juni 2007: Krk en Istrië
2 t/m 30 juni 2007
We gaan met Lenie&Eduard naar Kroatië. Omdat zij vanuit Axel moeten komen spreken we ergens onderweg bij een krjuising van snelwegen af en we zullen elkaar dan de eerste de beste parkeerplaats ontmoeten. Op maps had ik ongeveer gekeken hoe laat wij weg moesten gaan om niet te lang te hoeven wachten. Helaas kan je geen rekening houden met een grote grenscontrole en diverse files. Zij hadden hierdoor iets 2 uur oponthoud.
Die dag komen tot campingplatz zur Alten Schleifmühle (permanent gesloten!)in Geiselwind. Een beetje aftandse camping wel met erg vriendelijk personeel die ons naar een doortrekkers veld begeleid. We maken er in het avondzonnetje nog een gezellig avond van.
De volgende dag bereiken we aan het eind van de middag Camping Brunner am Millstättersee. Ondanks dat het pas 3 juni is is hier hier stampensvol. Het is wel een keurig verzorgde camping en het sanitair is duidelijk ook ingericht voor de wintermaanden. Direct buiten de camping zijn diverse restaurantjes en winkeltjes en bij één van de restaurants genieten we van een heerlijk diner.
Op de rondweg van Ljubljana is het de volgende dag ook erg druk, de rondweg is nog niet klaar. Het stuk door het binnenland naar Rijeka schiet ook niet erg op, dus ook op Krk komen we pas laat in de middag aan op camping Glavatok. Het weggetje er naar toe gaat behoorlijk naar beneden en is erg smal, dat belooft wat als we weer weggaan. De plaatsen die we krijgen toegewezen vind ik ook helemaal niets mede doordat ik moe ben, maar we staan in het bos en we zien maar een glimp van het water.
De volgende dag kunnen we verkassen en we hebben 2 plaatsen direct aan zee. Eén van de plaatsen gebruiken we als parkeerplaats voor de auto's en op de andere zetten we de caravans haaks op elkaar, zodat we beiden een prachtrig uitzicht op zee hebben. Aan de overkant zien we zowel het eiland Cres als Opatia op Istrië liggen.
Hier genieten we ruim bijna 2 weken van prachtig weer en verkennen we het eiland. We maken ook nog een "helse" tocht door het binnenland, doordat we een verkeerde afslag namen en de navigatie het liet afweten doordat de ontvangst uitviel. De wegen in het binneland zijn nog steeds vooroorlogs en zijn meer bospaden en L&E hadden een lage personenauto in tegenstelling tot onze SantaFé. Zij moesten dus erg voorzichtig rijden. Na dik 1½ uur zo gereden te hebben kwamen we weer in de bewoonde wereld en zagen we ook weer de kust. Ook varen we nog over naar het eiland Cres en Losinj een prachtige tocht over totaal verschillende eilanden.
We besluiten weer naar het vaste land te gaan voor de laatste 2 weken en kiezen gezamenlijk voor camping Mareda in Novigrad. Als we weer op de kustweg rijden staat het verkeer opeens door een wegopbreking stil. Ik zie het gelukkig op tijd maar Eduard niet en die remt te laat, waardoor een Kroaat, die hem net had ingehaald, een tik van hem krijgt en vervolgens tegen de achterkant van onze caravan aan komt. Hoewel de schade mee lijkt te vallen wil hij persé de politie erbij hebben want hij rijdt in de auto van zijn baas. In de bloedhitte wachten we 3 uur totdat er eindelijk een politiewagen verschijnt. Als bestuurders moeten we allemaal blazen en de papieren worden onderling ingevuld (hadden wij ondertussen allang gedaan). Op het moment dat we weer willen wegrijden,blijkt dat de accu door de beide koelkasten totaal is leeg getrokken en niet meer wil starten. Niemand heeft startkabels, dus Carienne gaat achter het stuur zitten nadat we de caravan hebben afgekoppeld en we duwen de auto de andere kant van de weg op zodat ze naar beneden kan rijden. Al rijdend spring ik naast haar in de auto en het duurt nog zeker 200m voordat het kreng wil aanslaan. Bij een parkeerplaats moeten we weer omdraaien en achter in de file aansluiten. Door dit oponthoud komen we ook weer laat in de middag op Mareda aan. Ook hier krijgen we plaatsen toegewezen die we niet leuk vinden, zodat we de volgende dag weer een eind verderop gaan staan, direct aan zee.
Eduard en ik maken samen nog een dagtochtje naar Italië naar een camperzaak omdat het dakluik van de caravan is gewaaid en het ducktape ook aan zijn eind is.
Op de camping wordt druk reclame gemaakt voor diverse dagtochten per boot en zo besluiten we voor eentje te kiezen en wel naar Rovinj. Ik ben die dag weer de partypooper want mijn darmen zijn weer spelbreker. Dus terwijl zij met zijn 3tjes op pad gingen heb ik de rest van de ochtend op de wc gezeten en 's middags van de zon genoten. Eén van de laatste dagen bezoeken we ook nog Piran een mooi kuststadje in Slovenië.
Na een dikke week gaan L&E weer naar huis terwijl wij nog een weekje hebben. De dag van hun vertrek waait het erg hard, maar het zonnetje schijnt, een mooie reisdag.
Wij gaan 's avonds naar Umag en flaneren wat over de boulevard en eten bij een restaurant. Op de terugweg begint het te regenen en op het moment dat we bij de caravan aankomen begint het werkelijk te hozen en er steekt een storm op. We trekken gauw onze zwemkleding aan en willen de luifel binnenhalen. Terwijl Carienne de luifelsstok hanteert en de luifel indraait hang ik aan de luifelbak.
De volgende dag blijkt dar er een arm en een poot beschadigd is. Zo goed en kwaad als het gaat repareer ik beiden zodat de luifel weer goed dicht kan.
We bezoeken nog een dagje Pula met zijn mooie arena en op de terugweg zie ik toch nog even Rovinj, dat ik nog wel kende van 30 jaar ervoor.
Ook voor ons zit het er weer op en op de terugweg pakken we in Greding de bekende overnachtingsplaats Bauer Keller Als we 's ochtends wakker worden en we naar buiten kijken staan we nog helemaal alleen op die grote "parkeerplaats". We hadden niemand horen vertrekken.
We gaan met Lenie&Eduard naar Kroatië. Omdat zij vanuit Axel moeten komen spreken we ergens onderweg bij een krjuising van snelwegen af en we zullen elkaar dan de eerste de beste parkeerplaats ontmoeten. Op maps had ik ongeveer gekeken hoe laat wij weg moesten gaan om niet te lang te hoeven wachten. Helaas kan je geen rekening houden met een grote grenscontrole en diverse files. Zij hadden hierdoor iets 2 uur oponthoud.
Die dag komen tot campingplatz zur Alten Schleifmühle (permanent gesloten!)in Geiselwind. Een beetje aftandse camping wel met erg vriendelijk personeel die ons naar een doortrekkers veld begeleid. We maken er in het avondzonnetje nog een gezellig avond van.
De volgende dag bereiken we aan het eind van de middag Camping Brunner am Millstättersee. Ondanks dat het pas 3 juni is is hier hier stampensvol. Het is wel een keurig verzorgde camping en het sanitair is duidelijk ook ingericht voor de wintermaanden. Direct buiten de camping zijn diverse restaurantjes en winkeltjes en bij één van de restaurants genieten we van een heerlijk diner.
Op de rondweg van Ljubljana is het de volgende dag ook erg druk, de rondweg is nog niet klaar. Het stuk door het binnenland naar Rijeka schiet ook niet erg op, dus ook op Krk komen we pas laat in de middag aan op camping Glavatok. Het weggetje er naar toe gaat behoorlijk naar beneden en is erg smal, dat belooft wat als we weer weggaan. De plaatsen die we krijgen toegewezen vind ik ook helemaal niets mede doordat ik moe ben, maar we staan in het bos en we zien maar een glimp van het water.
De volgende dag kunnen we verkassen en we hebben 2 plaatsen direct aan zee. Eén van de plaatsen gebruiken we als parkeerplaats voor de auto's en op de andere zetten we de caravans haaks op elkaar, zodat we beiden een prachtrig uitzicht op zee hebben. Aan de overkant zien we zowel het eiland Cres als Opatia op Istrië liggen.
Hier genieten we ruim bijna 2 weken van prachtig weer en verkennen we het eiland. We maken ook nog een "helse" tocht door het binnenland, doordat we een verkeerde afslag namen en de navigatie het liet afweten doordat de ontvangst uitviel. De wegen in het binneland zijn nog steeds vooroorlogs en zijn meer bospaden en L&E hadden een lage personenauto in tegenstelling tot onze SantaFé. Zij moesten dus erg voorzichtig rijden. Na dik 1½ uur zo gereden te hebben kwamen we weer in de bewoonde wereld en zagen we ook weer de kust. Ook varen we nog over naar het eiland Cres en Losinj een prachtige tocht over totaal verschillende eilanden.
We besluiten weer naar het vaste land te gaan voor de laatste 2 weken en kiezen gezamenlijk voor camping Mareda in Novigrad. Als we weer op de kustweg rijden staat het verkeer opeens door een wegopbreking stil. Ik zie het gelukkig op tijd maar Eduard niet en die remt te laat, waardoor een Kroaat, die hem net had ingehaald, een tik van hem krijgt en vervolgens tegen de achterkant van onze caravan aan komt. Hoewel de schade mee lijkt te vallen wil hij persé de politie erbij hebben want hij rijdt in de auto van zijn baas. In de bloedhitte wachten we 3 uur totdat er eindelijk een politiewagen verschijnt. Als bestuurders moeten we allemaal blazen en de papieren worden onderling ingevuld (hadden wij ondertussen allang gedaan). Op het moment dat we weer willen wegrijden,blijkt dat de accu door de beide koelkasten totaal is leeg getrokken en niet meer wil starten. Niemand heeft startkabels, dus Carienne gaat achter het stuur zitten nadat we de caravan hebben afgekoppeld en we duwen de auto de andere kant van de weg op zodat ze naar beneden kan rijden. Al rijdend spring ik naast haar in de auto en het duurt nog zeker 200m voordat het kreng wil aanslaan. Bij een parkeerplaats moeten we weer omdraaien en achter in de file aansluiten. Door dit oponthoud komen we ook weer laat in de middag op Mareda aan. Ook hier krijgen we plaatsen toegewezen die we niet leuk vinden, zodat we de volgende dag weer een eind verderop gaan staan, direct aan zee.
Eduard en ik maken samen nog een dagtochtje naar Italië naar een camperzaak omdat het dakluik van de caravan is gewaaid en het ducktape ook aan zijn eind is.
Op de camping wordt druk reclame gemaakt voor diverse dagtochten per boot en zo besluiten we voor eentje te kiezen en wel naar Rovinj. Ik ben die dag weer de partypooper want mijn darmen zijn weer spelbreker. Dus terwijl zij met zijn 3tjes op pad gingen heb ik de rest van de ochtend op de wc gezeten en 's middags van de zon genoten. Eén van de laatste dagen bezoeken we ook nog Piran een mooi kuststadje in Slovenië.
Na een dikke week gaan L&E weer naar huis terwijl wij nog een weekje hebben. De dag van hun vertrek waait het erg hard, maar het zonnetje schijnt, een mooie reisdag.
Wij gaan 's avonds naar Umag en flaneren wat over de boulevard en eten bij een restaurant. Op de terugweg begint het te regenen en op het moment dat we bij de caravan aankomen begint het werkelijk te hozen en er steekt een storm op. We trekken gauw onze zwemkleding aan en willen de luifel binnenhalen. Terwijl Carienne de luifelsstok hanteert en de luifel indraait hang ik aan de luifelbak.
De volgende dag blijkt dar er een arm en een poot beschadigd is. Zo goed en kwaad als het gaat repareer ik beiden zodat de luifel weer goed dicht kan.
We bezoeken nog een dagje Pula met zijn mooie arena en op de terugweg zie ik toch nog even Rovinj, dat ik nog wel kende van 30 jaar ervoor.
Ook voor ons zit het er weer op en op de terugweg pakken we in Greding de bekende overnachtingsplaats Bauer Keller Als we 's ochtends wakker worden en we naar buiten kijken staan we nog helemaal alleen op die grote "parkeerplaats". We hadden niemand horen vertrekken.