijk afgekoeld in mijn bloesje. |
Een iets bewolkte dag, mooi en helder genoeg om een ander rondje te doen en wel langs de 3 Becs te rijden via de col La Chaudières, het startpunt voor veel wandelaars om van af boven nog hoger naar de 3 Becs te wandelen. Dit massief is zo karakteristiek voor de Drôme dat van verre het beeld al bepaald.
Onderweg komen we een geitenboerderij tegen waar ze kaas verkopen en besluten om te stoppen. We worden open gedaan door een oudere vrouw die duidelijk in de jaren 60 is blijven steken, maar ons wel op verzoek diverse kaasjes laat zien waarvan we er 3 soorten kopen weliswaar alle 3 een Picodon maar allemaal met een andere rijpingstijd, de oudste van een maand heeft door de peniciline de meeste schimmel en is bijna een blauwe schimmelkaas. We rijden door en komen door een schattig plaatsje Rochebaudin waar we even rondwandelen en diverse foto’s maken. We eindigen het rondje in Crest waar we bij de Intermarché nog wat boodschapjes doen en zijn rond 4 uur weer terug op de camping.. |
L&E vertrekken en maken ons om half 9 wakker. We nemen afscheid en maken daar na de volgende prachtig tocht door de het NP de Vercors.
Bij Plan-de-Baix rijden we per ongeluk verkeerd en volgen de loop van de Gervanne omhoog waar die ontspringt door de Gorges d’Omblèze tot we niet verder kunnen bij Les Boutons. Iets voorbij het punt waar je naar de chute de la Druise kan wandelen komen wij een andere waterval tegen met de prachtige naam Cascades de la Pissoire. Doordat we zo lekker vroeg zijn maakt de zon er een prachtige lichtval van tot aan het water beneden klettert. We buigen linksaf de D199 op Col de la Bataille die tot aan 1313m gaat. Daar heb je de prachtigste uitzichten naar de valeien in het noorden en op de steile bergkammen naar het zuiden. Via de D76 de Col de Rousset die we in 2003 al een keertje gereden hebben rijden we weer over Die terug naar de camping. We maken nog een klein rondje met de fiets in de omgeving, maar niet te lang want de batterijen geven nog maar 2 streepjes aan en we hebben nog niet genoeg ervaring om in te schatten hoever we dan nog met ondersteuning kunnen rijden en zeker met dit geaccidenteerde terrein. Terug op de camping zet ik de fietsen weer op de auto, want morgen gaan we alvast een stukje noordwaarts, zodat we de terugreis in 3 stukken opdelen. |
Rond 9 uur verlaten we camping Gervanne, een camping om weer eens terug te komen. Het eerste stuk rijden we binnendoor en bij Tain de l’Hermitage komen we pas op de A7 richting Lyon. De A7 is drukker dan ik had verwacht op een zondag en bij de tunnel de Fourvière in Lyon loopt het zoals gebruikelijk weer eens vast. We doen over een stukje van 3 km 40 minuten voordat we eindelijk weer de vaart erin krijgen. Net na enen komen we aan op camping Paquier Fané te Chagny in de Bourgogne 309km noordwaarts van vanochtend. We willen de komende dagen hier een beetje in de omgeving fietsen. Er zijn hier allemaal zgn Voie Vertes aangelegd een netwerk van fietspaden die in de loop van de jaren door heel Frankrijk zijn uitgebreid. De weersverwachtingen voorspellen temperaturen van 38gr komende woensdag. Ben benieuwd of er dan te fietsen valt.
Na een uurtje gefietst te hebben langs het Canal du Centre heeft C. het wel gezien want ze heeft een beetje last van haar knie. We rijden terug naar de camping, rijden met de auto naar de Intermarché die gesloten blijkt tussen de middag en rijden aan het eind van de middag nog een keer daarheen. Het is bloedheet 38˚ en feitelijk te heet om wat te doen. Gisteren hoorde ik hier bijna geen trein op de camping voorbij komen, nu na het weekend hoor je goed dat de camping ligt omsloten door spoorlijnen. Tot ruim na middernacht komen ze om de paar minuten voorbij; de TGV, goederentreinen en gewone treinen. Toch te veel herrie dus. Als ik rond middernacht ik bed lig wil ik eigenlijk de boel al gaan inpakken om de volgende ochtend al te vertrekken, maar het is te laat, alhoewel het lekker is afgekoeld. |
De volgende ochtend tegen 8en zeg ik tegen C. dat ik weg wil vanwege de geluidsoverlast en dat ik vast de buitenboel ga opruimen. Uiteindelijk rijden we iets over 9 uur weg voor een laatste geplande tussenstop in Attert België.
Onderweg gaat het zo lekker dat we besluiten nog een stuk verder te rijden ri Nederland. Goed en wel net Attert voorbij rijden we een file in, veroorzaakt door een naar wat uiteindelijk bleek een geslipte vrachtwagen, die dwars over 2 rijbanen staat. Het kost ons 3 kwartier langzaam aan rijden in de hitte, die inmiddels is opgelopen tot 36˚. Tegen 4 uur rijden we camping Château de Dieupart in Aywaille op. Helaas blijkt het restaurantje dat op de camping is, gesloten te zijn, dus moeten we wat anders verzinnen. Het dorpje is dichtbij met restaurantjes genoeg, dus kunnen we altijd nog daar terecht. We vinden een heerlijk plekje langs het riviertje de Amblève en hebben geen zin om nog weg te gaan dus maken we van het borreluurtje gelijk weer het avondeten. Met nog maar 245km te gaan, die ik de vorige middag echt niet meer verder had kunnen rijden, komen we om half één weer in Cothen. Er staat ruim 5600km op de teller, feitelijk hebben we nog 200km meer gereden, maar die hebben we in de huurauto afgelegd. De caravan heeft 4127km asfalt onder de wielen door gehad. Gemiddeld hebben €16,42 p/n aan stageld betaald. Door ons bezochte campings: |
Camping Hautoreille Bannes, Frankrijk 47.896778, 5.392845
3e keer bezocht omdat de camping prima bevalt Snap niet helemaal dat mensen deze camping gebruiken als doorgangscamping want 18km komende vanaf het noorden en 21km vanaf het zuiden is niet echt kort als je al een lange rit achter de rug hebt en je moet nog een lang D-route rijden. Toch hebben wij deze camping 2x ook als zodanig gebruikt. Dit laat niet onverlet dat het een heerlijke camping is. Wij kwamen rond een uur of 2 in de middag aan en hebben zelf de plaats uitgezocht omdat het bordje zei dat de receptie pas rond 5 weer open ging. Prachtige ruime plaatsen, de één wat ruimer dan de ander door de speelse ligging ervan. Mooie planten en bomen en een mooi uitzicht over de uitgestrekte weilanden en velden. Het sanitair achter de receptie is gedateerd maar schoon. Tevens met een vreemde gesitueerde plaats voor een chemisch toilet direct naast de receptie waar iedereen 's ochtends langs loopt. Het 2e toiletgebouw is jonger en ziet er ook frisser uit door het gebruik van lichte tegels. Wij hebben prima gegeten voor een evenzo vriendelijke prijs en de bediening was vlot en correct. Gratis wifi achter het restaurant. |
Domaine de la Bastide 30900 Nîmes, Frankrijk
43.787389, 4.351930 Na Carpe Diem in Vaison die ook overgenomen is door FrandeLoc en ook niet ten goede, aan het eind van de middag hier terecht gekomen. Allervriendelijkst ontvangst, maar door de feestdagen in Nîmes was het dat weekend geen Acsi tarief en betaalden we maar liefst €26. Bovendien kregen we gelijk een polsbandje die we ook weer direct hebben afgeknipt. De plaats die we kregen toegewezen lag tegen het zwembad aan en mocht de naam van kampeerplek feitelijk niet hebben. Heel veel plekken werden opnieuw ingericht waardoor je op een kale zandplek terecht kwam. Toen we weer rechtsomkeert maakten hadden we de pech dat we met een creditkaart hadden betaald, want dat kon niet à la minute worden teruggeboekt??? Uiteindelijk kregen we een aanvaardbare plaats voor de nacht. Deze camping wordt door de vele huisjes ed meer een pretpark dan een camping en was dit weekend ook overspoeld met jeugd, met dito lawaai. Overigens hebben wij er 's nachts geen overlast van ondervonden. |
Illa Mateua Camping Resort L'Escala, Gerona, Spanje 42.110468,3.165551
Camping in 2en gedeeld door een weg die naar het strand loopt. Het bovenste gedeelte, terrassengedeelte wordt grotendeels bezet door Spanjaarden die vrijdagavond komen en zondagavond weer naar huis gaan. Helemaal bovenaan staan huisjes en daar is ook het grootste zwembad te vinden dat uitkijkt over het eilandje “Illa Mateau”waar de camping zijn naam aan dankt en over en in de baai van Roses. Het onderste gedeelte aan de overkant van de weg is vlak en daar zijn de meeste vrije plekken en tevens een overdekt zwembad. De camping heeft een eigen winkel maar 100m verderop is een grotere super en een drankenzaak. Restaurantjes vind je op 300m bij het zandstrand aan de baai. In l’Escala zelf leuke kleine boulevard met winkeltjes en restaurants. Vriendelijk onthaal bij de receptie en indien mogelijk mag je zelf je plek uitzoeken. Sanitair is prima in orde en wordt regelmatig schoongehouden, waterpunten om de 50 meter hebben niet al te veel druk. Camping ligt grotendeels onder dennenbomen. Wifi betaald over de hele camping. |
Camping l'Orangeraie Càlig, Castellón, Spanje 40.451809, 0.352756
In zeven jaar tijd heeft de eigenaar deze Finca met boomgaard omgetoverd tot een pracht van een camping waar hij met recht trots op mag zijn. In al die jaren alles opzij zetten zonder inkomsten om er je eigen paradijsje van te maken. De liefde straalt er van af. Elke dag maakt hij ook nog de vuilnisbakken leeg, waar zie je dit nog vandaag de dag. De hoger gelegen plekken zijn groter dan de lager gelegen plekken, maar allen beiden voldoende ruimte voor genoeg privacy. Het sanitairblok is modern, licht en super schoon. Op het terras kun je terecht voor een drankje en een kleine versnapering (patat, pizza), s'ochtends om je bestelde broodje op te halen. Voor boodschappen kun je het beste naar de plaatsen aan de kust rijden (15 minuutjes) want daar zijn supermarkten in overvloed. Wij vonden het achterland erg mooi en onbedorven. De moeite waard om er een paar rondritten te maken. Gratis wifi bij de receptie en op sommige plaatsen ook toegang. |
Camping JÁVEA Alicante Jávea, Alicante, Spanje 38.784427, 0.171511
Je houdt ervan of niet. Rechte geasfalteerde paden met grindplekken ertussen en de plaatsen boven je afgeschermd tegen de zon door anti worteldoek. Fantastisch schoon sanitair met normale waterkranen die je open draait itt van die drukknoppen, mooi zwembad met gras ligweide en restaurant bar . Strand en boulevard op 2,5 km, Lidl en Mercadone op 300m. 90% Engelsen, die hier al jaren komen. Vriendelijk personeel erg behulpzaam. Betaalde wifi. |
Camping Les Pedres (de stenen) Capmany, Gerona, Spanje 42.372568, 2.912731
Camping uitermate geschikt door ligging als doorgangscamping. De camping is groter dan ie in eerste instantie er uit ziet, omdat je door het glooiende terrein niet de hele camping kunt overzien. Plaatsen niet afgebakend, elektra en kranen volop aanwezig.Huisjes/stacaravans gescheiden van de rest van de camping. Toiletblok ziet er erg gedateerd uit, maar het sanitair is van deze tijd en is schoon. Sommige plekken hebben mooi uitzicht over de uitlopers van de bergen. Binnen 10 minuten bij winkels van Jonquera en de snelweg AP7 en grensovergang met Frankrijk. Gratis wifi. |
Gervanne Camping Mirabel et Blacons, Frankrijk 44.710836, 5.090098
Camping in 2en gesplitst door de D93. Op het gedeelte achter de receptie ligt naast het restaurant/bar tevens het zwembad. Winkel met regionale produkten en een broodje voor in de ochtend. Op dit gedeelte staan alle huisjes van de camping en is het camping gedeelte ondergeschikt van de rest. Daarvoor moet je aan de overkant van de weg zijn. Dit perceel van de camping komt uiteindelijk uit bij de rivier de Drôme waar direct bij de rivier nog maar een paar plekken zijn uitsluitend gereserveerd voor campers ivm mogelijk wateroverlast. Plaatsen met gras liggen speels over de camping heen en variëren van grote. De meeste hebben erg veel schaduw. Centraal schoon sanitair, vlak bij de rivier een kleiner nieuw sanitair unit. In Crest op 6km zijn voldoende grote supermarkten. Gratis wifi bij het restaurant. |
Camping Paquier Fané Chagny, Frankrijk 46.911868, 4.745107
Camping ziet er keurig uit met goed onderhouden plaatsen die van groot tot klein en van breed tot zeer smal aan te merken zijn, allen gescheiden door hagen waardoor je veel privacy hebt. Er zijn plaatsen die veel maar ook die totaal geen schaduw hebben, dus als je pech hebt sta je in de volle zon. Wij waren in het weekend aangekomen waardoor we weinig overlast ondervonden van de kruising van de vele spoorwegen waartussen de camping ligt. Hoe anders was het op maandag. Bijna onophoudelijk hoorde je wel ergens een goederen-/trein/TGV tot half 2 in de nacht. Van rust was hierdoor weinig sprake. Jammer van deze ligging. Het dorpje Chagny wonden wij totaal geen utistraling hebben, supermarkten en andere winkels waren allemaal tussen de middag tot half drie gesloten. Zoals al aangegeven kun je leuk in de omgeving fietsen tussen de wijngaarden en/of langs het Canal du Centre. Gratis wifi. |
Camping Château de Dieupart Aywaille, België 50.475302, 5.688344
Beetje rare toegang zo over een parkeerplaats van Delhaize, maar dan zie je opeens het prachtige Château de Dieupart liggen waarachter het kasteel de receptie/bar/restuarant van de camping gerund wordt door een allervriendelijkst stel. Direct daarachter parallel aan het riviertje de Amblève liggen 2 rijen grasplaatsen. De ene rij direct aan de rivier de andere gescheiden door een grindpad maar ook met zicht op de rivier de andere rij plaatsen. Binnen enkele minuten ben je vanaf de camping weer op de snelweg. Elke plek is voorzien van elektra/kraan en afvoer. Over de gehele camping is gratis wifi met uitstekende ontvangst. Huisjes staan voor op het terrein, de camping heeft wel een aantal vaste gasten die er al jaren komen en een jaarplaats hebben. De grote Delhaize supermarkt ligt zoals gezegd bij de ingang. Camping om ook eens een lang weekend heen te gaan, vanuit midden Nederland in nog geen 3 uur te bereiken. Enige persoonlijke minpuntje vind ik de douchemuntjes |